Wetsvoorstel terugkeer koloniaal erfgoed

Weloverwogen terminologie en toepassingsgebied

“Wet houdende de terugkeer naar hun land van herkomst van cultuurgoederen verkregen in een context van kolonialisme die zich momenteel bevinden binnen overheidscollecties op Belgisch grondgebied”. Aldus luidt de volledige titel van de regelgeving die in de bijdrage wordt voorgesteld. Wat betreft de terminologie en het toepassingsgebied werden weloverwogen keuzes gemaakt, zo verduidelijken beide auteurs in een eerste stap. Daarbij zochten zij aansluiting bij de bevindingen en aanbevelingen van de beleidsrapporten die over de restitutieproblematiek van koloniaal erfgoed reeds eerder in Frankrijk, Nederland en Duitsland verschenen.

Terugkeer op grond van bilateraal akkoord

Vervolgens verduidelijken de auteurs hun keuze om de terugkeer van koloniaal erfgoed binnen het kader van een bilateraal samenwerkingsakkoord te laten geschieden. Door de terugkeerprocedure op diplomatieke leest te schoeien, menen zij een aantal valkuilen te kunnen vermijden die bij juridische procedures voor rechterlijke instanties onvermijdelijk komen kijken. Bilaterale samenwerkingsakkoorden zouden bovendien toelaten te verhelpen aan een aantal juridische bezwaren die de afstoting van cultuurgoederen verhinderen of bemoeilijken.

Inhoud van het terugkeerbeleid & procedure

Finaal volgen een aantal inhoudelijke en procedurele aspecten van het voorgestelde terugkeerbeleid. Zo maakt de bijdrage duidelijk hoe een terugkeerprocedure kan worden ingeleid, hoe zij inhoudelijk verloopt en welke criteria voor de beoordeling ervan maatgevend zijn. Ook het vraagstuk van de afstoting van collectie-items die onder last werden verkregen krijgt daarbij bijzondere aandacht.

Bij wege van besluit sporen beide auteurs de regering aan om het voorstelde beleid als eerste land ter wereld ook zonder dralen formeel in parlementaire wetgeving te verankeren. Zo kan België komaf maken met een kwalijke erfenis uit het verleden en meteen ook geschiedenis schrijven.