Co najmniej od dekady globalnym fenomenem jest cosplay – dla jednych przebieranka, dla innych forma wyrażenie siebie. Budzi niechęć lub fascynację. Przez badaczy uważany za przejaw kultury karnawału, dla wielu młodych ludzi staje się sposobem na życie. Albo raczej na pewien jego etap.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/7-8
Termin cosplay (jap. コスプレ kosupure) stanowi kombinację słów costume (‘kostium, strój’) i play (a precyzyjniej role-play ‘odgrywanie roli’). Pomysłodawcą nazwy był Nobuyuki Takahashi, który w 1984 r. na World Science Fiction Convention (Worldcon) w Los Angeles zafascynował się ludźmi przebranymi za ulubionych bohaterów. Chcąc uniknąć w opisie tego zjawiska słowa „maskarada”, w magazynie „My Anime” użył nowego terminu „cosplay”.
Zjawisko polega na przebieraniu się i zachowywaniu jak postaci z mangi (komiksu), anime (filmu animowanego), tokusatsu (filmu lub programu telewizyjnego, który cechuje się efektami specjalnymi), gier komputerowych, sci-fi (science fiction) i grup muzycznych. Dzięki powiązaniu z kulturą popularną może zostać skategoryzowany jako pochodzący z fantastyki, romansu, sci-fi, mitologii, fetyszystyczny, słodki, gotycki – tłumaczy w swojej pracy doktorskiej Daria Wrona (2020).
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html