Wat betreft de levering door de elektronische interface aan de eindklant (B2C), waarbij de interface wordt geacht op te treden als leverancier, kunnen zich twee situaties voordoen:
- Afstandsverkoop van ingevoerde goederen
- Levering van goederen binnen de Europese Unie
Voor leveringen door de elektronische interface aan de eindklant wordt de btw steeds opeisbaar op het tijdstip waarop de betaling is aanvaard. Dit tijdstip kan zijn het moment waarop de betalingsbevestiging, het bericht van goedkeuring van betaling of de betalingstoezegging van de afnemer wordt ontvangen, door of namens de leverancier die goederen verkoopt via de elektronische interface, afhankelijk van wat het eerst heeft plaatsgevonden. Het tijdstip waarop de werkelijke betaling effectief wordt uitgevoerd is niet relevant.
Afstandsverkoop van ingevoerde goederen
De afstandsverkopen van uit een derdelandsgebied of een derde land ingevoerde goederen wordt geacht plaats te vinden, daar waar de goederen zich bevinden op het tijdstip van aankomst van de verzending of het vervoer naar de afnemer. Voor deze levering is de leverancier in principe niet verplicht een factuur uit te reiken. Desondanks hebben EU-lidstaten de mogelijkheid om de uitreiking van een factuur verplicht te stellen voor btw-doeleinden.
De elektronische interface dient btw aan te rekenen over de afstandsverkoop aan het toepasselijke btw-tarief in de EU-lidstaat waar het goed na verzending aankomt. Voor de aangifte en de betaling van deze btw, kan de elektronische interface kiezen tussen een btw-registratie in elke EU-lidstaat van aankomst van de goederen of een registratie onder de IOSS-regeling die eerder werd toegelicht.
Indien de elektronische interface opteert voor de IOSS-regeling en beslist een factuur uit te reiken aan de eindklant, zijn de facturatieverplichtingen van de EU-lidstaat waar de elektronische interface is geïdentificeerd van toepassing. Daarentegen gelden de facturatieregels van de EU-lidstaat waar de afstandsverkoop van ingevoerde goederen plaatsvindt in alle overige gevallen.
Levering van goederen binnen de Europese Unie
Dit kunnen zowel lokale leveringen (er is sprake van een lokale levering van goederen wanneer de goederen die worden geleverd met tussenkomst van de elektronische interface worden geleverd aan een niet-belastingplichtige die zich in dezelfde EU-lidstaat bevindt als van waaruit de goederen worden verzonden) als intracommunautaire afstandsverkopen van goederen betreffen die worden geacht te zijn verricht door de elektronische interface.
De elektronische interface zal over de levering van goederen btw moeten aanrekenen overeenkomstig het toepasselijke btw-tarief in de EU-lidstaat van de niet-belastingplichtige waarnaar de goederen worden verzonden. Indien de goederen het voorwerp uitmaken van een lokale levering van goederen, is de plaats van de levering de EU-lidstaat waar de goederen zich bevinden wanneer de verzending of het vervoer naar de afnemer aanvangt, overeenkomstig artikel 32, lid 1 van de btw-richtlijn . Ingeval van een intracommunautaire afstandsverkoop van goederen, vindt de levering plaats in de EU-lidstaat van aankomst van de verzending of het vervoer van de goederen naar de afnemer, overeenkomstig toekomstig artikel 33, punt a) van de btw-richtlijn . Voor de aangifte en de betaling van de btw, heeft de elektronische interface ook hier de keuze om zich ofwel te registreren in elke EU-lidstaat van aankomst van de goederen, ofwel om zich te registreren onder de OSS-regeling die eerder werd toegelicht.
Specifiek voor elektronische interfaces kan de OSS-regeling eveneens worden gebruikt in geval van een lokale levering. Zo tracht men te vermijden dat de elektronische interface zich in talrijke EU-lidstaten moet registreren voor de lokale leveringen van goederen die het faciliteert. Het gaat hier bijvoorbeeld om goederen die aan een niet-belastingplichtige worden geleverd uit een voorraad die gelegen is in de EU-lidstaat van aankomst van de goederen. Voor de lokale leveringen geldt er geen facturatieverplichting. Een EU-lidstaat heeft wel steeds de mogelijkheid om de uitreiking van een factuur te vereisen voor btw-doeleinden.
Evenmin geldt er een facturatieverplichting wanneer de elektronische interface voor de leveringen die het faciliteert opteert voor de toepassing van de OSS-regeling. Wanneer geen gebruik wordt gemaakt van deze regeling, moet voor de intracommunautaire afstandsverkopen die de elektronische interface faciliteert wel een factuur uitgereikt worden overeenkomstig de wetgeving van de EU-lidstaat waar de levering plaatsvindt.
Auteurs
Gladys Cristiaensen, Executive VAT Manager KPMG Belgium
Rianda Zwakhoven, Indirect Tax Manager KPMG Belgium
