Przegrana walka o obniżoną stawkę VAT na e-booki
dr Dagmara Dominik-Ogińska
Autorka jest sędzią Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu
Przegrana walka o obniżoną stawkę VAT na e-booki
Sprawa obniżonej stawki VAT na dostawę książek cyfrowych drogą elektroniczną, czyli tzw. e-booków od lat budzi kontrowersje. Jest to jedna z tych spraw, które pomimo jednoznacznych przepisów wywołują jednak pewien wewnętrzny sprzeciw i rodzaj poczucia niesprawiedliwości. Wynika to bowiem z faktu, że wspomniane przepisy nie uwzględniają postępu technicznego ani oczekiwań społecznych w tym zakresie. Trybunał Sprawiedliwości w swych wyrokach pozostał zaś głuchy na argumenty stron składane w toku procedury sądowej.
Słowa kluczowe: e-book, usługi świadczone drogą elektroniczną, obniżona stawka VAT, zasada równego traktowania, zasada pewności prawa, test proporcjonalności, zasada adekwatności, zasada konieczności, proporcjonalność sensu stricto
Dagmara Dominik-Ogińska
Lost battle for reduced rate of VAT on e-books
The issue of reduced rate of VAT on electronically supplied digital books, i.e. the so-called e-books, has been a source of controversies for years. This is one of the matters which, despite unequivocal provisions, provoke a certain internal resistance and a certain sense of injustice. This results from the fact that the aforementioned provisions do not take account of technological advances or social expectations in this area. The Court of Justice has remained deaf to any arguments raised by parties during any proceedings that came before it.
Keywords: e-book, electronically supplied services, reduced VAT rate, equal treatment principle, legal certainty principle, proportionality test, adequcy principle, necessity principle, strict proportionality
prof. dr hab. Adam Mariański
Autor jest profesorem w Katedrze Materialnego Prawa Podatkowego UŁ, doradcą podatkowym, partnerem w Mariański Group
Anna Justyńska
Autorka jest doradcą podatkowym w Mariański Group
Przesłanki wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie podatku od towarów i usług
Uznanie części majątku przedsiębiorcy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa niesie ze sobą istotne skutki podatkowe w podatku od towarów i usług, rozstrzygając, czy dana transakcja zostanie objęta zakresem przedmiotowym tej ustawy, czy też zostanie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług – dalej u.p.t.u. Dla prawidłowego ustalenia zakresu przedmiotowego tego przepisu istotne jest zdefiniowanie pojęć przedsiębiorstwa i zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jednak pomimo wprowadzenia definicji legalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w praktyce wykładnia tego pojęcia w dalszym ciągu powoduje wiele wątpliwości i jest przyczyną sporów podatników z organami podatkowymi w tym przedmiocie.
Słowa kluczowe: zorganizowana część przedsiębiorstwa, podatek od towarów i usług, przedsiębiorstwo, dyrektywa 2006/112/WE, przeniesienie całości lub części majątku
Adam Mariański
Anna Justyńska
Criteria for spinning out an organised part of enterprise in value added tax
Recognising part of the assets of an entrepreneur as an organised part of enterprise causes important tax consequences in the area of VAT, because it determines whether a given transaction will be covered by the Act of 11 March 2004 on VAT or whether it will be exempt from VAT pursuant to Art. 6(1) of the Act. In order to correctly determine the scope of this provision, it is important to define the notions of ‘enterprise’ and ‘organised part of enterprise’. But despite the introduction of a legal definition of an organised part of enterprise, in practice there are still many doubts concerning the interpretation of this term and many disputes between taxpayers and tax authorities arise in this context.
Keywords: organised part of enterprise, VAT, enterprise (undertaking), Council Directive 2006/112/EC, transfer of all or part of assets
dr Krzysztof Radzikowski
Autor jest doradcą podatkowym, adiunktem w Katedrze Prawa Finansowego Uniwersytetu Warszawskiego
Proceduralne aspekty dokumentacji cen transferowych po zmianach w 2017 r.
Z dniem 1.01.2017 r., po ponad rocznej vacatio legis, ustawa z 9.10.2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw 1 – dalej ustawa z 9.10.2015 r. – w istotny sposób znowelizowała art. 9a ustawy z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – dalej u.p.d.o.p. – oraz art. 25a ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f. – dotyczące dokumentowania transakcji z podmiotami powiązanymi bądź ze zlokalizowanymi w tzw. rajach podatkowych (skupiam się na transakcjach z podmiotami powiązanymi i dlatego posługuję się terminem „dokumentacja cen transferowych” zamiast ustawowej, lecz niejednoznacznej „dokumentacji podatkowej”). Z dniem 4.04.2017 r. część regulacji przeniesiono do nowej ustawy z 9.03.2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami – dalej u.w.i.p. Zmiany dotyczą zarówno przesłanek obowiązku dokumentacyjnego oraz zakresu i treści dokumentacji, jak i terminu, w którym powinna zostać sporządzona. Niemniej jednak, co do zasady, przepisy nadal nie przewidują samoistnego obowiązku jej składania, lecz dopiero na wyraźne żądanie organu podatkowego, obwarowane sankcją 50% stawki podatku (art. 19 ust. 4 w zw. z art. 9a ust. 4 i 4a u.p.d.o.p. oraz art. 30d ust. 1 w zw. z art. 25a ust. 4 i 4a u.p.d.o.f.). W poprzednim stanie prawnym wątpliwości budziły, nieuregulowane wyraźnie w przepisach, zagadnienia: 1) momentu, w którym dokumentacja cen transferowych powinna zostać sporządzona; 2) trybu złożenia tej dokumentacji; 3) kryteriów oceny czy przedłożony przez podatnika dokument spełnia wymogi ustawowe oraz 4) roli dowodowej przy szacowaniu dochodu w zakresie cen transferowych 5 . Nowelizacja stwarza okazję do weryfikacji czy nowe przepisy rozwiały te wątpliwości. W artykule zostały również zaprezentowane wybrane zagadnienia odpowiedzialności karnej (karnej skarbowej) za naruszenie obowiązków dokumentacyjnych.
Słowa kluczowe: dokumentacja cen transferowych, dokumentacja podatkowa, local file, master file, country-by-country reporting, sankcyjna stawka podatku
Krzysztof Radzikowski
Procedural aspects of transfer pricing documentation after the amendments in 2017
On 1 January 2017, more than a year after promulgation, the Act of 9 October 2015 on Amendments to the Act on Personal Income Tax, the Act on Corporate Income Tax and Certain Other Acts introduced significant amendments in Art. 9a of the Act of 15 February 1992 on Corporate Income Tax (CITA) and Art. 25a of the Act of 26 July 1991 on Personal Income Tax (PITA). Both of them concern documenting transactions with related entities or with ones based in tax havens (here, I focus on transactions with related entities, therefore I use the term ‘transfer pricing documentation’ rather than the statutory ‘tax documentation’, which is ambiguous). As of 4 April 2017, part of the provisions were transferred to a new Act of 9 March 2017 on Exchange of Tax Information with Other States. The amendments concern both the triggers of the duty to prepare documentation and the contents of such documentation, as well as the deadline by which it should be prepared. Nevertheless, as a rule, the laws still do not provide for an autonomous duty to submit the documentation. It is only done at express request of a tax authority and the sanction for failing to do so is 50% of the tax rate (Art. 19(4) in conjunction with Art. 9a(4) and Art. 9(4a) CITA and Art. 30d(1) in conjunction with Art. 25a(4) and Art. 25a(4a) PITA). In the previous version of the law, doubts arose around the following issues, which were not regulated expressly: 1) the moment when transfer pricing documentation should be prepared; 2) the procedure for submitting such documentation; 3) the criteria for assessing whether the document submitted by the taxpayer meets the statutory requirements; and 4) the role of evidence when estimating income in the area of transfer pricing. The amending act is an opportunity to check whether the new provisions dispelled these doubts. The article also presents selected issues of penal (fiscal penal) liability for infringements of the duty to prepare documentation.
Keywords: transfer pricing documentation, tax documentation, local file, master file, country-by-country reporting, punitive tax rate
dr hab. Radosław Olszewski, prof. nadzw. UŁ
Katedra Postępowania Karnego i Kryminalistyki, Wydział Prawa i Administracji UŁ
Tajemnica zawodowa a odpowiedzialność karna skarbowa i dyscyplinarna doradcy podatkowego
Tajemnice mają niezwykle istotne znaczenie dla porządku prawnego, stanowiąc przy tym jeden z elementów gwarancyjnego charakteru procesu. Dają one rękojmię należytego wykonywania zadań przez przedstawicieli zawodów zobowiązanych do dyskrecji. Z jednej strony określają zakres informacji powierzonych osobie w związku z wykonywaniem przez nią określonego zawodu lub czynności, z drugiej zaś mogą być ograniczane w ewentualnym procesie celami realizowanymi przez organy procesowe, ścigające czyny zabronione oraz nakładające za nie odpowiedzialność. Sposób regulacji tych relacji jest jednym z istotnych wyznaczników modelu procesu i swobody działania jego uczestników. Doradca podatkowy, zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z 5.07.1996 r. o doradztwie podatkowym – dalej u.d.p. – jest zobowiązany zachować w tajemnicy fakty i informacje, z którymi zapoznał się w związku z wykonywaniem zawodu. Poufność jest prawem, ale i obowiązkiem doradcy podatkowego. W toku postępowania karnego skarbowego może on jednak zostać przesłuchany w charakterze świadka, składając zeznania na podstawie art. 113 § 1 ustawy z 10.09.1999 r. – Kodeks karny skarbowy – dalej k.k.s. – w zw. z art. 180 § 2 ustawy z 6.06.1997 r. – Kodeks postępowania karnego – dalej k.p.k. 5 Jak jednak wygląda kwestia zachowania tajemnicy zawodowej w sytuacji, gdy doradca podatkowy jest pociągany do odpowiedzialności karnej skarbowej, ewentualnie dyscyplinarnej?
Słowa kluczowe: prawo karne skarbowe, tajemnica zawodowa, zwolnienie z tajemnicy zawodowej, doradca podatkowy, odpowiedzialność karna skarbowa, odpowiedzialność dyscyplinarna, sąd
Radosław Olszewski
Professional confidentiality in the context of fiscal penal and disciplinary liability of a tax advisor
Secrecy is very important for the legal order, being one of the elements of the guarantee aspects of judicial proceedings. It safeguards the proper discharge of duties by representatives of those professions that are obliged to maintain confidentiality. On the one hand, secrecy defines the scope of information disclosed to a person in connection with that person’s profession or their performance of certain activities, on the other hand, the limits of secrecy can be set in a potential lawsuit depending on the goals pursued by the judicial bodies, law enforcement bodies or prosecution services. The way these relationships are regulated is one of the important determinants of the procedural model and the participants’ freedom to act. Pursuant to Art. 37(1) of the Act of 5 July 1996 on Tax Advisory, a tax advisor has a duty to keep confidential any facts and information disclosed to him/her in the pursuit of this profession. Confidentiality is both a right and a duty of a tax advisor. In the course of fiscal penal proceedings the advisor can, however, be interviewed as a witness and give testimony on the basis of Art. 113(1) of the Act of 10 September 1999 – Fiscal Penal Code in connection with Art. 180(2) of the Act of 6 June 1997 – Penal Procedure Code. But what about professional confidentiality if the tax advisor is held liable for fiscal penal offences or isciplinary transgressions?
Keywords: fiscal penal law, professional confidentiality, waiver of confidentiality, tax adviser, fiscal penal liability, disciplinary liability, court
Dariusz M. Malinowski
Autor jest doradcą podatkowym
Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych za rok 2017 – przesłanki i warunki (2)
Dariusz M. Malinowski
Obligation to prepare transfer pricing documentation for 2017 – criteria and conditions (2)
Iwona Kaczorowska
Autorka jest redaktor naczelną „Przeglądu Podatkowego”
Przegląd orzecznictwa SA
Iwona Kaczorowska
Administrative courts' rulings – review
dr Ewa Prejs
Autorka jest adiunktem w Katedrze Prawa Finansów Publicznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz radcą prawnym specjalizującym się w prawie podatkowym
Przegląd orzecznictwa TS
dr Ewa Prejs
CoJ rulings – review
dr hab. Krzysztof Lasiński-Sulecki, prof. nadzw. UMK
Autor jest kierownikiem Ośrodka Studiów Fiskalnych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika oraz doradcą podatkowym
Przegląd orzecznictwa TS
dr hab. Krzysztof Lasiński-Sulecki, prof. nadzw. UMK
CoJ rulings – review
Agata Budzyńska-Jatczak
Autorka jest pracownikiem MSZ
Aktualności z Brukseli
Agata Budzyńska-Jatczak
