Profesor doktor habilitowany nauk prawnych, kierownik Katedry Postępowania Karnego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie; członek m.in. Komisji Prawniczej Polskiej Akademii Nauk Oddział w Lublinie, rzecznik dyscyplinarny Ministra Nauki i Edukacji.
Profesor doktor habilitowany nauk prawnych; kierownik Katedry Prawa Karnego Materialnego Uniwersytetu Wrocławskiego; adwokat; stypendysta Fundacji Aleksandra von Humboldta; autor około 200 publikacji dotyczących dogmatycznych zagadnień nauki o przestępstwie, prawa karnego gospodarczego, etyki adwokackiej; współautor podręcznika do prawa karnego materialnego oraz komentarza do przepisów karnych kodeksu spółek handlowych.
Profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, wieloletni sędzia Sądu Najwyższego, o w latach 2021–2024 Prezes Międzynarodowego Trybunału Karnego. Autor kilkuset prac z zakresu prawa i procesu karnego oraz problematyki ochrony praw człowieka.
Profesor doktor habilitowany nauk prawnych, kierownik Katedry Prawa Karnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (2011–2022); przewodnicząca zespołu (2009–2015) powołanego przez Ministra Sprawiedliwości do przeprowadzenia analizy dotychczasowych i wypracowania nowych modelowych rozwiązań prawnych w zakresie problematyki nieletnich.
Profesor doktor habilitowany nauk prawnych, kierownik Katedry Prawa Karnego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie od 2002 r. Adwokat specjalizujący się w prawie karnym. Członek Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego (2012–2016, od 2024 r.). Wiceprezes Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu przy PKOl oraz arbiter Sądu Polubownego przy ZBP. Autor, współautor lub redaktor blisko 200 publikacji z zakresu prawa karnego.
Profesor doktor habilitowany; kierownik Katedry Prawa Karnego i Kryminologii Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie; autor ponad 200 publikacji z zakresu prawa karnego (w tym monografii, artykułów, glos, komentarzy do Kodeksu karnego, Kodeksu wykroczeń i pozakodeksowego prawa karnego)
Profesor doktor habilitowany, kierownik Katedry Prawa Karnego Uczelni Łazarskiego; redaktor naczelny „Ius Novum”; autor ponad 700 publikacji z zakresu prawa karnego materialnego i procesowego, prawa wykroczeń i prawa o ruchu drogowym.
Profesor Uniwersytetu Łódzkiego, doktor habilitowany nauk prawnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego; sędzia Sądu Najwyższego, przewodniczący Wydziału I Izby Karnej Sądu Najwyższego; wieloletni sędzia sądów powszechnych orzekający w pierwszej i drugiej instancji; autor licznych publikacji z zakresu procedury karnej i wykroczeniowej oraz prawa karnego skarbowego.
Profesor doktor habilitowany nauk prawnych; kierownik Zakładu Postępowania Karnego Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu; sędzia Sądu Najwyższego orzekający w Izbie Karnej, członek Prezydium Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. Wiceprzewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, zaś w latach 2009–2015 członek Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego oraz w latach 2016–2023 Społecznej Komisji Kodyfikacyjnej.
Doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Katedry Prawa Karnego oraz Zakładu Bioetyki i Prawa Medycznego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego; sędzia Sądu Najwyższego w Izbie Karnej.
Warszawski adwokat, wybitny obrońca w sprawach karnych (1980–1991); sędzia Sądu Najwyższego w latach 1991–2020, Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracami Izby Karnej (2016–2020); członek Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego trzech kadencji; członek Państwowej Komisji Wyborczej (1991–2014); w latach 2017–2020 czynnie zaangażowany w obronę fundamentów praworządności.
Prawnik, profesor prawa karnego związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie przez wiele lat był kierownikiem Katedry Prawa Karnego; obecnie profesor w Wyższej Szkole Prawa i Administracji w Rzeszowie. Uczestniczył w pracach Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych "Solidarności". Brał udział w rozmowach Okrągłego Stołu jako ekspert prawny "Solidarności". Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej w okresie wyborów kontraktowych w czerwcu 1989 r.