Dezynwoltura ustawodawcy – refleksje nad nowelizacją ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.
dr Jan Ciechorski
wykładowca Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu, członek Zespołu Ekspertów ds. Zdrowia Psychicznego przy Rzeczniku Praw Obywatelskich
Dezynwoltura ustawodawcy – refleksje nad nowelizacją ustawy o ochronie zdrowia psychicznego
Zmiany wprowadzone od 1.01.2018 r. do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego w części należy ocenić jako wypełnienie obowiązku wynikającego z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP zawarcia w przepisach ustawy ograniczeń praw i wolności przewidzianych w ustawie zasadniczej. Dotyczy to wyczerpującego określenia form stosowania przymusu bezpośredniego. Jednakże przepisy dotyczące przedłużania stosowania unieruchomienia czy izolacji należy ocenić bardzo krytycznie jako wprowadzające wymogi niemożliwe do spełnienia, a przez to naruszające zasadę prawidłowej (przyzwoitej) legislacji. Natomiast jako naruszające zasadę ochrony praw nabytych należy zakwalifikować wyłączenie z definicji psychiatry lekarzy z pierwszym stopniem specjalizacji w tej dziedzinie. Ustawodawca dopuścił szpital psychiatryczny jako uczestnika postępowania przed sądem opiekuńczym, jednakże w tak minimalnym zakresie, iż wypacza to cel uczestnictwa z mocy prawa w tym postępowaniu, a także jest sprzeczne z uzasadnieniem projektu ustawy. Reasumując, rozwiązania wprowadzone w ustawie zmieniającej należy ocenić krytycznie, budzą one zasadnicze wątpliwości co do ich zgodności z normami Konstytucji RP.
Słowa kluczowe: psychiatra, opinia, przymus bezpośredni, Konstytucja RP
Legislator’s lack of deference – reflections on the amendments to the Mental Health Act
The amendments to the Mental Health Act – which apply from the 1st of January 2018 – should be partly assessed as the fulfilment of the duty to include restrictions on the rights and freedoms provided for in the Basic Law and resulting from Article 31 section 3 of the Constitution of the Republic of Poland. This concerns the exhaustive determination of the forms of direct coercion. However, the provisions regarding prolonging the use of immobilisation or isolation should be evaluated very critically as introducing unacceptable requirements, and thereby violating the principle of proper (good) legislation. Whereas excluding doctors with the first degree of specialisation in this field from the definition of "a psychiatrist" should be qualified as violating the principle of protection of acquired rights. The legislator has allowed psychiatric hospitals to participate in proceedings before the Guardianship Court, however, to such a minimum extent that it distorts the purpose of participating by virtue of law in these proceedings, and is inconsistent with the justification for the draft Act. Summing up, the solutions implemented in the Amending Act should be assessed with a dose of criticism, since they raise fundamental doubts as to their compliance with the norms of the Constitution of the Republic of Poland.
Słowa kluczowe: psychiatrist, opinion, direct coercion, the Constitution of the Republic of Poland
Bibliografia:
Augustynowicz A., Czerw A., Stosowanie środków przymusu bezpośredniego przez personel medyczny w procesie diagnostyczno-terapeutycznym w podmiotach leczniczych innych niż szpitale psychiatryczne – zagadnienia wybrane, „Prawo i Medycyna” 2013/1–2;
Balicki M., Przymus w psychiatrii – regulacje i praktyka, „Prawo i Medycyna” 1999/1;
Ciechorski J., Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2012r., II CSK 678/11, „Prawo i Medycyna” 2013/1–2;
Ciechorski J., Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 stycznia 2014r., I ACa 834/13, „Prawo i Medycyna” 2015/1;
Ciechorski J., Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27 czerwca 2013r., I ACa 361/13, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2015/4;
Ciechorski J., Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2014r., I CSK 653/14, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2015/7–8;
Ciechorski J., Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 2014r., V CSK 145/14, „Glosa” 2016/2;
Ciechorski J., Odpowiedzialność szpitala psychiatrycznego za śmierć pacjenta w wyniku samobójstwa w świetle orzecznictwa, „Prawo i Medycyna” 2016/4;
Ciechorski J., Prawa pacjenta szpitala psychiatrycznego – zarys problematyki, „Prawo i Medycyna” 2017/1;
Ciechorski J., Uczestnictwo szpitala psychiatrycznego w postępowaniu przed sądem opiekuńczym w sprawie przymusowego przyjęcia do tego szpitala, „Prawo i Medycyna” 2014/3–4;
Duda J., Komentarz do ustawy o ochronie zdrowia psychicznego, Warszawa 2012;
Pudlo R., Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego – nadzieje i rozczarowania, „Psychiatria po dyplomie 2018/2(15);
Rylski P., Uczestnictwo szpitala psychiatrycznego w postępowaniu dotyczącym przyjęcia do tego szpitala bez jej zgody, „Polski Proces Cywilny” 2015/4.
dr Agnieszka Kilińska-Pękacz
Wydział Administracji i Nauk Społecznych, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Ochrona małoletnich przed udostępnianiem solarium, a także ich reklamą i promocją
Celem artykułu jest analiza prawna ustawy o ochronie zdrowia przed następstwami korzystania z solarium w odniesieniu do ochrony małoletnich. Ustawodawca wyodrębnił między innymi zakaz udostępniania solarium małoletnim, a także zakaz reklamy i promocji usług solaryjnych. W ustawie unormowano także fakultatywne sankcje administracyjne za ich złamanie. Autorka zastosowała między innymi metodę komparatystyczną, polegającą na porównaniu regulacji w Polsce z krajami niemieckiego obszaru językowego, w zakresie ochrony małoletnich przed solarium. Autorka rozważania dotyczące ochrony małoletnich przed dostępem do solarium zakończyła postulatami de lege ferenda.
Słowa kluczowe: małoletni, solarium, udostępnianie, reklama, promocja
Protection of minors against access to tanning beds as well as their advertising and promotion
The aim of the article is a legal analysis of the Act on health protection against the harmful effects of using tanning beds in relation to the protection of minors. The legislator distinguished, among other things, the prohibition to make tanning beds available to minors, as well as a ban on advertising and promoting solarium services. The Act also regulated optional administrative sanctions for violating these prohibitions. The author has used the comparative method, among other things, which consists in comparing the regulations in Poland with the countries of the German language area, in terms of the protection of minors against tanning beds. The author concluded her considerations regarding the protection of minors against access to tanning beds with de lege ferenda postulates.
Keywords: minors, solarium, tanning beds, access, advertising, promotion
Bibliografia:
Ebisz M., Borkowska M., Szkodliwe oddziaływanie promieniowania ultrafioletowego na skórę człowieka, „Hygeia Public Health” 2015/50(3);
Krajewska-Kułak E., Kowalewska B., Wróblewska K., Chilińska J., Gołębiewska A., Sobocińska A., Postawy studentów wobec korzystania z solarium i kąpieli słonecznych, „Problemy pielęgniarstwa” 2011/19;
Michalak A., Prawne aspekty reklamy, promocji i sponsorowania wyrobów tytoniowych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2006/8;
Sołtysiak T., Młode kobiety w „szponach opętania” szczupłych i zgrabnych sylwetek, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny” 2013/32;
UOKiK, Raport z kontroli urządzeń opalających (solariów), https://uokik.gov.pl/download.php?plik=9438;
Torzewska K., Malinowska-Borowska J., Wypych-Ślusarska A., Zieliński G., Opalanie się w solarium – wiedza, postawa i nawyki Polaków, „Medycyna Środowiskowa – Environmental Medicine” 2014/17.
dr Jerzy Parchomiuk
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Prawne formy działania wojewódzkiego konserwatora zabytków w sferze wywłaszczenia zabytków
Władcze formy realizacji zadań wojewódzkiego konserwatora zabytków nieuchronnie rodzą stan napięcia między interesami właściciela zabytku a interesem publicznym wyrażającym się w konieczności ochrony jednego z kluczowych elementów dziedzictwa kulturowego państwa. Celem artykułu jest prezentacja zasadniczych determinant prawnych realizacji ekspropriacyjnych form ochrony zabytków, z uwzględnieniem konstytucyjnych i konwencyjnych standardów ochrony własności. Do kluczowych zagadnień w ramach tej problematyki należą kwestie precyzji granic ingerencji determinowanej ochroną zabytków oraz rozstrzyganie kolizji interesu właściciela zabytku i interesu publicznego w kontekście przesłanek wywłaszczenia.
Słowa kluczowe: prawo własności, ochrona zabytków, dziedzictwo kulturowe, wywłaszczenie, Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka
Legal forms of operation of the voivodeship conservator in the sphere of expropriation of historical monuments
The legal imperious acts of the voivodeship (provincial) monument conservator inevitably generate a state of tension between the interests of the monument's owner and the public interest, expressed in the need to protect one of the key elements of the country's cultural heritage. The aim of the article is to present the fundamental legal determinants of the implementation of expropriation forms of monument protection, including constitutional and conventional standards for the protection of property. Key issues in this area include the borders of interference determined by the protection of monuments and the resolution of conflicts between the individual interest of the monument’s owner and the public interest in the context of expropriation.
Keywords: the right of property, protection of historical monuments, cultural heritage, expropriation, European Convention on the Protection of Human Rights
Bibliografia:
Bagińska E., Parchomiuk J., Odpowiedzialność odszkodowawcza w administracji, System Prawa Administracyjnego. Tom 12, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel, Warszawa 2016;
Chlebny J., Ochrona własności w sprawach administracyjnych na podstawie EKPCz, „Europejski Przegląd Sądowy” 2008/9;
Czuba S., Cywilnoprawna problematyka wywłaszczenia, Warszawa 1980;
Drela M., Decyzja o zabezpieczeniu zabytku ruchomego w formie ustanowienia czasowego zajęcia jako narzędzie służące zapobieganiu dewastacji zabytków [w:] Prawo ochrony zabytków, red. K. Zeidler, Warszawa–Gdańsk 2014;
Drela M., Własność zabytków, Warszawa 2006;
Garlicki L. (red.), Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Tom II. Komentarz do artykułów 19-59 oraz Protokołów dodatkowych, Warszawa 2011;
Grabowski J., Wywłaszczenie jako środek ochrony zabytków, „Państwo i Prawo” 1967/3;
Jagielska-Burduk A., Zabytek ruchomy, Warszawa 2011;
Kaliński M., Krzywoń A., „Własność” jako przedmiot ochrony na podstawie art. 21 ust. 1 Konstytucji RP, „Przegląd Sądowy” 2015/1;
Nakielska I., Prawo do własności w świetle Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Gdańsk 2002;
Nowicki M.A., Europejska Konwencja Praw Człowieka. Wybór orzecznictwa, Warszawa 1998;
Nowicki M.A., Europejski Trybunał Praw Człowieka. Wybór orzeczeń, Warszawa 2012;
Parchomiuk J., Odpowiedzialność odszkodowawcza za legalne działania administracji publicznej, Warszawa 2007;
Parchomiuk J., Przesłanki dopuszczalności ograniczeń własności zabytków w świetle konstytucyjnych i konwencyjnych standardów ochrony własności, „Roczniki Nauk Prawnych” 2017/28(2);
Safjan M., Bosek L. (red.), Konstytucja RP. Tom I. Komentarz. Art. 1-86, Warszawa 2016;
Sienkiewicz T., Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami [w:] Aksjologia prawa administracyjnego. Tom II, red. J. Zimmermann, Warszawa 2017;
Sześciło D., Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 29 marca 2011 r. w sprawie Potomska i Potomski v. Polska (skarga nr 33949/05), „Samorząd Terytorialny” 2011/9;
Zalasińska K., Prawna ochrona zabytków nieruchomych w Polsce, Warszawa 2010;
Zdyb M., Administracyjnoprawne ograniczenia praw rzeczowych [w:] System Prawa Administracyjnego. Tom 7. Prawo administracyjne materialne, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel, Warszawa 2012;
Zeidler K., Prawo ochrony dziedzictwa kultury, Warszawa 2007;
Zeidler K., Restytucja dóbr kultury ze stanowiska filozofii prawa, Warszawa 2011.
Ewa Skorczyńska
adiunkt w Katedrze Prawa Administracyjnego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Skutki wszczęcia postępowania w sprawie wpisu do rejestru zabytków dla procesu inwestycyjnego (w świetle wykładni art. 10a ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami)
Artykuł dokonuje analizy regulacji zawartej art. 10a ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w aspekcie jej związków z odpowiednimi przepisami ustawy – Prawo budowlane Wskazany przepis został dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z 22.06.2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zbytkami oraz niektórych innych ustaw i obowiązuje od dnia 9.09.2017 r. Jego treść budzi w praktyce pewne wątpliwości interpretacyjne, które, wobec krótkiego czasu obowiązywania przepisu, nie zostały jeszcze dostatecznie wyjaśnione ani w orzecznictwie, ani w doktrynie prawniczej. Jak starano się wykazać, przepis ten nie zakazuje prowadzenia wszelkich robót budowlanych, a jego treść nie powinna być interpretowana rozszerzająco. Opisano również skutki naruszenia przez inwestora zakazów określonych w ww. przepisie. Przedmiotem badań uczyniono także problem tego, czy postępowanie w sprawie wpisu nieruchomości do rejestru może stanowić zagadnienie wstępne w stosunku do postępowania w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę i zatwierdzenia projektu budowlanego. Zwrócono uwagę na potrzebę dokonywania takiej wykładni art. 10a u.z.o.z., która nie naruszałaby konstytucyjnej zasady proporcjonalności, a która zarazem zapewniałaby inwestorom odpowiednią ochronę ich interesów (oraz ich praw nabytych) zarówno w trakcie postępowania o wpis, jak i w toku późniejszego postępowania w sprawie wydania pozwolenia konserwatorskiego.
Słowa kluczowe: wpis do rejestru zabytków, pozwolenie na budowę, ochrona tymczasowa (podczas postępowania o wpis)
The effects of instituting proceedings regarding an entry in the register of monuments for the investment process (in the light of the interpretation of Article 10a of the Act on the protection of monuments and the guardianship of monuments)
The article analyses the regulation contained in Article 10a of the Act on the protection of monuments and the guardianship of monuments in terms of its relation to the relevant provisions of the Construction Law Act. The said regulation was added through Article 1, item 2 of the Law of 22 June 2017 amending the Act on the protection of monuments and the guardianship of monuments and certain other acts, and it has been in force since 9 September 2017. In practice, its content raises some interpretation doubts, which, in view of the short duration of the regulation, have not been sufficiently clarified either in the case-law or in the legal doctrine. In this work, an attempt has been made to demonstrate that this regulation does not prohibit the conduct of all construction works, and its content should not be interpreted broadly. This article also contains a description of the effects of an investor violating the prohibitions contained in the regulation under discussion. It also discusses the problem of whether the procedure for registering a real estate in the register could be a preliminary issue in relation to proceedings for granting a building permit and approval for a construction project. Attention is brought to the need for interpreting Article 10a of the Act on the protection of monuments and the guardianship of monuments in such a way so as to not violate the constitutional principle of proportionality, and that would also provide investors with adequate protection of their interests (and their acquired rights) both during the entry procedure (register) and in the course of subsequent proceedings for the issuance of a conservation permit.
Keywords: entry in the register of monuments, building permit, temporary protection (during the entry procedure)
Bibliografia:
Antoniak P., Cherka M. [w:] P. Antoniak et. al., Ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Komentarz, red. M. Cherka, Warszawa 2010;
Asman T., Niewiadomski Z. [w:] T. Asman et al., Prawo budowlane. Komentarz, red. Z. Niewiadomski, Warszawa 2013;
Chaciński D., Zakres ochrony zabytków nieruchomych na tle wybranych orzeczeń WSA w Warszawie, „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego” 2012/1(40);
Chróścielewski W., Tarno J.P., Postępowanie administracyjne i postępowanie przed sądami administracyjnymi, Warszawa 2009;
Hauser R., Niewiadomski Z., Konstytucyjne aspekty regulacji procesu inwestycyjno-budowlanego, „Państwo i Prawo” 2015/6;
Jakimowicz W., Jeszcze raz o wolności zabudowy [w:] A. Bochentyn et. al., Wolność zabudowy. Mity a normatywna rzeczywistość, red. T. Bąkowski, Gdańsk 2016;
Jakimowicz W., Wolność zabudowy w prawie administracyjnym, Warszawa 2012;
Kiełkowski T., Nabycie prawa na mocy decyzji administracyjnej, Warszawa 2012;
Lemańska J., Uzasadnione oczekiwania w perspektywie prawa krajowego i regulacji europejskich, Warszawa 2016;
Skorczyńska E., Luka w prawie. Istota zjawiska i jego znaczenie dla prawa administracyjnego, Warszawa 2017;
Wierzbowski M., Ograniczenia prawa zabudowy a sytuacja właścicieli [w:] A. Bochentyn et. al., Wolność zabudowy. Mity a normatywna rzeczywistość, red. T. Bąkowski, Gdańsk 2016;
Zalasińska K., Prawna ochrona zabytków nieruchomych w Polsce, Warszawa 2010;
Piątek W. [w:] A. Gliniecki (red.), A. Despot-Mładanowicz et al., Prawo budowlane. Komentarz, Warszawa 2012;
Zimmermann J., Aksjomaty prawa administracyjnego, Warszawa 2016.
Prof. zw. dr hab. Andrzej Marian Świątkowski
Instytut Nauk o Polityce i Administracji, Akademia Ignatianum w Krakowie
Problem ratyfikacji Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej
Prawa pracownicze i socjalne są chronione przez Radę Europy w dwóch kartach praw społecznych: „starej” (1961) i „nowej” (1996). Polska ratyfikowała tę pierwszą, natomiast tę drugą podpisała w 2005 r. W oczekiwaniu na ratyfikację „nowej’, poprawionej karty toczą się w Polsce dyskusje na temat zakresu i poziomu ochrony praw pracowniczych i socjalnych w krajowych przepisach prawa pracy i zabezpieczenia społecznego. Od kilkunastu lat władze publiczne i partnerzy społeczni nie są w stanie wypracować wspólnego stanowiska w sprawie ratyfikacji podpisanej ”nowej” karty. Nie służy to idei systematycznego zwiększania gwarancji ochrony praw pracowniczych i socjalnych.
Słowa kluczowe: NSZZ „Solidarność”, partnerzy społeczni, podstawowe prawa człowieka, prawa społeczne, władze publiczne i państwowe, ratyfikacja, Zrewidowana Europejska Karta Społeczna – „nowa” Karta, związki zawodowe
Problem with the ratification of the Revised European Social Charter
The Charter of Social Rights is a Treaty of the Council of Europe adopted in 1961 (“old” Charter) and revised in 1996 (“new” Charter), which safeguards social human rights in Europe. Poland ratified the “old” Charter in 1991 and in 2005 signed the “new” Charter. The focus of this paper is on the level and scope of the protection of social rights in Poland. Due to the dynamic interpretation of the rights regulated by the “new” Charter it is much more convenient to potential beneficiaries – citizens and legal residents of Poland – to be included in the category of Member States covered by the “new” Charter. In order to achieve that aim both government and social partners ought to engage in the field of employment, labour and social rights as well social policy standards. Because the above-mentioned Polish main actors are still at a crossroads of differing opinions concerning strategy ratification, there is no possibility to predict when the final act of ratification will be performed.
Keywords: employer organisations, government, human rights, labour rights, Revised European Social Charter – “new” Charter, public and State institutions, ratification, social rights, social partners, trade unions, Solidarity Trade Union
Bibliografia:
Blanpain R., Świątkowski A.M. (red.), The Laval and Viking. Cases. Freedom of Services and Establishment v. Industrial Conflict in the European Economic Area and Russia, “Bulletin of Comparative Labour Relations” 2009/69;
Nowacki L., Szałek A., Wujczyk M. (red.), Europejska karta społeczna. Wyzwania i szanse. 25 rocznica przystąpienia Polski do Rady Europy, Warszawa 2016;
Kuźniar R., Prawa człowieka. Prawo, instytucje, stosunki międzynarodowe, Warszawa 2008;
Niklewicz K., Karta społeczna kukułcze jajo odchodzącej ekipy, „Gazeta Wyborcza” z 29.09.2005 r.;
Nowak M., Trzy generacje praw człowieka[w:] Geneza, koncepcja, ochrona, red. B. Banaszak, Wrocław 1993;
De Shutter O., Anchoring the European Social Charter. The Case of Accession [w:] Social Rights in Europe, red. G. de Búrca, B. de Witte, L. Ogertschnig, Oxford 2015;
Sozański J., Prawa człowieka w Unii Europejskiej po traktacie lizbońskim, Warszawa–Poznań 2010;
Surdykowska B., Wprowadzenie do tematyki spotkania. Strategia ratyfikacji Europejskiej Karty Społecznej – błyskawiczna operacja czy długi marsz?, Poznań 2017, http://www.solidarnosc.org.pl/aktualnosci/wiadomosci/kraj/item/15176-zrewidowana-europejska-karta-spoleczna-wnioski-z-seminarium;
Surdykowska B., Potrzeba powszechnej ratyfikacji Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej jako warunek spójności systemu prawnego Unii Europejskiej [w:] Europejska Karta Społeczna, red. L. Nawacki, A. Szałek, M. Wujczyk, Warszawa 2016;
Szarfenberger R., Rząd, pracodawcy i pracownicy chcą Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej, (brak daty publikacji), rszarf.ips.uw.edu.pl/pdf/sprostowanie.pdf;
Świątkowski A.M. (red.), Dorobek Rady Europy w zakresie ochrony praw społecznych. W kierunku ratyfikacji Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej, Warszawa 2005;
Świątkowski A.M., Zrewidowana Europejska Karta Społeczna – perspektywy ratyfikacji, „Monitor Prawa Pracy” 2006/2, dodatek specjalny;
Świątkowski A.M., Kwartet Laval w prawie pracy, „Państwo i Prawo” 2010/12;
Świątkowski A.M., Council of Europe: Labour Law Human Rights and Social Policy Standards, Alphen aan den Rijn 2019;
Świątowski A.M., Ratyfikacja Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej [w:] Europejska Karta Społeczna. Wyzwania i szanse, red. L. Nowacki, A. Szałek, M. Wujczyk, Warszawa 2016;
Świątkowski A.M., Prawo do ochrony w przypadku zwolnienia z pracy bez uzasadnionego powodu a kwestia ratyfikacji Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej, część I Europejskie standardy ochrony przed wypowiedzeniem, „Przegląd Prawa Publicznego” 2017/10;
Świątkowski A.M, Prawo do ochrony w przypadku zwolnienia z pracy bez uzasadnionego powodu a kwestia ratyfikacji Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej, część II Odpowiednie wynagrodzenie za szkody, „Przegląd Prawa Publicznego” 2017/11;
Wujczyk M., Strategia ratyfikacji Europejskiej Karty Społecznej – błyskawiczna operacja czy długi marsz?, Poznań 2017, http://www.solidarnosc.org.pl/aktualnosci/wiadomosci/kraj/item/15176-zrewidowana-europejska-karta-spoleczna-wnioski-z-seminarium;
Wiśniewska-Cazals D., O potrzebie ratyfikacji Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej. Strategia ratyfikacji Europejskiej Karty Społecznej – błyskawiczna operacja czy długi marsz?, Poznań 2017, http://www.solidarnosc.org.pl/aktualnosci/wiadomosci/kraj/item/15176-zrewidowana-europejska-karta-spoleczna-wnioski-z-seminarium.
prof. nadzw. dr hab. Monika Augustyniak
Associate Professor Andrzej Frycz Modrzewski Krakow University
Commissions et autres organes consultatifs de la collectivité locale en Pologne et en République française – dilemmes et défis de l'autonomie locale contemporaine [Komisje i inne ciała konsultacyjne w samorządzie terytorialnym w Polsce i w Republice Francuskiej – dylematy i wyzwania współczesnego samorządu terytorialnego]
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie podstaw prawnych, składu osobowego i zadań administracji konsultacyjnej w polskim i we francuskim samorządzie terytorialnym. Analiza normatywna struktur komisji wewnętrznych, komitetów i innych ciał konsultacyjnych we wspólnocie terytorialnej umożliwia przedstawienie propozycji zmiany dotychczasowych rozwiązań prawnych w zakresie administracji konsultacyjnej w polskim samorządzie terytorialnym, wzorem francuskich rozwiązań, wzbogaconych o dotychczasowe doświadczenia partycypacji społecznej. Powołanie komisji i komitetów w polskim porządku prawnym jako ciał konsultacyjno-inicjatywnych, z otwarciem na aktywny udział mieszkańców w tych ciałach, uznać należy za pożądany kierunek zmian w aktualnym samorządzie terytorialnym.
Słowa kluczowe: administracja konsultacyjna, partycypacja społeczna, substrat osobowy i zadaniowy komisji, jednostki samorządu terytorialnego/wspólnoty terytorialne
Committees and other consultative bodies in the local government in Poland and in the French Republic – dilemmas and challenges of the contemporary local self-government
The subject of the article is a presentation of the legal bases, personal composition and tasks of the consultative administration in the Polish and French local government. A normative analysis of the structures of internal committees, commissions and other consultative bodies in the territorial community makes it possible to present a proposal to change the existing legal solutions in the area of consultative administration in the Polish local government, modelled on French solutions and enriched by previous experiences of social participation. The establishment of committees and commissions in the Polish legal order as consultative and initiative bodies, with an openness to the active participation of residents in these bodies, should be considered as a desirable direction of changes in the current local government.
Keywords: consultative administration, social participation, personal and task-related sub-base of committees, local government units / territorial communities
Bibliografia:
Auby J.B., Auby J.–F., Noguellou R, Droit des collectivités locales, Paris 2015;
Bacqué M.-H., Rey H., Sintommer Y., La démocatie participative, un nouveau paradigme de l’action publique ? [w:] Gestion de proximité et démocratie participative. Une perspective comparative, M.-H. Bacqué, H. Rey, Y. Sintommer (note de l’auteur);
Cauchois H., Code électroral 2014, Paris 2014;
Emar P. [w:] Évaluation et démocratie participative, J.C. Boual, P. Brachet, Paris 2004;
Faure B., Droit des collectivités territoriales, Paris 2014;
Faure B., Droit des collectivités territoriales, Paris 2016;
Ferstenbert J., Priet F., Quilichini P., Droit des collectivités territoriales, Paris 2016;
Gallo C., Patrouillault F., Les commissions consultatives des services publics locaux: regards sur le fonctionnement pratique et l’utilite réelle d’une institution participative méconnue, [w:] La démoctatie de proximité, G.J. Guglielmi, J. Martin (dir.), Berger–Levrault 2013;
Kisiel W. [w:] Ustawa o samorządzie gminnym. Komentarz, P. Chmielnicki (note de l’auteur), Warszawa 2013;
Leprêtre P., Les collectivites territoriales, Paris 2016;
Thoumelou M., Collectivités territoriales, Quel avenir?, Paris 2016;
Verpeaux M., Janicot L., Droit des collectivités territoriales, Paris 2015;
Waline J., Droit administratif, Paris 2016;
Wierzbica A., [w:] B. Dolnicki, Ustawa o samorządzie województwa, Komentarz, Warszawa 2012.
dr Dorota Fleszer
Wyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu
dr Rafał Mańko
Universiteit van Amsterdam
dr Dobrochna Minich
Uczelnia Łazarskiego w Warszawie
dr Anna Rogacka-Łukasik
Wyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu
Każdy z autorów po 25% współudziału w autorstwie tekstu.
