Begrip
Een regeling van glijdende uurroosters is een arbeidsregeling waarbij de werknemer zelf het begin en het einde van zijn arbeidsprestaties en zijn pauzes bepaalt mits naleving van vastgelegde stam- en glijtijden. De stamtijden bevatten de verplichte aanwezigheidsuren op de arbeidsplaats. De glijtijden zijn de periodes tijdens welke de werknemer het begin en het einde van zijn arbeidsdag kan moduleren alsook de eventuele voorziene pauzes.
Vóór de Wet Werkbaar Wendbaar Werk: illegaal
De toepassing van het systeem van de glijdende uurroosters in de privésector was vóór de Wet Werkbaar Wendbaar Werk niet geregeld en zelfs in strijd met de geldende wetgeving. Het was namelijk niet in overeenstemming met de bepalingen van de wet van 8 april 1965 tot instelling van de arbeidsreglementen. Ook was er in veel gevallen een conflict met de Arbeidswet van 16 maart 1971.
Aangezien een regeling van glijdende uurroosters in principe voordelig is voor werknemers, gedoogde de bevoegde inspectiedienst Toezicht op de Sociale Wetten onder bepaalde voorwaarden de toepassing van glijdende uurroosters in de praktijk. De belangrijkste voorwaarde was dat het
systeem geen aanleiding mocht geven tot een overschrijding van de normale of in voorkomend geval afwijkende wekelijkse en dagelijkse arbeidsduurgrens die in de onderneming van toepassing was en dat de arbeidstijd van de betrokken werknemers diende te worden geregistreerd om een controle van de arbeidsprestaties toe te laten.
Omdat een systeem van glijdende uurroosters een beter evenwicht tussen het beroepsleven en het privéleven toelaat en om de nodige rechtszekerheid te bieden, werd door de Wet Werkbaar Wendbaar Werk een wettelijk kader ingevoerd om een systeem van glijdende uurroosters op een legale en rechtszekere wijze in de onderneming in te voeren en toe te passen.
Invoering
Het systeem van de glijdende uurroosters kan worden ingevoerd door een collectieve arbeidsovereenkomst of het arbeidsreglement.
Wat de collectieve arbeidsovereenkomst betreft, kan dit zowel een sectorale cao als een ondernemings-cao zijn, al is het uiteraard zo dat een sectorale cao
zich in dit kader in principe zal beperken tot het formuleren van een aantal algemene regels die moeten worden toegepast binnen de sector. De precieze uitwerking van het systeem van glijdende uurroosters en de keuzes die hier moeten worden gemaakt, worden namelijk bepaald op ondernemingsniveau door de werkgever. Hij is namelijk verantwoordelijk voor de arbeidsorganisatie binnen zijn onderneming.
De concrete toepassing van het systeem van de glijdende uurroosters zal afhankelijk zijn van de regels die zijn opgenomen in de collectieve arbeidsovereenkomst of het arbeidsreglement dat het systeem in de onderneming invoert.
