Om het kadastraal inkomen van gebouwde onroerende goederen te bepalen, gebruikt de administratie een gepast referentieperceel. Als er geen gepast referentieperceel voorhanden is, wordt het kadastraal inkomen berekend door een tarief van 5,3% toe te passen op de normale verkoopwaarde van het perceel op 1 januari 1975. Is de verkoopwaarde op die datum niet gekend, dan gebruikt de administratie de huidige verkoopwaarde, waarop ze een correctiefactor toepast. Die correctiefactor herleidt de verkoopwaarde naar de referentieperiode 1975. Voor het inkomstenjaar 2021 bedraagt de correctiefactor 15,018. De factor bedroeg 15,036 voor het inkomstenjaar 2020.De administratie gebruikt de correctiefactor nu ook bij de berekening van het kadastraal inkomen voor in het buitenland gelegen gebouwde onroerende goederen. Want vanaf inkomstenjaar 2021 worden onroerende goederen in het buitenland van Belgische burgers op dezelfde wijze belast als onroerende goederen die ze in België bezitten. Die wijzigingen voor de in het buitenland gelegen onroerende goederen staan in de Wet van 17 februari 2021. Ze komen tegemoet aan een veroordeling van België in april 2018 door het Europees Hof van Justitie. Het Hof oordeelde dat er een verschil was in de fiscale behandeling van woningen op Belgisch grondgebied in vergelijking met woningen in het buitenland. Dit verschil in behandeling is in strijd met het vrije verkeer van kapitaal.
In werking: 1 januari 2021
Bron: Federale Overheidsdienst Financiën
