De IOSS (Import One-Stop Shop) regelt voortaan de internethandel vanuit derde landen, dus voor de niet-EU afstandsverkopen. De IOSS heeft volgende krachtlijnen:
- De vrijstelling voor invoer van goederen van geringe waarde (beneden de 22 euro) wordt opgeheven en vervangen door een nieuwe vrijstelling voor goederen met een intrinsieke waarde van niet meer dan 150 euro waarbij gebruik wordt gemaakt van de IOSS;
- De mogelijkheid om voor IOSS te registreren via een tussenpersoon die voor elke verkoper in het systeem een IOSS-identificatienummer ontvangt om de goederen aan te geven aan de douane zonder heffing van btw bij de invoer;
- De verplichting voor de in de EU gevestigde tussenpersoon om de niet-EU afstandsverkopen voor elke verkoper en de btw daarover te voldoen, volgens het tarief geldend in de lidstaat van de niet-belastingplichtige koper;
- Het vermoeden waarbij elke elektronische interface die voor de verkopers via enig digitaal platform of portaal niet-EU afstandsverkopen faciliteert, wordt geacht deze verkopen zelf te hebben gerealiseerd en zodoende ontstaat de verplichting om zich voor de IOSS te registreren.
Twee voorbeelden van niet-EU afstandsverkopen
Een Amerikaans postorderbedrijf J, zonder enige vestiging in de EU, verkoopt via zijn webshop DVD’s en CD’s van geringe waarde (minder dan 150 euro) op de EU-markt. De goederen worden vanuit de US verzonden naar particuliere klanten in diverse EU-lidstaten.
De plaats van de levering is steeds de lidstaat waar de particuliere klant is gevestigd en deze levering vindt plaats op het tijdstip waarop de betaling is aanvaard. Vanaf 1 juli 2021 kan J gebruik maken van de IOSS mits :
- J een in de EU gevestigde tussenpersoon heeft aangewezen die gehouden is tot voldoening van de btw en tot naleving van de verplichtingen;
- J vraagt via de tussenpersoon zijn IOSS-btw-identificatienummer aan (dit is geen gewoon btw-identificatienummer), waaronder de goederen kunnen worden ingevoerd met vrijstelling van btw;
- De tussenpersoon geeft de door J in de EU aldus gerealiseerde verkopen aan via de IOSS-btw-aangifte op naam van J.
Wanneer J de verkopen uitsluitend zou realiseren via een elektronische interface, dient hij geen IOSS-registratie aan te vragen; de elektronische interface wordt geacht de verkopen te hebben gerealiseerd en deze dient zich zelf voor de IOSS te laten registreren via een tussenpersoon.
Een Nederlandse e-handelaar K levert o.a. elektronische games van geringe waarde aan zijn particuliere klanten in diverse EU-lidstaten via een eigen webshop. De goederen hebben allemaal een waarde die de 150 euro niet overschrijdt en worden vanuit China rechtstreeks naar de EU-klanten van K verzonden.
De plaats van de levering is steeds de lidstaat waar de particuliere klant is gevestigd en deze levering vindt plaats op het tijdstip waarop de betaling is aanvaard. Vanaf 1 juli 2021 kan K gebruik maken van de IOSS mits :
- K zich registreert in NL voor de IOSS. K kan daarvoor een in de EU gevestigde tussenpersoon aanwijzen die alsdan gehouden is tot voldoening van de btw en tot naleving van de verplichtingen;
- K vraagt zelf of via zijn tussenpersoon het IOSS-btw-identificatienummer aan (dit is geen gewoon btw-identificatienummer), waaronder de goederen kunnen worden ingevoerd met vrijstelling van btw;
- K of desgevallend de door K aangewezen tussenpersoon geeft de door K in de EU aldus gerealiseerde verkopen aan via de IOSS-btw-aangifte, in te dienen in NL op naam van K.
Wanneer K de verkopen uitsluitend zou realiseren via een elektronische interface, dient hij geen IOSS-registratie aan te vragen; de elektronische interface wordt geacht de verkopen zelf te hebben gerealiseerd en deze dient zich zelf voor de IOSS te laten registreren via een tussenpersoon.
Auteur
Eddy Struyven, Auditeur-generaal FOD Financiën
