Umiejętność marketingu edukacyjnego jest pożądaną kompetencją lidera, od którego oczekuje się znajomości narzędzi promocyjnych i skutecznego ich stosowania. W artykule prezentuję sprawdzoną w praktyce koncepcję trójkąta promocyjnego, wskazując na zależności między jakością usług, opinią o szkole i wizerunkiem dyrektora. Ilustracją omawianych zjawisk są przykłady rozwiązań organizacyjnych, działań i pomysłów promocyjnych.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2021/6
Promowanie szkoły, budowanie wizerunku, dbałość o reputację, zarządzanie marką placówki edukacyjnej – to zagadnienia, które doczekały się licznych opracowań i artykułów. Znajomość teorii marketingu edukacyjnego jest cenna, jednak dla dyrektora równie przydatne może być poznanie praktyki skutecznego budowania wizerunku.
Świadomie posługuję się tym pojęciem, ponieważ w moim odczuciu wizerunek jest terminem bardziej pojemnym od:
- tożsamości – która kształtowana jest wewnątrz organizacji i stanowi pożądany obraz tworzony przez szkołę, werbalizowany w dokumentach programowych;
- reputacji – będącej zewnętrzną oceną placówki w oparciu o jej dotychczasową historię osiągnięć;
- marki – czyli połączenia wyróżniającej oferty edukacyjnej z wartościami wyznawanymi i oczekiwanymi przez odbiorców, często wyrażanej w formie wizualnej (logo).
Natomiast wizerunek funkcjonuje wewnątrz i na zewnątrz organizacji, jest zmienny, zależny od wielu elementów, wynika z konfrontacji oczekiwań, przekonań z realnymi obrazami, doświadczeniem i emocjami.
