Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 31 stycznia 2017 r., I UK 68/16
Ubezpieczenie społeczne – świadczenie przedemerytalne – praca tymczasowa – likwidacja stanowiska pracy
Zbigniew Góral
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 31 stycznia 2017 r., I UK 68/16
Ubezpieczenie społeczne – świadczenie przedemerytalne – praca tymczasowa – likwidacja stanowiska pracy
Glosa
Glosowany wyrok Sądu Najwyższego dotyczy prawa do świadczenia przedemerytalnego dla pracownika tymczasowego, z którym agencja pracy tymczasowej rozwiązała umowę o pracę z powodu likwidacji stanowiska pracy przez pracodawcę użytkownika. Jednym z warunków uzyskania tego świadczenia jest rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych warunek ten nie został spełniony, skoro umowa została rozwiązana przez agencję pracy tymczasowej jako stronę stosunku pracy. Sąd Najwyższy słusznie nie podzielił tego poglądu. Uznał, że likwidacja stanowiska pracy przez pracodawcę użytkownika może być potraktowana w określonych okolicznościach jako równoznaczna z rozwiązaniem stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Umożliwia to nabycie przez zwolnionego pracownika świadczenia przedemerytalnego, które nie jest zależne od tego, czy znajdą do niego zastosowanie przepisy ustawy o tzw. zwolnieniach ekonomicznych, lecz od tego, czy rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Słowa kluczowe: świadczenie przedemerytalne, pracodawca, zakład pracy, pracownik tymczasowy, pracodawca użytkownik, przyczyny dotyczące zakładu pracy, likwidacja stanowiska pracy
Zbigniew Góral
Judgment of the Supreme Court - Labour Law, Social Security and Public Affairs Chamber of 31 January 2017, I UK 68/16
Social security – pre-retirement benefit – temporary employment – elimination of a position
Commentary
The commented Supreme Court judgment concerns the right to pre-retirement benefit of a temporary worker with whom temporary employment agency terminated the contract of employment because the given position was eliminated by the client employer. One of the conditions for obtaining this benefit is termination of employment for reasons attributable to the employing establishment. According to the Social Insurance Institution, this condition was not met, since the contract was terminated by the temporary employment agency as a party to the employment relationship. The Supreme Court rightly did not share this view. It found that the elimination of a position by the client employer could be treated, in certain circumstances, as tantamount to termination of employment for reasons attributable to the employer. This enables the dismissed employee to obtain a pre-retirement benefit, which is not dependent on whether provisions of the act regulating the so-called economic redundancies apply to him, but on whether employment was terminated for reasons attributable to the employing establishment within the meaning of the Act on Employment Promotion and Labour Market Institutions.
Keywords: pre-retirement benefit, employer, employing establishment, temporary worker, client employer, reasons attributable to the employing establishment, elimination of a position
Mateusz Żaba
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 3 lutego 2016 r., I PK 45/15
Prawo pracy – nieważność postępowania – postępowanie kasacyjne – zdolność sądowa –łączenie się spółek kapitałowych – sukcesja uniwersalna – sukcesja prawnoprocesowa
Glosa
Problematyka glosy obejmuje dwie kluczowe kwestie, tj. okoliczności prowadzenia przez Sąd Najwyższy dowodów, mających na celu weryfikację zarzutu nieważności postępowania prowadzonego przed sądem II instancji oraz możliwość sukcesji prawnoprocesowej w przypadku łączenia się spółek. Wydaje się, że stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w kwestii okoliczności prowadzenia przez ten Sąd dowodów, które mają na celu weryfikację zarzutu nieważności postępowania prowadzonego przed sądem II instancji, jak również w odniesieniu do skutków sukcesji uniwersalnej w sferze prawnoprocesowej w przypadku łączenia się spółek kapitałowych, należy uznać za właściwe i w pełni zaaprobować.
Słowa kluczowe: prowadzenie dowodów, postępowanie kasacyjne, łączenie się spółek, sukcesja uniwersalna, sukcesja prawnoprocesowa
Mateusz Żaba
Judgment of the Supreme Court - Labour Law, Social Security and Public Affairs Chamber of 3 February 2016, I PK 45/15
Labour law – invalidity of proceedings – cassation proceedings – capacity to be a party in court proceedings – merger of companies – universal succession – succession of procedural rights and obligations
Commentary
The problems discussed in the commentary comprise two key issues, i.e. the circumstances in which the Supreme Court examines evidence aimed at verification of the objection of invalidity of proceedings conducted before the court of 2nd instance and the possibility of succession of procedural rights and obligations in case of company mergers. It seems that the view expressed by the Supreme Court on the circumstances in which the Court examines evidence aimed at verification of the objection of invalidity of proceedings conducted before the court of 2nd instance and the possibility of succession of procedural rights and obligations in case of company mergers should be considered correct and approved in full.
Keywords: examination of evidence, cassation proceedings, merger of companies, universal succession, succession of procedural rights and obligations
Maciej P. Gapski
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 marca 2017 r., I OSK 2339/16
Ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów – przesłanki udzielenia pomocy – cele ustawy – wykładnia powyższych przesłanek
Glosa
W komentowanym orzeczeniu Naczelny Sąd Administracyjny dokonał wykładni legalnej definicji pojęcia „rodzina” zawartej w art. 2 pkt 12 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. W wyroku Sąd przyznał pierwszeństwo wykładni funkcjonalnej przed wykładnią językową. Ze stanowiskiem sądu nie można się zgodzić, gdyż wykładnia językowa w realiach rozpatrywanej sprawy wydaje się jednoznaczna i zgodna nie tylko z dotychczasowym orzecznictwem, lecz także z celem ustawy. Cel ten został przez Sąd odczytany w oderwaniu od zasady pomocniczości stanowiącej fundament wszelkich działań podmiotów publicznych w sprawach socjalnych.
Słowa kluczowe: definicja pojęcia „rodzina”, świadczenie z funduszu alimentacyjnego, kryterium dochodowe
Maciej P. Gapski
Judgment of the Supreme Administrative Court of 3 March 2017, II OSK 2339/16
Act on Assistance to Persons Entitled to Alimony or Maintenance – criteria for granting aid – aims of the Act – interpretation of the criteria
Commentary
The commented judgment of the Supreme Administrative Court contains an interpretation of the legal definition of the term ’family‘ used in Art. 2(12) of the Act on the Assistance to Persons Entitled to Maintenance. In the judgment the Court gave priority to the teleological interpretation before the literal interpretation. The Court's position cannot be accepted, as the literal interpretation of that definition seems unequivocal and consistent with the existing case law, as well as the purpose of the Act. In addition, the Court has read the purpose of the Act in isolation from the principle of subsidiarity, which is the foundation of all public entities’ activities in the sphere of social affairs.
Keywords: definition of the term ‘family’, benefit from the maintenance found, income criterion
Aleksy Goettel
Uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., II FPS 2/17
Podatek dochodowy od osób fizycznych – odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia – dzień nabycia nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego
Glosa
Ustawa z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalając zasady opodatkowania dochodu osiągniętego z tytułu zbycia rzeczy (praw majątkowych) przed upływem wskazanego w tejże ustawie czasu od daty ich nabycia, nie wprowadza w tym względzie specjalnych reguł wynikających z pozostawania małżonków w ustroju wspólności majątkowej. Stwarza to niejasność w kwestii ustalenia daty nabycia przez jednego z małżonków (w praktyce problem ten dotyczy najczęściej własności lub innego prawa rzeczowego do nieruchomości), m.in. w razie śmierci współmałżonka. W glosowanej uchwale Naczelny Sąd Administracyjny, rozstrzygając rozbieżności w dotychczasowym orzecznictwie, zajął stanowisko korzystne dla podatników. Uznał mianowicie, że za chwilę nabycia, istotną z punktu widzenia obowiązku podatkowego, należy uważać datę wejścia rzeczy (prawa majątkowego) do majątku wspólnego małżonków. Nie ma zatem znaczenia moment późniejszego nabycia przez współmałżonka udziału we własności rzeczy (prawie majątkowym) na podstawie dziedziczenia po zmarłym współmałżonku. Stanowisko to, zdaniem glosatora, zasługuje na aprobatę.
Słowa kluczowe: podatek od dochodu z tytułu zbycia rzeczy (prawa majątkowego), nabycie rzeczy (prawa) do majątku wspólnego małżonków, dziedziczenie rzeczy (prawa) przez małżonka po zmarłym współmałżonku, chwila nabycia rzeczy (prawa) w rozumieniu przepisów podatkowych
Aleksy Goettel
Resolution of a panel of seven judges of the Supreme Administrative Court of 15 May 2017, II FPS 2/17
Personal income tax – sale of real property and property rights acquired by spouse through inheritance – day of acquisition of inheritance and property rights to community property
Commentary
The Act of 26 July 1991 on Personal Income Tax, while determining the principles of taxation of proceeds of sale of things (property rights) before lapse of the period specified in the Act after the day when they were acquired, does not introduce in this regard any special rules resulting from the fact that spouses hold property under the community property regime. This creates uncertainty as to the determination of the date when one of the spouses acquired them (in practice the problem usually concerns ownership of or other property right to real property), i.e. in case of death of the other spouse. In the commented resolution, the Supreme Administrative Court, while settling the discrepancies in the existing case law, assumed a standpoint that is favourable to taxpayers. It held that what should be considered the moment of acquisition, important from the point of view of the tax obligation, is the date when the thing (property right) became part of the spouses’ community property. Therefore, it does not matter when the spouse subsequently acquired a share in the ownership of the thing (in the property right) through inheritance after the deceased spouse. This commentator believes that this standpoint merits approval.
Keywords: tax on proceeds from sale of things (property rights), acquisition of things (property rights) to be part of spouses’ community property, spouse inheriting things (property rights) after deceased spouse, moment of acquisition of a thing (right) within the meaning of tax laws
Zbigniew Kmieciak
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2017 r., II OSK 968/15
Prawo wodne – decyzja starosty w sprawie ustalenia linii brzegu naturalnego cieku (potoku) – odwołanie od decyzji wniesione przez dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej – przymiot strony postępowania administracyjnego – organ właściwy do rozpoznania odwołania – bezstronność orzekania
Glosa
W komentowanym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że organ reprezentujący stronę postępowania administracyjnego – podmiot wykonujący prawo trwałego zarządu wód stanowiących własność Skarbu Państwa i gruntów pokrytych tymi wodami – może jednocześnie pełnić rolę organu odwoławczego. Stanowisko to budzi wątpliwości, bowiem jego zaaprobowanie godziłoby w fundamentalną dla państwa prawnego zasadę bezstronności orzekania. W analizowanym przypadku nie było podstaw do wyłączenia organu administracji od załatwienia sprawy, gdyż nie dotyczyła ona interesów majątkowych kierownika organu. W ocenie komentatora fakt przyznania temu organowi kompetencji do podjęcia rozstrzygnięcia w drugiej instancji wyklucza zatem możliwość jego uczestnictwa w postępowaniu w charakterze strony lub jej reprezentanta. Zwrócił on zarazem uwagę, że właśnie realizacja kompetencji jest – co do zasady – formą ochrony interesów państwa. Uznając osobliwość opisanej sytuacji prawnej, komentator wskazał, że ustawodawca powinien rozważyć dopuszczenie odwołania od decyzji organu pierwszej instancji do tego samego organu (odwołanie niedewolutywne).
Słowa kluczowe: prawo trwałego zarządu wód stanowiących własność Skarbu Państwa, koncentracja uprawnień strony i kompetencji organu administracji, zdolność do rozpatrzenia odwołania, wyłączenie organu administracji od załatwienia sprawy
Zbigniew Kmieciak
Judgment of the Supreme Administrative Court of 17 January 2017, II OSK 968/15
Water law – decision of a county head on delineating the bank line of a natural watercourse (stream) – appeal against the decision submitted by the director of the regional board of water management – feature of a party to administrative proceedings – authority competent to examine appeal – impartiality of adjudication
Commentary
In the commented judgment, the Supreme Administrative Court assumed that an authority representing a party to administrative proceedings – the entity exercising the right of permanent management of waters owned by the State Treasury and land covered by these waters – may at the same time be the appellate authority. This standpoint gives rise to doubts, because approving it would impair the principle of impartiality of adjudication, which is a founding principle of rule of law. In the analysed case there were no grounds to exclude the administrative authority from dealing with the case, because it did not concern property interests of the authority’s manager. Therefore, according to this commentator, the fact that this authority was given the power to decide in the second instance excludes the possibility of this authority participating in proceedings as a party or a party’s representative. The commentator also points out that it is precisely exercising the powers is - as a rule - a form of protecting the state’s interests. While recognising the peculiarity of the described legal situation, the commentator indicates that the legislator should consider permitting appeals against decisions of the first-instance authority to be filed to the same authority (a non-devolutive appeal).
Keywords: right of permanent management of waters owned by the State Treasury, concentration of rights of a party and powers of an administrative authority, capacity to examine an appeal, exclusion of an administrative authority from dealing with the case
Agnieszka Nawojska-Fahrenholz
Uchwała Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 8 grudnia 2016 r., III CZP 85/16
Spółki kapitałowe – podział spółki przez wydzielenie części majątku i przekazanie jej innej spółce – następstwo procesowe spółki kapitałowej, która nabyła część majątku spółki dzielonej (art. 192 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego)
Glosa
Glosowana uchwała dotyczy istotnej dla praktyki obrotu kwestii następstwa procesowego w sytuacji podziału będącej stroną procesu spółki przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę. Do czasu podjęcia omawianej uchwały orzecznictwo w tej materii było rozbieżne. Sąd Najwyższy w omawianej uchwale trafnie uznał, że sukcesja częściowa uniwersalna obejmuje automatycznie zastępstwo procesowe wyłączając jednocześnie możliwość zastosowania zasady wynikającej z art. 192 pkt 3 Kodeksu postępowania cywilnego. Aprobując przedmiotowe rozstrzygnięcie, należy zaznaczyć, że rozstrzyga ona na korzyść uczestników obrotu coraz częściej podlegającym przekształceniom strukturalnym. Konkludując, należy zatem wyrazić nadzieję, że dalsze orzecznictwo będzie zgodnie z kierunkiem zaproponowanym w komentowanej uchwale.
Słowa kluczowe: sukcesja częściowa uniwersalna, podział przez wydzielenie spółki kapitałowej w toku procesu, następstwo procesowe spółki przejmującej w miejsce spółki dzielonej
Agnieszka Nawojska-Fahrenholz
Resolution of the Supreme Court - Civil Chamber of 8 October 2016, III CZP 85/16
Companies – division of company by spin-off of part of assets and their transfer to another company – procedural succesion of the company that acquired part of assets of the divided company (Art. 192(3) of the Code of Civil Procedure)
Commentary
The resolution adopted by the Polish Supreme Court on 8 December 2016 (III CZP 85/16) concerned a key question for business practice, namely that of succession as a party to proceedings in the event that, while the proceedings are pending, part of the assets of an incorporated entity are transferred to a different company by spin-off. Until the adoption of the resolution, the case law on this subject matter was inconsistent. In its resolution, the Supreme Court rightly concluded that an incorporated entity which, during the proceedings, acquired part of the assets of a company that is the subject of a demerger by spin-off automatically becomes a party to such proceedings without it being necessary to obtain the consent of the other party, as required by Art. 192(3) of the Polish Code of Civil Procedure (CCP). While we should welcome the manner in which the matter was resolved, it is worthwhile to note that the decision is beneficial for business, where corporate reorganizations are an ever more frequent phenomenon. In conclusion, there are grounds to hope that future case law will follow the direction proposed by this resolution.
Keywords: partial universal succession, division by spin-off of a company during the process, procedural succession of the bidding company replacing the divided company
Tomasz Dąbrowski
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 9 listopada 2016 r., II CSK 21/16
Spółdzielcze prawo – wybór członka rady nadzorczej z naruszeniem przewidzianej w statucie tajności wyboru
Glosa
Wyrok dotyczy niezgodności podjętej uchwały przez walnego zgromadzenie spółdzielni z postanowieniami statutu. Zgodnie z art. 42 § 3 ustawy – Prawo spółdzielcze uchwała sprzeczna z postanowieniami statutu może być zaskarżona do sądu w drodze powództwa o uchylenie uchwały. Członek, który wytacza powództwo o uchylenie uchwały, może przytoczyć zarzuty o charakterze merytorycznym (odnoszące się do niezgodności treści uchwały z postanowieniami statutu), jak i o charakterze formalnym (wskazujące na wystąpienie wad postępowania podczas jej podjęcia). W opinii SN naruszenie postanowień statutu dotyczących zasady tajności wyborów członków rady nadzorczej stanowi przesłankę nieważności uchwały.
Słowa kluczowe: spółdzielnia, organy, walne zgromadzenie, uchylenie uchwały, statut
Tomasz Dąbrowski
Judgment of the Supreme Court – Civil Chamber of 9 November 2016 (II CSK 21/16)
Law on cooperatives – election of a supervisory board member without observing the statutes’ provisions on voting by secret ballot
Commentary
The judgment concerns incompatibility of the resolution adopted by the general meeting of a cooperative with the provisions of the statutes. In accordance with Art. 42(3) of the Law on Cooperatives, a resolution which does not comply with the provisions of the statutes can be challenged before a court in a legal action for annulment. A member who brings a legal action for annulment of the resolution can raise substantive objections (related to incompatibility of the resolution’s contents with the provisions of the statutes) as well as formal ones (pointing to procedural defects in the adoption of the resolution). In the Supreme Court’s opinion, infringement of the provisions of the statutes concerning the secret ballot principle in the election of supervisory board members is a reason for annulling the resolution.
Keywords: cooperative, cooperative governing bodies, general meeting, annulment of a resolution, the statutes of a cooperative
Krzysztof Mularski
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 9 sierpnia 2016 r., II CSK 719/15
Cywilne prawo – zobowiązania – dobra osobiste – roszczenie o zadośćuczynienie za zniweczenie więzi rodzinnej
Glosa
W niniejszej glosie odniesiono się do precedensowej tezy Sądu Najwyższego, zgodnie z którą wywołanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu osoby fizycznej może naruszać dobra osobiste nie tylko bezpośrednio poszkodowanego, lecz także osób dla bezpośrednio poszkodowanego najbliższych (więź z osobą bezpośrednio poszkodowaną). Za uznaniem więzi z osobą najbliższą za dobro osobiste, które może być naruszone poprzez wyrządzenie takiej osobie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, przemawiają poważne argumenty. Przynajmniej równie poważne są jednak zastrzeżenia, które wobec takiego poglądu można wysunąć. Należy sprzeciwić się w każdym razie udzielaniu ochrony na podstawie przepisów o dobrach osobistych w związku ze zdarzeniami, które miały miejsce przed wykształceniem się orzecznictwa w tym zakresie; byłoby to bowiem retroaktywne stosowanie prawa.
Słowa kluczowe: dobra osobiste, więź z osobami najbliższymi, ciężki uszczerbek na zdrowiu, retroaktywne stosowanie prawa
Krzysztof Mularski
Judgment of the Supreme Court – Civil Chamber of 9 August 2016, II CSK 719/15
Civil law – obligations – personal interests – claim for damages for destruction of family links
Commentary
This commentary discusses a precedent-setting judgment of the Supreme Court. According to its operative part, causing grievous bodily harm to an individual might infringe the personal interests of the person who directly sustained the injury, but also of the victim’s relatives (links with the direct victim). There are valid arguments for considering the link with a close relative a personal interest that might be infringed by causing grievous bodily harm. But there are at least just as valid objections that can be raised against such a standpoint. In any case, one should oppose granting protection on the basis of provisions on personal interests in connection with events that took place before the case law emerged in this regard, because this would mean retroactive application of the law.
Keywords: personal interests, links with closest relatives, grievous bodily harm, retroactive application of the law
Paweł Księżak
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 28 października 2016 r., I CSK 695/15
Środki masowego przekazu – prawo prasowe – okresowość publikacji zamieszczanych w Internecie – zakaz naruszania prywatności przez publikację danych osobowych i wizerunku świadków
Glosa
Prasą jest strona internetowa publikująca informacje periodyczne, m.in. portal internetowy, blog, portal społecznościowy, strona z aktywną zakładką „aktualności” czy „informacje”. Co do zasady nie można publikować danych świadka bez jego zgody. Zakaz ten dotyczy również kolejnych publikacji, chyba że informacja stała się powszechnie znana. Możliwe będzie jednak publikowanie danych świadka będącego osobą publiczną, jeżeli sprawa sądowa ma związek – choćby pośredni – z jego działalnością publiczną. Zakaz publikacji danych oznacza zakaz podawania wszelkich danych umożliwiających identyfikację – praktyka podawania imienia i pierwszej litery nazwiska wraz z dookreśleniem zawodu tej osoby jest w oczywisty sposób nieprawidłowa.
Słowa kluczowe: dobra osobiste, pojęcie prasy, prawo do prywatności
Paweł Księżak
Judgment of the Supreme Court – Civil Chamber of 28 October 2016, I CSK 695/15
Mass media – law on the press – periodicity of Internet publications – prohibition of violating privacy by publication of personal data and images of witnesses
Commentary
The category of press includes websites that publish periodical information, such as a portal, a blog, a social media platform, a website with an active ‘news’ tab. As a rule, the data concerning a witness cannot be published without his/her consent. This prohibition also concerns subsequent publications, unless the information became publicly known. It will be, however, possible to publish the data of a witness who is a public person if the court case is linked - even indirectly - with his/her public activities. The prohibition of publishing data means that it is prohibited to provide any data that enable identification. The practice of using the forename and first letter of the surname with a specification of the person’s job is obviously incorrect.
Keywords: personal interests, notion of press, right to privacy
Szymon Tarapata
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 12 października 2016 r., V KK 153/16
Karne prawo – kryteria przypisania przestępstwa skutkowego popełnionego przez zaniechanie
Glosa
W niniejszej glosie zaprezentowano wskazówki metodologiczne dotyczące sposobu badania przypisywalności skutku w konfiguracjach wieloosobowych, a więc przede wszystkim w takich sytuacjach, w których – przed wystąpieniem określonego następstwa – dochodzi do naruszenia reguł postępowania z dobrem prawnym przez co najmniej dwie osoby wchodzące w skład określonej jednostki organizacyjnej. W tekście wyrażono też pogląd, iż jeżeli gwarant zobowiąże się do zachowania wyższego standardu w kontekście ochrony życia lub zdrowia, aniżeli powszechnie akceptowany, to i tak nie zmienia się treść jego obowiązku, którego niewypełnienie może stać się podstawą do przypisania skutku.
Słowa kluczowe: przypisanie skutku, sprawstwo, sprawstwo czynu skutkowego, negatywne przesłanki przypisania skutku, gwarant, obowiązek gwaranta
Szymon Tarapata
Judgment of the Supreme Court - Criminal Chamber of 12 October 2016, II KK 153/16
Criminal law – criteria of attribution of result offence committed by omission
Commentary
This commentary presents methodological guidelines as to how the attribution of result in cases where multiple persons are involved, hence mainly in situations in which - before a certain consequence materialised – the rules of treating a certain personal interest are broken by at least two persons from a given organisational unit. The article contains also the view that if a guarantor undertakes to observe a higher standard in the context of protection of life or health than the generally accepted one, there is no change in the substance of the obligation failure to perform which might become the grounds for attributing the result.
Keywords: attribution of result, commission, commission of the act being the result, negative conditions for attribution of result, guarantor, guarantor’s obligation
Tymoteusz Zych
Uchwała Sądu Najwyższego Składu Siedmiu Sędziów – Izba Karna z dnia 25 lutego 2016 r., I KZP 20/15
Karne prawo – zakres pojęcia „osoba pozostająca we wspólnym pożyciu” zawartego w art. 115 § 11 k.k.
Glosa
Komentowana uchwała zrywa z dominującą linią orzeczniczą w zakresie wykładni pojęcia „wspólne pożycie” w systemie prawa karnego (obowiązujący art. 115 § 11 Kodeksu karnego), która w chwili tworzenia interpretowanego przepisu miała charakter jednolity i afirmowana była przez większość przedstawicieli doktryny. Wątpliwości budzi zastosowanie analogii do konstrukcji „wspólnego pożycia” z prawa rodzinnego w zakresie możliwości usprawiedliwienia nieobecności więzi konstytuujących tę relację, a jednocześnie odrzucenie dotychczas przyjmowanej analogii do prawa rodzinnego w zakresie przesłanki różnicy płci. Z uwagi na przyjęcie w uchwale szerokiej i nieostrej wykładni pojęcia „wspólne pożycie” odnoszenie tego terminu do stanów faktycznych może powodować istotne wątpliwości interpretacyjne.
Słowa kluczowe: osoba pozostająca we wspólnym pożyciu, wspólne pożycie, prawo rodzinne
Tymoteusz Zych
Resolution of a panel of seven judges of the Supreme Court - Criminal Chamber of 25 February 2016, I KZP 20/15
Criminal law – scope of the notion of ‘cohabitee’ used in Art. 115(11) of the Criminal Code
Commentary
The commented resolution breaks away from the dominant line of case law on the interpretation of the notion of ‘cohabitation’ in the system of criminal law (current wording of Art. 115(11) of the Criminal Code), which, at the time when the interpreted provision was enacted, was uniform and was affirmed by most legal scholars. What causes doubts is the application of the analogy to the construction of ‘cohabitation’ from family law to the extent of the possibility of justifying lack of links which constitute this relationship, combined with rejection of the analogy to family law as to the condition of difference of sexes, which was adopted so far. Due to the fact that the resolution assumes a broad and imprecise definition of ‘cohabitation’, referring this term to facts can cause major interpretation doubts.
Keywords: cohabitee, cohabitation, family law