Suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem jako przesłanka prowadzenia niektórych postępowań restrukturyzacyjnych.
dr hab. Artur Nowacki
Autor jest adiunktem w Katedrze Prawa Handlowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz radcą prawnym (ORCID: 0000-0003-0513-115X).
Suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem jako przesłanka prowadzenia niektórych postępowań restrukturyzacyjnych
Przedmiotem artykułu jest analiza art. 3 ust. 2 i 3 Prawa restrukturyzacyjnego (pr. restr.), który – w odniesieniu do postępowania o zatwierdzenie układu oraz przyspieszonego postępowania układowego – stwierdza, że postępowania te mogą być prowadzone, jeżeli m.in. suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem nie przekracza 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem. Do tej samej kalkulacji odwołują się art. 165 ust. 3 i 4 pr. restr. (w kontekście odmowy zatwierdzenia układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu lub przyspieszonym postępowaniu układowym), art. 218 ust. 1 pr. restr. (w kontekście informowania dłużnika przez nadzorcę układu o niemożności zawarcia układu, który miałby podlegać zatwierdzeniu w postępowaniu o zatwierdzenie układu) oraz art. 326 pr. restr. (w kontekście umorzenia przyspieszonego postępowania układowego).
Słowa kluczowe: postępowanie restrukturyzacyjne, postępowanie układowe, układ, prawo głosu, wierzytelności sporne, uczestnik postępowania, spis wierzytelności
dr hab. Artur Nowacki
The author is an assistant professor at the Chair of Commercial Law, Faculty of Law and Administration, University of Warsaw, and an attorney at law (ORCID: 0000-0003-0513-115X).
Sum of Disputed Claims Entitling to Vote on an Arrangement as a Condition for Conducting Certain Restructuring Proceedings
The article contains an analysis of Article 3(2) and (3) of the Restructuring Law, which provisions – with respect to arrangement approval proceedings and expedited arrangement proceedings – state that such proceedings can be conducted if, among other things, the sum of disputed claims giving the right to vote on the arrangement does not exceed 15% of the sum of claims giving the right to vote on the arrangement. The same calculation is referred to in Article 165(3) and (4) of the Restructuring Law (in the context of refusal to approve an arrangement in arrangement approval proceedings or expedited arrangement proceedings), Article 218(1) of the Law (in the context of the supervisor informing the debtor about it being impossible to conclude the arrangement which would be approved in arrangement approval proceedings), and Article 326 of the Law (in the context of discontinuance of expedited arrangement proceedings).
Keywords: restructuring proceedings, arrangement proceedings, arrangement, voting right, disputed claims, participant in proceedings, list of claims
Bibliografia / References:
Adamus R., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2019.
Gajdzińska-Sudomir M., Wierzytelności sporne uprawniające do głosowania nad układem – wierzytelności uprawniające do głosowania nad układem, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2016/4.
Stenzel A., Wójcik-Rak E., Medyński M., Próg 15% wierzytelności spornych jako przesłanka restrukturyzacji, „Monitor Prawa Bankowego” 2018/6.
Zedler F., Podstawy otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, „Polski Proces Cywilny” 2016/3.
Zimmerman P., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2018.
dr Piotr Moskała
Autor jest radcą prawnym oraz starszym prawnikiem w kancelarii prawnej Sołtysiński Kawecki & Szlęzak - Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów sp.k. (ORCID: 0000-0003-4109-7235).
Wyrażanie zgody na zawieranie transakcji wewnątrzgrupowych przez radę nadzorczą spółki giełdowej – uwagi do transpozycji nowelizacji dyrektywy 2007/36/WE
Z dniem 30.11.2019 r. weszła w życie ustawa nowelizująca przepisy prawa rynku kapitałowego, wdrażająca do polskiego prawa nowe regulacje dodane do dyrektywy 2007/36/WE w sprawie wykonywania niektórych praw akcjonariuszy spółek notowanych na rynku regulowanym (SDR). Ustawa transponowała do polskiego prawa m.in. regulację kontroli transakcji z podmiotami powiązanymi (related party transactions, Geschäfte mit nahestehenden Unternehmen oder Personen, operazioni con parti correlate). Niniejszy artykuł stanowi kontynuację dotychczasowych rozważań autora dotyczących, kolejno, projektu nowelizacji SRD oraz jej ostatecznej treści i perspektyw jej implementacji w Polsce. Podstawowym celem niniejszej publikacji jest analiza i ocena nowej regulacji (wyłącznie w odniesieniu do transakcji wewnątrzgrupowych i w zakresie ich zatwierdzania przez radę nadzorczą) z perspektywy zgodności z wymogami prawa Unii Europejskiej oraz adekwatności do uwarunkowań corporate governance polskich spółek giełdowych.
Słowa kluczowe: dyrektywa, SRD, spółki giełdowe, transakcje z podmiotami powiązanymi, rada nadzorcza, konflikt interesów
dr Piotr Moskała
The author is a doctor of law, an attorney-at-law and a senior associate at Sołtysiński Kawecki & Szlęzak – Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów sp.k. law firm (ORCID: 0000-0003-4109-7235).
Approval for Execution of Intra-Group Transactions by the Supervisory Board of a Listed Company. Remarks on the Transposition of the Amended Directive 2007/36/CE
On 30 November 2019 the provisions regarding approval for related party transactions, introduced by the new Shareholder Rights Directive, was transposed into Polish law. The new provisions granted the competence to approve such transactions to the supervisory board of the company, requiring that such approval be made with a significant reduction of the related party’s influence on the result of the decision-making process. The Polish model of implementation of the directive may be difficult to apply in practice and seems unfit for the necessities of intra-group transactions entered into by Polish listed companies.
Keywords: directive, SRD, listed companies, related party transactions, supervisory board, conflict of interests
Bibliografia / References:
Bieniak M. [w:] J. Bieniak i in., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2019.
Czerniawski R., Kodeks spółek handlowych. Przepisy o spółce akcyjnej. Komentarz, Warszawa 2004.
Engert A., Florstedt T., Which Related Party Transactions Should be Subject to Ex Ante Review? Evidence from Germany, „European Corporate Governance Institute (ECGI) – Law Working Paper” Nr 440/ 2019/440, https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3350356#dostęp: ssrn.com (dostęp: 29.10.2020 r.).
Gębusia I., Interes spółki w prawie polskim i europejskim, Warszawa 2017.
Grabowski K., Dyrektywa o prawach akcjonariuszy. Studium tworzenia prawa i przewodnik po dyrektywie, Warszawa 2014.
Helleringer G., Related Party Transactions in France – A Critical Assessment, „European Corporate Governance Institute (ECGI)ECGI – Law Working Paper” Nr 474/2019/474, https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=3316570#dostęp: ssrn.com (dostęp: 29.10.2020 r.).
Kurcz B., Dyrektywy Wspólnoty Europejskiej i ich implementacja do prawa krajowego, Kraków 2004.
Maśnicki J., Metody transpozycji dyrektyw, „Europejski Przegląd Sądowy” 2017/8.
Moskała P., Prawne instrumenty zarządzania zgrupowaniem spółek kapitałowych, Warszawa 2020.
Moskała P., Transakcje wewnątrzgrupowe w projekcie zmiany dyrektywy 2007/36/WE, „Przegląd Prawa Handlowego” 2015/9.
Moskała P., Zaskarżanie uchwał organów spółek kapitałowych – glosa do uchwały składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 18.09.2013 r. (III CZP 13/13), „Glosa” 2014/4.
Moskała P., Zatwierdzanie transakcji wewnątrzgrupowych w zmienionej dyrektywie 2007/36/WE – perspektywy implementacji, „Przegląd Prawa Handlowego" 2018/1.
Napierała J., Uwagi na temat wykładni prawa krajowego zgodnej z dyrektywami europejskiego prawa spółek, „Czasopismo Kwartalne Całego Prawa Handlowego, Upadłościowego oraz Rynku Kapitałowego” 2008/3.
Napierała J., Wykładnia prawa spółek Unii Europejskiej, Warszawa 2019.
Opalska D., Obowiązek lojalności w spółkach handlowych, Warszawa 2015.
Opalski A., Konflikty interesów członków organów spółek kapitałowych [w:] Prawo handlowe XXI wieku. Czas stabilizacji, ewolucji czy rewolucji. Księga jubileuszowa Profesora Józefa Okolskiego, red. M. Modrzejewska, Warszawa 2010.
Opalski A., Reforma walnego zgromadzenia spółki akcyjnej – implementacja do prawa polskiego dyrektywy 2007/36/WE, „Przegląd Prawa Handlowego” 2009/5.
Opalski A., Transakcje z podmiotami powiązanymi w znowelizowanej unijnej dyrektywie o prawach akcjonariuszy spółek notowanych na rynku regulowanym – zagadnienia wybrane [w:] Societates et obligationes – tradycja, współczesność, przyszłość. Księga jubileuszowa Profesora Jacka Napierały, red. A. Olejniczak, T. Sójka, Poznań 2018.
Opalski A. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 3a, Spółka akcyjna. Komentarz. Art. 301–392, ed. A. Opalski, Warszawa 2016.
Oplustil K., Instrumenty nadzoru korporacyjnego (corporate governance) w spółce akcyjnej, Warszawa 2010.
Oplustil K., O potrzebie proeuropejskiej wykładni polskiego prawa spółek, „Przegląd Prawa Handlowego” 2010/9.
Prager I., Doradcy inwestorów do spraw głosowanie (proxy advisors), Warszawa 2019.
Sołtysiński S., Moskwa P. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 17b, Prawo spółek kapitałowych, red. S. Sołtysiński, Warszawa 2016.
Szajkowski A., Tarska M. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 3, Spółka akcyjna. Komentarz do artykułów 301–490, Warszawa 2013,
Zięty J.J., Uprawnienia akcjonariuszy polskich spółek publicznych w świetle dyrektywy 2007/36/WE, Warszawa 2015.
dr Mateusz Baszczyk
Autor jest radcą prawnym współpracującym z kancelarią DWF Poland Jamka sp. k. (ORCID: 0000-0002-2595-0104).
Zakaz wykonywania prawa głosu przez wspólnika – uwagi na tle art. 244 k.s.h.
Prawo głosu jest podstawowym uprawnieniem wspólnika, które zapewnia mu możliwość współdecydowania o losach spółki z o.o. Generalną zasadą jest nieograniczone prawo wykonywania głosu przez wspólnika, zarówno osobiście lub przez pełnomocnika. Jednakże w pewnych okolicznościach uprawnienie to doznaje ograniczenia, a wspólnik zostaje pozbawiony prawa wykonywania głosu. Uzasadnieniem jest zazwyczaj chęć ochrony interesów pozostałych wspólników oraz samej spółki, gdy istnieje szczególnego rodzaju konflikt interesów, a uchwały dotyczą wspólnika osobiście. Niekiedy pozbawienie prawa głosu jest sankcją za niewykonanie obowiązków nałożonych ustawą. Jednym z takich przepisów jest art. 244 Kodeksu spółek handlowych, którego interpretacja budzi w doktrynie liczne wątpliwości zarówno w odniesieniu do zakresu podmiotowego, jak również przedmiotowego. W związku z tym uzasadnione jest szersze omówienie tej tematyki.
Słowa kluczowe: prawo głosu, wyłączenie (zakaz) wykonywania prawa głosu, zgromadzenie wspólników, konflikt interesów, prawo mniejszości, natura spółki kapitałowej, odpowiedzialność wspólnika
dr Mateusz Baszczyk
The author is an attorney at law cooperating with DWF Poland Jamka sp. k. law firm (ORCID: 0000-0002-2595-0104).
Ban on Shareholder’s Exercise of Voting Rights. Remarks against the Background of Article 244 of the Code of Commercial Partnerships and Companies
Voting rights are basic rights of shareholders, enabling them to participate in decisions about the future of a limited liability company. The general rule is that a shareholder has unlimited voting rights, exercisable either in person or by proxy. However, in certain circumstances, the right is restricted and the shareholder is excluded from voting. Usually, it is justified with the protection of interests of other shareholders or the company itself, when there exists a specific conflict of interests and the resolutions concern the given shareholder. Sometimes, exclusion from voting is a sanction for failure to discharge duties imposed by statutory law. One of these provisions is Article 244 of the Code of Commercial Partnerships and Companies, whose interpretation causes numerous doubts among legal scholars. both as to the scope of entities covered by the provision and its scope of application. Therefore, it is reasonable to discuss these topics in more detail.
Keywords: voting right, exclusion from voting (ban on exercise of voting rights), general meeting, conflict of interests, rights of minority shareholders, character of a company, liability of a shareholder
Bibliografia / References:
Chomiuk M. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. Z. Jara, Warszawa 2017.
Czepita S., Kuniewicz Z., Zakres podmiotowy wyłączenia od udziały w głosowaniu na zgromadzeniu spółki kapitałowej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2008/9.
Grykiel J. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–352, red. M. Gutowski, Warszawa 2018, Legalis.
Opalski A. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 2, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Komentarz, Art. 151–226, red. A. Opalski, Warszawa 2018.
Pazdan M. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 2, Prawo cywilne – część ogólna, red. Z. Radwański, A. Olejniczak, Warszawa 2019.
Pinior P., Podejmowanie uchwał wspólników w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, Warszawa 2019.
Rodzynkiewicz M., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2018.
Smyk M., Pełnomocnictwo według kodeksu cywilnego, Warszawa 2010.
Strugała R. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, Warszawa 2019, Legalis.
Strzelczyk K. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, t. 2, Tytuł III. Spółki kapitałowe. Dział I. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, red. R. Potrzeszcz, T. Siemiątkowski, Warszawa 2011.
Szajkowski A., Szumański A., Tarska M. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 2, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz do artykułów 151–300, Warszawa 2014.
Szumański A., Granice ochrony praw mniejszości w spółkach kapitałowych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2015/9.
Szumański A. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 3, Spółka akcyjna. Komentarz do artykułów 301–490, Warszawa 2013.
Szwaja J. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, J. Szwaja, Kodeks handlowy. Komentarz, t. 2, Warszawa 1998.
Tropaczyński A., Głosowanie członka zarządu spółki na zgromadzeniu wspólników – interpretacja art. 243 § 4 k.s.h., „Przegląd Prawa Handlowego” 2013/6.
Weiss I., Szumański A. [w:] W. Pyzioł, A. Szumański, I. Weiss, Prawo spółek, Warszawa 2016.
Adrian Zbrojewski
Autor jest doktorantem w Katedrze Prawa Gospodarczego i Handlowego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego oraz aplikantem radcowskim (ORCID: 0000-0003-1127-8676).
Wypowiedzenie umowy kredytu pod warunkiem
W ostatnich latach doszło do wykształcenia się praktyki wypowiadania przez banki umów kredytu z zastrzeżeniem warunku odnoszącego się do spłaty wymagalnego zadłużenia przez kredytobiorcę. Dopuszczalność tego rodzaju wypowiedzeń była przedmiotem przeciwstawnych rozstrzygnięć orzecznictwa. Celem niniejszego artykułu jest uporządkowanie poglądów orzeczniczych i doktrynalnych dotyczących warunkowego wypowiedzenia umowy kredytu oraz przedstawienie oceny jego dopuszczalności.
Słowa kluczowe: umowa kredytu, wypowiedzenie umowy, warunek, bank, prawo bankowe
Adrian Zbrojewski
The author is a PhD student at the Chair of Economic and Commercial Law, Faculty of Law and Administration, University of Lodz and a trainee attorney at law (ORCID: 0000-0003-1127-8676).
Termination of a Loan Agreement Subject to a Condition
In recent years, a practice has emerged whereby banks have been terminating loan agreements subject to a condition relating to the borrower paying off the debt. The admissibility of such terminations has been the subject of diverging statements in court decisions, with different consequences for the parties to the loan relationship. The purpose of this article is to sort out the views regarding termination of a loan agreement subject to a condition and provide an assessment of the admissibility of such termination.
Keywords: loan agreement, termination of an agreement, condition, bank, banking law
Bibliografia / References:
Adamus R., Ustawowe ograniczenie możliwości wypowiedzenia umowy kredytu na podstawie art. 256 prawa restrukturyzacyjnego [w:] Ius est ars boni et aequi: księga pamiątkowa dedykowana profesorowi Józefowi Frąckowiakowi, red. A. Dańko-Roesler, M. Leśniak, M. Skory, B. Sołtys, Warszawa 2018.
Bartosiewicz P., Odpowiedzialność odszkodowawcza banku za wadliwe wypowiedzenie umowy kredytu udzielonego przedsiębiorcy, Warszawa 2017.
Chomiuk M., Spór o dopuszczalność zastrzeżenia warunku potestatywnego na tle obowiązujących regulacji warunku w Kodeksie cywilnym, „Monitor Prawa Handlowego” 2012/4.
Czech T., Obowiązki banku w razie opóźnienia kredytobiorcy ze spłatą kredytu, „Monitor Prawa Bankowego” 2016/12.
Czech T., Wypowiedzenie umowy kredyt hipotecznego. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 8 września 2016 r. (II CSK 750/15), „Monitor Prawa Bankowego” 2017/10.
Giesen B. [w:] Kodeks cywilny. Część ogólna. Komentarz, red. M. Pyziak-Szafnicka, P. Księżak, Warszawa 2014.
Grzybowski S. [w:] System prawa cywilnego, t. 1, Część ogólna, red. S. Grzybowski, Ossolineum 1974.
Kawulski A., Prawo bankowe, Warszawa 2013.
Machnikowski P., Uprawnienia kształtujące w zobowiązaniowych stosunkach prawnych [w:] O źródłach i elementach stosunków cywilnoprawnych. Księga pamiątkowa ku czci prof. Alfreda Kleina, red. E. Gniewek, Kraków 2000.
Mazur L., Prawo bankowe. Komentarz, Warszawa 2005.
Mularski K. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–352, red. M. Gutowski, Warszawa 2018.
Ofiarski Z., Prawo bankowe komentarz; Warszawa 2013.
Pazdan M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2018.
Piekarski M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz, red. Z. Resich, J. Ignatowicz, J. Pietrzykowski, J. Bielski, Warszawa 1972.
Pyzioł W. [w:] Prawo bankowe. Komentarz, red. E. Fojcik-Mastalska, Warszawa 2007.
Radwański Z. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 2, Prawo cywilne – część ogólna, red. Z. Radwański, Warszawa 2002.
Rechciński M., Art. 75c prawa bankowego – chybiona regulacja czy wciąż niewykorzystany potencjał?, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2019/3.
Sikorski G., Prawo bankowe komentarz, Warszawa 2015.
Sobolewski P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. t. 1, Przepisy wprowadzające. Część ogólna. Własność i inne prawa rzeczowe, red. K. Osajda, Warszawa 2013.
Strzebinczyk J. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, Warszawa 2013.
Swaczyna B., Warunkowe czynności prawne, Warszawa 2012.
Szlęzak A., Recenzja z dnia 18 marca 2016 r. pracy doktorskiej mgr. Pawła Bartosiewicza pt. Odpowiedzialność odszkodowawcza banku wobec kredytobiorcy w związku z wypowiedzeniem umowy kredytu, www.ck.gov.pl.
Warciński M., Umowne prawo odstąpienia, Warszawa 2010.
Woźniak Z., Problematyka jednostronnego rozwiązania zobowiązania powstałego na podstawie umowy kredytu, „Przegląd Sądowy” 2000/7–8.
Zawadzka J., Warunek w prawie cywilnym, Warszawa 2012.
Zawadzka J., Warunkowość oświadczeń woli składanych w wykonaniu uprawnień prawokształtujących, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2014/4.
dr Kamila Lichoń
Zasada koncentracji materiału procesowego w odniesieniu do konstrukcji i sposobu rozpatrywania sporów (konsumenckich) w ramach procedury arbitrażowej
Uwzględniając znaczenie zasad dla sprawnego oraz skutecznego prowadzenia postępowania cywilnego, w artykule poruszone zostały zagadnienia dotyczące obowiązywania zasady inicjatywy organów procesowych oraz zasady ustności w procedurze polubownej, tj. w postępowaniu arbitrażowym, które przede wszystkim zarówno w postępowaniu sądowym, jak i postępowaniu pozasądowym (alternatywnym) wzbudzają duże kontrowersje. W związku z powyższym, a zwłaszcza wskazując na „przeciążenie” różnego rodzaju sprawami wymiaru sprawiedliwości, a także aktualne problemy sądownictwa w Polsce, przebadane zostały – koncentrując się na wymienionych zasadach – metody alternatywnego rozstrzygania sporów. Kierując się obecną doniosłością prawną metod alternatywnych (ADR, ODR), analizie poddana została procedura przywołanych metod – zasada koncentracji materiału procesowego w odniesieniu do konstrukcji i sposobu rozpatrywania sporów konsumenckich w ramach procedury arbitrażu (przed sądem polubownym).
Słowa kluczowe: ochrona konsumenta, ADR, zasady procedury cywilnej, zasada koncentracji materiału procesowego, procedura cywilna, rozstrzyganie sporów, arbitraż
dr Kamila Lichoń
Principle of Concentration of Evidence with Respect to the Construction and Manner of Examination of (Consumer) Disputes in the Procedure in Arbitration
Taking into account the importance of rules for efficient and effective handling of (civil) proceedings, this article addresses the issue applicability of the principle of initiative of judicial bodies and the principle of oral character of the amicable procedure, i.e. arbitration, which principles are the ones to raise major controversies, both in judicial and extrajudicial (alternative) proceedings. Consequently, and in particular pointing to the various cases ‘overloading’ the justice system, comprised pursuant to Article 175(1) of the Constitution of the Republic of Poland of ordinary courts, administrative courts, and the Supreme Court, as well as focusing on the current problems troubling the ‘classical’ judiciary system, the author studies alternative dispute resolution methods, while focusing on the above principles. Bearing in mind the current legal significance of alternative methods (ADR, ODR), the author examines the procedure of the aforementioned techniques: the principle of concentration evidence in relation to the structure and method of resolving (consumer) disputes in arbitration (before an arbitration court).
Keywords: consumer protection, ADR, rules of civil procedure, principle of concentration of evidence, civil procedure, settlement of disputes, arbitration
Bibliografia / References:
Belohlavek A.J., Ochrona konsumentów w postępowaniu arbitrażowym, Warszawa 2012.
Błaszczak Ł., Postępowanie przed sądem polubownym. Wyrok [w:] Diagnoza arbitrażu. Funkcjonowanie prawa o arbitrażu i kierunki postulowanych zmian, red. B. Gessel-Kalinowskiej vel Kalisz, Wrocław 2014.
Błaszczak Ł., Wyrok sądu polubownego w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2010.
Błaszczak Ł., Zasady postępowania przed sądem polubownym (wybrane aspekty) [w:] Diagnoza arbitrażu. Funkcjonowanie prawa o arbitrażu i kierunku postulowanych zmian, red. B. Gessel-Kalinowska vel Kalisz, Wrocław 2014.
Bolard G., Zasada kontradyktoryjności przed arbitrami, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius” 1999/46.
Broniewicz W., Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 2008.
Ereciński T., Dalsze zmiany czy nowy Kodeks postępowania cywilnego? [w:] Reforma postępowania cywilnego w świetle projektów Komisji Kodyfikacyjnej, red. K. Markiewicz, Warszawa 2011.
Ereciński T., Weitz K., Sąd arbitrażowy, Warszawa 2008.
Gessel-Kalinowskiej vel Kalisz B. (red.), Diagnoza arbitrażu. Funkcjonowanie prawa o arbitrażu i kierunki postulowanych zmian, Wrocław 2014.
Góra- Błaszczykowska A., Zasada równości stron w procesie cywilnym, Warszawa 2008.
Hauser-Morel A., Wiśniewski T. [w:] System Prawa Handlowego, t. 8, Arbitraż handlowy, red. A. Szumański, Warszawa 2015.
Jakubecki A., Naczelne zasady postępowania cywilnego w świetle nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego [w:] Czterdziestolecie kodeksu postępowania cywilnego. Zjazd Katedr Postępowania Cywilnego w Zakopanem (7–9.10.2005 r.), red. I. Ratusińska, Kraków 2006.
Strumiłło T., Zasady postępowania arbitrażowego, „ADR. Arbitraż i Mediacja” 2009/3(7).
Szumański A. [w:] System Prawa Handlowego, t. 8, Arbitraż handlowy, red. A. Szumański, Warszawa 2010.
Wach A., Alternatywne formy rozwiązywania sporów sportowych, Warszawa 2005.
Wójcik M.P. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Praktyczny komentarz, red. A. Jakubecki, Kraków 2005.
Zieliński A., Postępowanie cywilne. Kompendium, Warszawa 2016.
dr Artur Kruszewski
Autor jest radcą prawnym (ORCID: 0000-0001-6508-5592).
Nowe dowody osobiste a forma oświadczeń woli
Nowelizując ustawę o dowodach osobistych, wprowadzono możliwość podpisywania oświadczeń woli podpisem osobistym, który zawiera się w warstwie elektronicznej dowodu osobistego. Podpis ten jest zaawansowanym podpisem elektronicznym w rozumieniu rozporządzenia eIDAS. Ustawa o dowodach osobistych daje możliwość posłużenia się nim także w relacjach czysto cywilnoprawnych, ze skutkiem prawnym równoważnym podpisowi własnoręcznemu. Rozwiązania tego nie skorelowano z przepisami Kodeksu cywilnego dotyczącymi formy oświadczeń woli, w tym formy pisemnej, elektronicznej i dokumentowej, w związku z czym powstaje szereg wątpliwości co do formy prawnej oświadczenia opatrzonego podpisem osobistym.
Słowa kluczowe: podpis elektroniczny, podpis osobisty, e-dowód
dr Artur Kruszewski
The author is an attorney at law (ORCID: 0000-0001-6508-5592).
New ID Cards in the Context of Form of Declarations of Intent
The Personal Identity Card Act was amended. Now it is possible to sign declarations of intent with a personal signature, contained in the electronic layer of a personal ID card. This signature is an advanced electronic signature within the meaning of the eIDAS Regulation. The Personal ID Card Act provides the opportunity to use personal signature in civil-law relations, with a legal effect equivalent to that of a handwritten signature. This amendment has not been correlated with the provisions of the Civil Code regarding the form of declarations of intent, including written, electronic, and documentary forms, and therefore raises a number of doubts as to the legal form of the statement signed with a personal signature.
Keywords: electronic signature, personal signature, e-identity card
Bibliografia / References:
Brzozowski A. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2015.
Długosz Z., Stolarski K., Forma czynności prawnej dokonanej odręcznym podpisem biometrycznym, „Przegląd Prawa Handlowego” 2018/7.
Grabowski R. [w:] Wpływ Internetu na ewolucję państwa i prawa, red. R. Grabowski, Rzeszów 2008.
Janas A. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, t. 1, Część ogólna (art. 1–125), red. M. Fras, M. Habdas, LEX.
Janowski J., Podpis elektroniczny w obrocie prawnym, Warszawa 2007.
Kocot W.J., Dalsza modernizacja kodeksowej regulacji formy pisemnej czynności prawnej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2016/10.
Kocot W.J., Wpływ Internetu na prawo umów, Warszawa 2004.
Kruszewski A.K., Nowelizacja przepisów o formie czynności prawnych, „Monitor Prawniczy” 2016/2.
Maciejewska-Szałas M., Forma pisemna i elektroniczna czynności prawnych. Studium prawnoporównawcze, Warszawa 2014.
Marucha-Jaworska M., Podpisy elektroniczne, biometria, identyfikacja elektroniczna. Elektroniczny obrót prawny w społeczeństwie cyfrowym, Warszawa 2015.
Marucha-Jaworska M., Rozporządzenie eIDAS. Zagadnienia prawne i techniczne, LEX.
Stojek G. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, t. 1, Część ogólna (art. 1–125), red., M. Fras, M. Habdas, LEX.
Szostek D., Nowe ujęcie dokumentu w polskim prawie prywatnym ze szczególnym uwzględnieniem dokumentu w postaci elektronicznej, Warszawa 2012.
Szostek D., Pieczęć elektroniczna i możliwość jej wykorzystania w polskim prawie [w:] Media elektroniczne. Współczesne problemy prawne, red. K. Flaga-Gieruszyńska, J. Gołaczyński, D. Szostek, Warszawa 2016.
dr Jarosław Szewczyk, LL.M.
Autor jest adwokatem i wspólnikiem w Kancelarii RKKW – KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy Radcowie Prawni i Adwokaci sp. p. (ORCID: 0000-0002-2326-4514).
Raportowanie znacznych pakietów głosów w grupie kapitałowej
Jak wynika z postanowień dyrektywy 2004/109/WE, krajowy system raportowania tzw. znacznych pakietów akcji powinien być skonstruowany w taki sposób, aby uczestnicy rynku kapitałowego posiadali jak najpełniejszą wiedzę na temat struktury właścicielskiej spółki publicznej. Są to informacje, które powinny być znane publicznie. Niestety obowiązujące przepisy nie zapewniają transparentności w tym istotnym obszarze. Jednocześnie to właśnie przez podmioty z grupy najczęściej dochodzi do wywierania decydującego wpływu na organy spółki publicznej. Raportowanie w grupie kapitałowej zostało przez polskiego ustawodawcę zaniedbane, zaś przepisy tego dotyczące skonstruowane wadliwie. W ocenie autora analizowane przepisy powinny zostać niezwłocznie znowelizowane. Zmianom obecnych regulacji powinno towarzyszyć wprowadzenie postanowień umożliwiających raportowanie przez przedstawiciela grupy – np. przez spółkę holdingową – co powinno zwalniać z obowiązków raportowych pozostałych członków grupy.
Słowa kluczowe: obowiązki notyfikacyjne, grupa kapitałowa, dyrektywa 2004/109/WE, ustawa o ofercie publicznej, notyfikacje, raportowanie, rynek kapitałowy
dr Jarosław Szewczyk, LL.M
The author is an advocate and a partner at RKKW – KWAŚNICKI, WRÓBEL & Partnerzy Radcowie Prawni i Adwokaci sp. p. law firm (ORCID: 0000-0002-2326-4514).
Reporting of Major Holdings of Votes in a Group of Companies
As is apparent from the provisions of Directive 2004/109/EC, a Member State’s system of reporting of the so-called major holdings should be structured in such a way that market participants should have the fullest possible knowledge of the ownership structure of a public company. Unfortunately, the Polish regulations do not ensure proper level of transparency in this important area. At the same time, it is the entities from a group of companies that most often exert decisive influence on public companies. The reporting in (and by) groups of companies has been neglected by the Polish legislator, and the regulations concerning this issue have been constructed defectively. In the author’s view, the analyzed provisions need to be immediately amended. Furthermore, any amendment should be accompanied bu7 introduction of provisions to enable reporting only by one representative of the group - e.g. by a holding company - with the effect of releasing the whole group from the reporting obligations.
Keywords: notification duties, group of companies, Directive 2004/109/EC, Act on Public Offering, notifications, reporting, capital market
Bibliografia / References:
Akimenkow J., Spółka giełdowa a spółka publiczna – podstawy normatywne dystynkcji oraz koncepcje reformy nominałowego kapitału zakładowego, „Przegląd Prawa Handlowego” 2018/9.
Chłopecki A., Regulacje spółki publicznej a kodeks spółek handlowych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2015/4.
Famirski A. [w:] Ustawa o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych. Komentarz, red. M. Michalski, Warszawa 2014, Legalis.
Gago-Rudnicka D., Jakszuk S. [w:] Prawo rynku kapitałowego. Komentarz, red. M. Wierzbowski, L. Sobolewski, P. Wajda, Warszawa 2018, Legalis.
Gillan S.L., Starks L.T., Corporate Governance, Corporate Ownership, and the Role of Institutional Investors: A Global Perspective (August 2003). Weinberg Center for Corporate Governance Working Paper No. 2003-01, SSRN: https://ssrn.com/abstract=439500 (dostęp: 1.09.2020 r.).
Glicz M., Spółka publiczna a spółka akcyjna. Analiza typologiczna, Warszawa 2018.
Gładki Ł., Nabywanie warrantów subskrypcyjnych a obowiązki informacyjne dotyczące znacznych pakietów akcji spółki publicznej, „Transformacje Prawa Prywatnego” 2015/1.
Mataczyński M., Cywilnoprawne skutki naruszenia obowiązków nabywców znacznych pakietów akcji spółek publicznych, Warszawa 2011.
Oplustil K. [w:] System Prawa Handlowego, t. 4, Prawo instrumentów finansowych, red. M. Stec, Warszawa 2016.
Romanowski M., W sprawie pojęcia i natury spółki publicznej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2009/3.
Tąkiel M., Pojęcie spółki publicznej w świetle proponowanych zmian legislacyjnych, „Przegląd Prawa Handlowego” 2019/4.
