Patryk Filipiak
doktor nauk prawnych, adiunkt w Zakładzie Postępowania Cywilnego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, kwalifikowany doradca restrukturyzacyjny, adwokat, Polska
ORCID: 0000-0002-2361-0106
Kto nie jest związany układem na podstawie art. 166 ust. 2 ustawy – Prawo restrukturyzacyjne?
Zakres zastosowania art. 166 ust. 2 ustawy – Prawo restrukturyzacyjne budzi wątpliwości oraz kontrowersje. Przepis ten stanowi, że układ nie wiąże wierzycieli, których dłużnik nie ujawnił i którzy nie byli uczestnikami postępowania. Ta pozornie klarowna treść przejawia mankamenty w sytuacjach złej wiary zarówno po stronie dłużnika w restrukturyzacji, jak i jego wierzycieli. W artykule podjęta jest problematyka wierzycieli, którzy mieli wiedzę o postępowaniu, a celowo w nim nie uczestniczyli, jak również takich, którzy przy dołożeniu należytej staranności mogli się dowiedzieć o otwarciu restrukturyzacji. Kluczowe stało się uznanie, że przy jawności rejestru przedsiębiorców KRS oraz danych obwieszczonych w Monitorze Sądowym i Gospodarczym wierzyciele nie mogą się zasłaniać brakiem wiedzy o postępowaniu nawet wtedy, gdy dłużnik ich nie ujawnił.
Słowa kluczowe: układ, objęcie układem, ujawnienie wierzyciela, postępowanie restrukturyzacyjne
dr Patryk Filipiak
Assistant Professor at the Department of Civil Procedure, Faculty of Law and Administration, Adam Mickiewicz University in Poznań, licensed restructuring counsellor, advocate, Poland
ORCID: 0000-0002-2361-0106
Who is not bound by Art. 166(2) of the Restructuring Law?
The scope of application of Art. 166(2) of the Polish Restructuring Law raises doubts and controversies. This provision states that the arrangement does not bind creditors who have not been disclosed by the debtor and who have not participated in the proceedings. This apparently clear content shows shortcomings in situations of bad faith, both on the part of the restructuring debtor and his creditors. The article deals with the issue of creditors who knew about the procedure but did not participate in it on purpose, as well as those who, with due diligence, could learn about the opening of restructuring. It is crucial to recognize that with the transparency of the register of entrepreneurs of the National Court Register and the data published in Court and Economic Gazette (Monitor Sądowy i Gospodarczy), creditors cannot invoke that they have not possessed the knowledge about the proceedings, even if the debtor has not disclosed such data.
Keywords: arrangement, scope of arrangement, disclosure of the creditor, restructuring proceedings
Bibliografia/References
Adamus R., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2019.
Allerhand M., Prawo o postępowaniu układowym. Komentarz, Bielsko-Biała 1991.
Allerhand M., Prawo upadłościowe. Postępowanie układowe. Komentarz Maurycego Allerhanda, Bielsko-Biała 1999.
Brol J., Prawo o postępowaniu układowem. Komentarz, Warszawa 2001.
Filipiak P., Hrycaj A. (red.), Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2017.
Gajdzińska-Sudomir M., Wierzytelności sporne uprawniające do głosowania nad układem – wierzytelności uprawniające do głosowania nad układem, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2016/4.
Gurgul S., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2018.
Gurgul S., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Warszawa 2013.
Gurgul S., Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2020.
Hrycaj A., Jakubecki A., Witosz A. (red.), System Prawa Handlowego. Tom VI. Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe, Warszawa 2020.
Hrycaj A., Pokrzywdzenie wierzycieli jako przesłanka odmowy otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, „Doradca Restukturyzacyjny” 2016/1.
Jakubecki A., Zedler F., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Warszawa 2010.
Korzonek J., Prawo upadłościowe i prawo o postępowaniu układowym, Komentarz, t. 3, Bydgoszcz (b.d.w.).
Osajda K. (red.), Ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym. Komentarz, Warszawa 2020.
Stelmachowski B., Uzasadnienie projektu prawa o postępowaniu układowym, w opracowaniu Podkomisji Postępowania Układowego, Warszawa 1935.
Strzępka J., Problematyka wykonania układu (wybrane zagadnienia), „Prawo Spółek” 2000/7–8.
Strzępka J., Wierzytelności w postępowaniu układowym, „Prawo Spółek” 1997/9.
Witosz A., Witosz A.J. (red.), Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Warszawa 2014.
Zienkiewicz D., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Warszawa 2006.
Zimmerman P., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2020.
Zimmerman P., Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, Warszawa 2014.
Krzysztof Mularski
doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Polska
ORCID: 0000-0002-4664-9812
Zakres podmiotowy układu. Przyczynek do wykładni art. 166 ust. 2 ustawy – Prawo restrukturyzacyjne
Zadaniem artykułu było przeprowadzenie wykładni art. 166 ustawy – Prawo restrukturyzacyjne w celu ustalenia zakresu podmiotowego układu (określenia zakresu wierzycieli objętych układem). Zgodnie z tym przepisem układem objęci są co do zasady wszyscy wierzyciele dłużnika. Wyjątki od tej zasady dotyczące wierzycieli, których wierzytelności nie zostały ujęte w spisie wierzytelności oraz wierzycieli, którzy nie zostali ujawnieni przez dłużnika w toku postępowania restrukturyzacyjnego (układowego), nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Należy uznać, że określony w ustawie wyjątek dotyczy tylko takich wierzycieli, którzy nie tylko nie wzięli udziału w toczącym się postępowaniu restrukturyzacyjnym, ale i nie mogli wziąć w nim udziału. W postępowaniu restrukturyzacyjnym mógł wziąć udział taki wierzyciel, który nie wziął w nim udziału na skutek niedołożenia należytej staranności. Układ nie wywołuje skutków wobec takich wierzycieli, stąd ich wierzytelności powinny być zaspokajane w całości.
Słowa kluczowe: postępowanie restrukturyzacyjne, układ, wierzyciele restrukturyzowanego dłużnika objęci układem
dr hab. Krzysztof Mularski
Professor at Adam Mickiewicz University in Poznań, Poland
ORCID: 0000-0002-4664-9812
The personal scope of the arrangement. A contribution to the interpretation of Article 166(2) of the Restructuring Law
The purpose of the article is to interpret Article 166 of the Act – Restructuring Law in order to establish the personal scope of the arrangement (to determine such creditors to whom the arrangement applies). Under this provision, the arrangement, in principle, covers all of the debtor’s creditors. Exceptions to this rule, concerning creditors whose claims were not included in the list of claims and creditors who were not disclosed by the debtor in the course of the restructuring (arrangement) proceedings, cannot be interpreted expandingly. It should be recognised that the exception set out in the Act applies only to such creditors who not only did not participate in the pending restructuring proceedings, but also could not have participated in them. A creditor who did not take part in the restructuring proceedings as a result of a failure to exercise due diligence could have participated in the proceedings. The arrangement has no effect on such creditors, therefore their claims should be satisfied in full.
Keywords: restructuring proceedings, arrangement, creditors of the restructured debtor covered by the arrangement
Bibliografia/References
Adamus R., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2019.
Adamus R. [w:] System Prawa Handlowego. Tom 6. Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe red. A. Hrycaj, A. Jakubecki, A. Witosz, Warszawa 2016.
Allerhand M., Prawo upadłościowe. Prawo układowe. Komentarz, Bielsko-Biała 1999 (reprint).
Chrapoński D. [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Torbus, A. Witosz, A.J. Witosz, Warszawa 2016.
Filipiak P. [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak, Warszawa 2017.
Gajdzińska-Sudomir M., Wierzytelności sporne uprawniające do głosowania nad układem – wierzytelności uprawniające do głosowania nad układem, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2016/2.
Groele B. [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj, P. Filipiak, Warszawa 2017.
Gurgul S., Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne, Warszawa 2018.
Hrycaj A. [w:] System Prawa Handlowego. Tom 6. Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe, red. A. Hrycaj, A. Jakubecki, A. Witosz, Warszawa 2016.
Jakowlew A., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2016.
Witosz A.J. [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Torbus, A. Witosz, A.J. Witosz, Warszawa 2016.
Witosz A.J. [w:] System Prawa Handlowego. Tom 6. Prawo restrukturyzacyjne i upadłościowe, red. A. Hrycaj, A. Jakubecki, A. Witosz, Warszawa 2020.
Witosz A.J., Układ a kwestia przedawnienia, „Doradca Restrukturyzacyjny” 2017/4.
Witosz A.J., Witosz A. [w:] Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, red. A.J. Witosz, A. Witosz, Warszawa 2014.
Zedler F. [w:] Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, red. F. Zedler, A. Jakubecki, Warszawa 2010.
Zedler F. [w:] Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, red. F. Zedler, A. Jakubecki, Warszawa 2011.
Zimmerman P., Prawo upadłościowe. Prawo restrukturyzacyjne, Warszawa 2018.
Adam Mika
doktorant, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii, Uniwersytet Wrocławski, Polska
ORCID: 0000-0003-2778-8507
Skarga kasacyjna a nowe Prawo zamówień publicznych
Wraz z wejściem w życie nowego Prawa zamówień publicznych z 11.09.2019 r. nastąpiły istotne zmiany w zakresie dopuszczalności wnoszenia skargi kasacyjnej do Sądu Najwyższego w sporach zamówieniowych. Stanowi to ważny przejaw rozszerzania gwarancji ochrony praw podmiotów starających się o kontrakty na usługi, dostawy lub roboty budowlane wykonywane na rzecz sektora publicznego. Większe zaangażowanie Sądu Najwyższego w sprawy dotyczące zamówień publicznych doprowadzi do lepszej jakości orzeczeń wydawanych przez Krajową Izbę Odwoławczą oraz Sąd zamówień publicznych. Głównym celem rozważań prowadzonych w niniejszym artykule jest próba ustalenia, czy nowe rozwiązania prawne w należytym stopniu uwzględniają specyfikę zamówień publicznych, jak również czy są one kompatybilne z innymi aktami normatywnymi. Dzięki temu możliwe będzie ustalenie potencjalnych barier w korzystaniu w praktyce ze skargi kasacyjnej w sporach zamówieniowych.
Słowa kluczowe: skarga kasacyjna, nowelizacja, środki ochrony prawnej, wykonawca, nowe Prawo zamówień publicznych
Adam Mika
PhD student, Faculty of Law, Administration and Economics, Wroclaw University, Poland
ORCID: 0000-0003-2778-8507
The cassation appeal and new Public Procurement Law
With the entry into force of the new Public Procurement Law of September 11, 2019, there have been introduced significant amendments in the admissibility of lodging a cassation appeal to the Supreme Court in procurement disputes. This is an important manifestation of extending the guarantee of protection of the rights of entities applying for contracts for services, supplies or construction works performed for the public sector. The greater involvement of the Supreme Court in cases concerning public procurement is going to lead to better-quality judgments issued by the National Appeals Chamber and the public procurement court. The main purpose of the considerations in this article is an attempt to determine whether the new legal solutions take due account of the specificity of public procurement, as well as whether they are compliant with other normative acts. Due to this, it will be possible to identify potential barriers to the practical use of a cassation appeal in procurement disputes.
Keywords: cassation appeal, amendment, legal remedies, contractor, new Public Procurement Law
Bibliografia/References
Banaszewska A., O jakości orzecznictwa w sprawach z zakresu zamówień publicznych, „Prawo Zamówień Publicznych” 2020/3.
Banaszewska A., Skarga na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej jako środek ochrony prawnej w systemie zamówień publicznych, Warszawa 2018.
Bladowski B., Środki odwoławcze w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2013.
Dzierżanowski W., Prawo do sądu w zamówieniach publicznych, Warszawa 2018.
Dzierżanowski W., Jerzykowski J., Stachowiak M., Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa 2018.
Ereciński T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom III. Postępowanie rozpoznawcze, Warszawa 2016.
Jaworska M., Grześkowiak-Stojek D., Jarnicka J., Matusiak A. (red.), Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa 2020.
Kotłowski D. (red.), Skarga kasacyjna. Zażalenie do Sądu Najwyższego na podstawie art. 394(1)§ 1(1) k.p.c., Warszawa 2016.
Manowska M. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1–477(16), Warszawa 2021.
May J., Charakter kontroli sądowej orzeczeń Krajowej Izby Odwoławczej, „Prawo Zamówień Publicznych” 2019/1.
Nowicki H., Środki ochrony prawnej w systemie kontroli zamówień publicznych, „Studia Iuridica Toruniensia” 2015/17.
Nowicki J., Kołecki M., Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa 2019.
Pieróg J., Prawo zamówień publicznych. Komentarz, Warszawa 2019.
Szostak R., Polski model rozpoznawania sporów przedumownych z zakresu zamówień publicznych – z perspektywy jego rozwoju, „Europejski Przegląd Sądowy” 2013/8.
Sikorska E., Sikorski M., Środki ochrony prawnej w zamówieniach publicznych. Odwołanie do Krajowej Izby Odwoławczej i skarga do sądu powszechnego, Warszawa 2014.
Stręciwilk M., Środki ochrony prawnej, „Zamówienia Publiczne. Doradca” 2019/10.
Stręciwilk M., Rakowska M. (red.), X-lecie funkcjonowania Krajowej Izby Odwoławczej, Warszawa 2017.
Szanciło T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Art. 1–50539. Tom I, Warszawa 2019.
Anna Bicz-Kordonets
doktor nauk prawnych, adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, członek zespołu badawczego Postępowania Cywilnego WPiA UŚ, dyrektor Śląskiego Centrum Arbitrażu i Mediacji, Polska
ORCID: 0000-0003-0405-8798
Freezing injunction a polskie sposoby zabezpieczenia roszczeń pieniężnych
W artykule porównano angielskie postanowienie zabezpieczające freezing injunction z polskimi sposobami zabezpieczenia roszczeń pieniących. Szczególny nacisk położono na skutki, jakie rodzą poszczególne sposoby zabezpieczania. Jest to tym bardziej istotne, że w literaturze mocno akcentuje się fakt, iż cechą wyraźnie odróżniającą angielski środek zabezpieczający od kontynentalnych sposobów zabezpieczenia jest jego „działanie” przeciwko osobie a nie rzeczy . Postanowienie freezing injunction nie powoduje zabezpieczenia in rem. Cel zabezpieczenia realizowany jest poprzez nałożenie na obowiązanego zakazu określonego zachowania – rozporządzania majątkiem lub jego częścią.
Słowa kluczowe: freezing injunction, postępowanie zabezpieczające, equity, interim injunction
dr Anna Bicz-Kordonets
Assistant Professor at the Faculty of Law and Administration (WPIA UŚ), University of Silesia, research team member of Civil Procedure of WPIA UŚ, director of Silesia Arbitration and Mediation Centre, Poland
ORCID: 0000-0003-0405-8798
The freezing injunction and Polish methods of securing monetary claims
The article compares the English freezing injunction and Polish methods of securing monetary claims. Particular attention is paid to the effects of particular security measures. This is essential because the literature strongly emphasizes the fact that the feature that clearly distinguishes the English security measure from the continental ones is its “action” against a person and rather than a thing. A freezing injunction does not give rise to the security in rem. The purpose of the security is achieved by imposing an obligation on the defendant to refrain from certain behaviour – the disposal of the assets or some part thereof.
Keywords: freezing injunction, claim securing proceedings, provisional measures, equity, interim injunction
Bibliografia / References
Allerhand M., Kodeks postępowania cywilnego. Część druga. Postępowanie egzekucyjne i zabezpieczające, Lwów 1933.
Andrews N., English Civil Procedure: Fundamentals of the New Civil Justice System, Oxford 2003.
Andrews N., Injunctons in support of civil proceedings and arbitration [w:] Comparative studies on enforcement and provisional measures, red. R. Stürner, M. Kawano, Tübingen 2011.
Andrews N., Provisional and Protective Measures: Towards an Uniform Protective Order in Civil Matters, „Uniform Law Review” 2001/6 (4).
Bailey E., Voluntary Arrangements, London – Dayton – Ohio 2007.
Bertrams R., Bank Guarantees in International Trade: The Law and Practice of Independent (first Demand) Guarantees and Standby Letters of Credit in Civil Law and Common Law Jurisdictions, Boston 2004.
Bicz-Kordonets A., Angielskie postanowienie zabezpieczające freezing injunction w sprawach cywilnych i gospodarczych, „Polski Proces Cywilny” 2019/2.
Bruns A., Provisional measures in european civil procedural laws – preservation of variety or need of harmonization? [w:] Comparative studies on enforcement and provisional measures, red. R. Stürner, M. Kawano, Tübingen 2011.
Charity D.E., Mareva Injunctions: A Lesson in Judicial Acrobatics, „Journal of Maritime Law and Commerce” 1980/12.
Chesterman M., Contempt: In the Common Law, but Not the Civil Law, „International and Comparative Law Quarterly” 1997/46.
Cieśliński M., Postępowanie zabezpieczające w sprawach o rozwód, Warszawa 2014.
Cram P.I., Borrie and Lowe: The Law of Contempt, LexisNexis 2013.
Dohmann B., Briggs A., „Worldwide Mareva” Injunctions and the enforcement of Foreign judgements in England [w:] Materielles Recht und Prozessrecht und die Auswirkungen der Unterscheidung im Recht der internationalen Zwangsvollstreckung: eine rechtvergleichende Grundlagenuntersuchung, red. P. Schlosser, Wiesbaden 1992.
Dolecki H., Wiśniewski T. (red.), Kodeks Postępowania Cywilnego. Tom IV art. 730–1088, Warszawa 2014.
Elias O., Wilberforce R.H.L., Judicial Remedies in the Conflict of Laws, Oxford 2001.
Ereciński T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Postępowanie rozpoznawcze. Postępowanie zabezpieczające, t. 4, Warszawa 2016.
Ereciński T., O zabezpieczeniu nowacyjnym, „Przegląd Sądowy” 1992/3.
Fentiman R., International Commercial Litigation, Oxford – New York 2015.
Finnane E.T., Newton H.N., Wood C.D., Equity Practice and Precedents, Lawbook Company 2008.
Flaga-Gieruszyńska K., Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne, Warszawa 2021.
Flejszar R., Przedsiębiorstwo oraz gospodarstwo rolne jako przedmiot zabezpieczenia i egzekucji po nowelizacji k.p.c. z dnia 2 lipca 2004 r. [w:] Czterdziestolecie kodeksu postępowania cywilnego: Zjazd Katedr Postępowania Cywilnego w Zakopanem (7–9.10.2005 r.), red. I. Ratusińska, Kraków 2006.
Gee S., Commercial Injunctions, Londyn 2016.
Gil I., Postępowanie zabezpieczające, Sopot 2017.
Glister J., Hanbury & Martin: Modern Equity, London 2015.
Goldrein I.S., Wilkinson K.H.P., Kershaw M., Commercial litigation: pre-emptive remedies, London 1997.
Gudowski J. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna, Warszawa 2014.
Gutowski M. (red.), Kodeks cywilny. Tom I. Art. 1–352, Warszawa 2018.
Hess B., Minimum Procedural Standards for Enforcement of Provisional and Protective Measures at European Level, „European Business Law Review” 2006/17.
Hill J., Chong A., International Commercial Disputes: Commercial Conflict of Laws in English Courts, Oxford 2010.
Iżykowski M., Wpływ zabezpieczenia powództwa na przebieg procesu cywilnego, „Palestra” 1982/1–3.
Jaeger J., Lowe S., Protection and enforcement of creditors’ rights under French law, „International Company and Commercial Law Review” 1993.
Jagieła J., Sądowe postępowanie zabezpieczające w praktyce komorniczej po zmianach w przepisach kodeksu postępowania cywilnego, „Przegląd Prawa Egzekucyjnego” 2004/7–9.
Jagieła J., Tymczasowa ochrona prawna w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2007.
Jakubecki A. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Warszawa 2015.
Jakubecki A., Kodeks postępowania cywilnego. Praktyczny komentarz, Kraków 2005.
Jakubecki A., Postępowanie zabezpieczające w sprawach z zakresu prawa własności intelektualnej, Kraków 2000.
Jakubecki A. (red.), System Prawa Procesowego Cywilnego. Postępowanie zabezpieczające, t. V, Warszawa 2016.
Jankowski J. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. T. II. Komentarz, Warszawa 2019.
Knypl Z., Postępowanie zabezpieczające, Sopot 2006.
Knypl Z., Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych [w:] Egzekucja sądowa w prawie polskim, red. Z. Szczurek, Sopot 2015.
Korzan K., Zabezpieczenie roszczeń i praw w postępowaniu cywilnym, „Przegląd Prawa Handlowego” 1992/3.
Kyriakides N., A European-wide preservation order: how the common law practice can contribute, „Civil Justice Quarterly” 2013/33 (1).
Leval G.D., Civil Procedures in EUrope: Seizures and Overindebtedness in the European Union, Vol 1, The Hague – Boston 1997.
Magnus U., Mankowski P. (red.), Brussels Ibis Regulation – Commentary, Köln 2016.
Marciniak A. (red.), Kodeks postępowania cywilnego, Warszawa 2020.
Marciniak A., Sądowe postępowanie egzekucyjne w sprawach cywilnych, Warszawa 2019.
Marciniak A., Piasecki K. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. T. III. Komentarz do art. 730–1088, Warszawa 2015.
Martin J., Interlocutory Injunction: American Cyanamid Comes of Age, „King’s College Law Journal” 1993/4.
McEvoy J.J., Dine J.M., Are Mareva injunctions becoming attachment orders?, „Civil Justice Quarterly” 1989/8.
McGhee J., Snell’s equity, London 2015.
McGrath P., Commercial Fraud in Civil Practice, Oxford – New York 2014.
Meagher R.P., Heydon J.D., Meagher, Gummow and Lehane’s Equity, Doctrines, and Remedies, Sydney 2002.
Meisel F., The „Mareva” injunction – recent developments, „Lloyd’s Maritime and Commercial Law Quarterly” 1980.
Mrówczyński M., Uczestnicy postępowania upadłościowego, Warszawa 2019.
Pietrzkowski H., Metodyka pracy sędziego w sprawach cywilnych, Warszawa 2021.
Powles D., Mareva Round-up-I, „Journal of Business Law” 1982.
Proctor C., The Law and Practice of International Banking, Oxford 2015.
Radwański Z. Zobowiązania – część ogólna, Warszawa 2001.
Reynolds B.W.B., Tsimplis M.N., Shipowners’ Limitation of Liability, Alphen aan den Rijn 2012.
Reynolds M., Construction Litigation Practice, CLT Professional 2000.
Rogerson P., Collier’s Conflict of Laws, Cambridge 2013.
Romańska M., Leśniak O., Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Warszawa 2013.
Rose F., The Mareva injunction: attachment in personam: Part 1, „Lloyd’s Maritime and Commercial Law Quarterly” 1981.
Rose F., The Mareva injunction: attachment in personam: Part 2, „Lloyd’s Maritime and Commercial Law Quarterly” 1981.
Rose N., Pre-emptive Remedies in Europe, London 1992.
Saranovic F., Rethinking the scope of freezing injunctions, „Civil Justice Quarterly” 2018/37 (3).
Sharpe R., Injunctions and Specific Performance, Toronto 2012.
Spry I.C.F., The principles of equitable remedies: specific performance, injunctions, rectification, and equitable damages, Australia 2014.
Stürner R., Kawano M., Comparative studies on enforcement and provisional measures, Tübingen 2011.
Świeboda Z., Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część druga. Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne, Warszawa 2004.
Szczurek Z., Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz, Sopot 2017.
Trocker N., Provisional remedies in transnational litigation: a comparative outline of forms of judicial cooperation [w:] Comparative studies on enforcement and provisional measures, red. R. Stürner, M. Kawano, Tübingen 2011.
Uliasz M., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Warszawa 2008.
Weibel T., Enforcement of English freezing orders („Mareva injunctions”) in Switzerland, Basel 2005.
Wengerek E., Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne. Komentarz do części II i III k.p.c., Warszawa 2009.
Wetoszka D., Zastosowanie instytucji actio in rem w brytyjskim i amerykańskim prawie morskim, „Studia Iuridica Toruniensia” 2017/20.
Wieczorek E., Zabezpieczenie roszczeń i praw w sądowym postępowaniu zabezpieczającym [w:] Wokół problematyki cywilnoprocesowej. Studium teoretycznoprawne. Księga pamiątkowa dla uczczenia pracy naukowej Profesora Kazimierza Korzana, Katowice 2001.
Wieczorek P., Funkcje postępowań egzekucyjnego i zabezpieczającego, „Problemy Egzekucji 7/2000”.
Zedler F., Uwagi o pojęciu postępowania zabezpieczającego w sprawach cywilnych, „Acta Universitatis Wratislaviensis. Prawo” 1990/1028.
Zuckerman A., Zuckerman on Civil Procedure: Principles of Practice, London 2013.
Zuckerman A.A.S., Mareva injunctions and security for judgment in a framework of interlocutory remedies, „Law Quarterly Review” 1993/109.
Zuckerman A.A.S., The Undertaking in Damages – Substantive and Procedural Dimensions, „Cambridge Law Journal” 1994/53.
Jerzy P. Naworski
doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, sędzia Sądu Okręgowego w Toruniu, Polska
ORCID 0000-0002-9014-1338
Tenor wyroku po uznaniu za zasadne w części zarzutów od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym
W praktyce sądów powszechnych występują kontrowersje związane z treścią wyroku po uznaniu za trafne w części zarzutów od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym. Przedmiotem artykułu jest ustaleniu prawidłowej formuły sentencji wyroku i obrona stanowiska, zgodnie z którym jeżeli w wyniku rozpatrzenia zarzutów od nakazu zapłaty sąd uzna, że zasądzone roszczenie jest uzasadnione w części, to w sentencji wyroku w tej części nakaz zapłaty, zgodnie z art. 493 § 4 zd. 2 k.p.c., utrzymuje w mocy. Nie ma natomiast podstaw opinia, że skuteczne zakwestionowanie nakazu zapłaty nawet w części, powoduje konieczność uchylenia – zależnie od zakresu zaskarżenia – bądź całego nakazu zapłaty, bądź też nakazu jedynie w zaskarżonej części i orzeczenia o żądaniu pozwu stosownie do oceny jego zasadności w granicach zaskarżenia.
Słowa kluczowe: nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, zarzuty od nakazu zapłaty, tenor (formuła sentencji) wyroku
dr hab. Jerzy P. Naworski
professor at Mikołaj Kopernik University in Toruń, judge of the District Court in Toruń, Poland
ORCID 0000-0002-9014-1338
The conclusions of the judgment after having admitted some part of objections to the writ of payment in writ-of-payment proceedings
In the practice of common courts, there are controversies related to the content of the judgment after some of the charges against the writ of payment in the writ-of-payment proceedings have been found substantiated. The subject of the article is to determine the correct formula of the operative part of the judgment and to defend the position according to which if, as a result of considering the objections against the writ of payment, the court finds that the awarded claim is partially justified, then the court upholds the writ of payment in the operative part of the judgment, in accordance with Art. 493 § 4 sentence 2 of the Polish Code of Civil Procedure. However, there are no grounds for the opinion that an effective questioning of the writ of payment, even in part, results in the necessity to revoke - depending on the scope of the appeal - either the entire writ of payment, or only its contested part and the decision concerning the claim in compliance with the assessment of its merits within the scope of the appeal.
Keywords: writ of payment in writ-of-payment proceedings, charges against the writ of payment, conclusions of the judgment (the operative part of the judgment)
Bibliografia / References
Kostwiński M., Merytoryczne rozpoznanie sprawy w procesie cywilnym w ramach konstrukcji odwróconego sporu, Warszawa 2019.
Kostwiński M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Koszty sądowe w sprawach cywilnych. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu grupowym. Przepisy przejściowe. Komentarz do zmian, red. T. Zembrzuski, t. 1 i 2, LEX 2020.
Manowska M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Art. 487–1217, red. M. Manowska, LEX 2021.
Marciniak A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Tom III. Komentarz. Art. 425–729, red. A. Marciniak, Legalis 2020.
Rylski P., Dopuszczalność uchylenia wyroku zaocznego w części w wyniku rozpoznania sprzeciwu, „Polski Proces Cywilny” 2011/3.
Rystał D. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Art. 1–50539, red. T. Szanciło, t. 1, Legalis 2019.
Sadomski J. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Art. 1–50539, red. T. Szanciło, t. 1, Legalis 2019.
Waśkowski E., Teoria wykładni prawa cywilnego, Warszawa 1936.
Zawistowski D. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Artykuły 367–50537, red. H. Dolecki, T. Wiśniewski, LEX 2013.
Ziembiński Z., Problemy podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980.
Weitz K. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Postępowanie rozpoznawcze, red. T. Ereciński, LEX 2016.
Anna Juryk
doktor nauk prawnych, adiunkt, Katedra Prawa Cywilnego, Gospodarczego i Prywatnego Międzynarodowego, Instytut Prawa, Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Polska
ORCID 0000-0002-5057-3734
O kilku nieporozumieniach z ustaleniem jurysdykcji w sprawach alimentów, czyli jak (nie)stosować art. 3 rozporządzenia nr 4/2009. Uwagi na tle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 5.09.2019 r., C-468/18, R przeciwko P
Test jest glosą do wyroku Trybunału Sprawiedliwości C-468/18, w sprawie R przeciwko P, dotyczącego wykładni art. 3 lit. a oraz art. 3 lit. d rozporządzenia nr 4/2009 z 18.12.2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych. Będący przedmiotem sprawy spór dotyczył jurysdykcji w zakresie alimentów na rzecz małoletniej córki, dochodzonych w postępowaniu o rozwód przed sądem miejsca zwykłego pobytu dłużnika w sytuacji, gdy sąd ten uznał się za niewłaściwy do rozpatrzenia sprawy dotyczącej odpowiedzialności rodzicielskiej. TSUE, odpowiadając na pytanie prejudycjalne sądu krajowego, stwierdził, że żądanie dotyczące alimentów na rzecz dziecka nie ma charakteru akcesoryjnego względem powództwa dotyczącego odpowiedzialności rodzicielskiej. Finalnie TSUE stwierdził, że artykuł 3 lit. a i d rozporządzenia nr 4/2009 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli do sądu państwa członkowskiego wniesiono powództwo obejmujące trzy żądania dotyczące, odpowiednio, rozwodu rodziców małoletniego dziecka, odpowiedzialności rodzicielskiej względem tego dziecka oraz zobowiązania alimentacyjnego wobec niego sąd orzekający w przedmiocie rozwodu, który stwierdził brak swojej jurysdykcji do rozstrzygnięcia żądania dotyczącego odpowiedzialności rodzicielskiej, posiada jednak jurysdykcję do wydania orzeczenia w przedmiocie żądania dotyczącego alimentów na rzecz dziecka, jeżeli jest on również sądem zwykłego miejsca pobytu pozwanego.
Słowa kluczowe: jurysdykcja krajowa, alimenty, odpowiedzialność rodzicielska, koncentracja jurysdykcji
dr Anna Juryk
Assistant Professor, Department of Civil, Commercial and International Private Law, Institute of Law, Cracow University of Economics, Poland
ORCID 0000-0002-5057-3734
About a few misunderstandings in jurisdiction determination in matters of maintenance, i.e. how (not) to apply Art. 3 of Regulation No 4/2009. Comments on the judgment of the Court of Justice of 5 September 2019, C-468/18, R. v. P.
The text is a comment to the judgment of the Court of Justice C-468/18, in the case of R. v. P., concerning the interpretation of Art. 3(a) and art. 3(d) of Regulation No 4/2009 of 2008 on jurisdiction, applicable law, recognition and enforcement of decisions and cooperation in matters relating to maintenance obligation. The subject-matter of the dispute concerned jurisdiction over the maintenance of a daughter, in divorce proceedings pending before the court of the debtor’s habitual residence, where that court found it was not competent to deal with a matter of parental responsibility. The CJEU, answering the question referred for a preliminary ruling by the national court, stated that the claim for the child support is not ancillary to an action relating to parental responsibility. Consequently, the CJEU claims that Article 3(a) and (d) of Council Regulation No 4/2009 must be interpreted as meaning that where there is an action before a court of a Member State which includes three claims concerning, respectively, the divorce of the parents of a minor child, parental responsibility in respect of that child and the maintenance obligation with regard to that child, the court ruling on the divorce, which has declared that it has no jurisdiction to rule on the claim concerning parental responsibility, nevertheless has jurisdiction to rule on the claim concerning the maintenance obligation with regard to that child where it is also the court for the place where the defendant habitually resides.
Keywords: international jurisdiction, maintenance obligations, parental responsibility, concentration of jurisdiction
Bibliografia / References
Boiché A., Les règles de compétence judiciaire, dossier Recouvrement des obligations alimentaires dans l’Union, „Actualité juridique: famille” 2009/3.
Dominowska J., Jurysdykcja w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej i obowiązku alimentacyjnego a jurysdykcja w postępowaniu rozwodowym, „Europejski Przegląd Sądowy” 2017/1.
Gaudemet-Tallon H., Ancel M.E., Compétence et exécution des jugements en Europe, Règlements 44/2001 et 1215/2012, Conventions de Bruxelles (1968) et de Lugano (1998 et 2007), „Droit des affaires” 2018/180.
Jagielska M. [w:] Prawo prywatne międzynarodowe, System Prawa Prywatnego, red. M. Pazdan, t. 20c, Warszawa 2015.
Piasecki K., Rozporządzenie Rady (WE) Nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) Nr 1347/2000 [w:] Komentarze do międzynarodowego postępowania cywilnego w stosunkach między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej, red. K. Piasecki, Legalis 2013.
Válková L., The interplay between jurisdictional rules established in the EU legal instruments in the field of family law: testing functionality through simultaneous application with domestic law, „Cuadernos de Derecho Transnacional” 2017/9 (2), DOI: https://doi.org/10.20318/cdt.2017.3886.
Wąworek R., Przekazanie sprawy dotyczącej odpowiedzialności rodzicielskiej przez właściwy polski sąd sądowi innego państwa UE lepiej umiejscowionemu dla osądzenia sprawy – uwagi praktyczne, LEX 2016.
Weitz K., Jurysdykcja krajowa w sprawach alimentacyjnych w świetle rozporządzenia nr 4/2009 [w:] Europejskie prawo procesowe cywilne i kolizyjne, red. P. Grzegorczyk, K. Weitz, Warszawa 2012.
Weitz K., Jurysdykcja krajowa w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej w prawie wspólnotowym, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2007/1.
Weitz K., Znaczenie woli stron dla ustanowienia jurysdykcji krajowej w sprawach z zakresu odpowiedzialności rodzicielskiej w świetle prawa unijnego, „Polski Proces Cywilny” 2017/4.
Agnieszka Laskowska-Hulisz
doktor habilitowana, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Polska
ORCID: 0000-0002-2834-9306
Dopuszczenie przez sąd spóźnionych twierdzeń i dowodów. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 9.08.2019 r., II CSK 353/18
W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy wypowiedział się w przedmiocie tak kluczowych zagadnień, jak dopuszczenie przez sąd spóźnionych twierdzeń lub dowodów, zakaz reformationis in peius, a także w kwestii granic orzekania sądu i ich przekroczenia przez sąd drugiej instancji rozpoznający apelację. W glosie po krótkim przybliżeniu stanu faktycznego sprawy, na kanwie którego doszło do wydania glosowanego orzeczenia, glosatorka przedstawiła swoje stanowisko. Autorka glosy podzieliła pogląd Sądu Najwyższego co do bezskuteczności podniesienia w apelacji zarzutu dotyczącego dopuszczenia przez sąd pierwszej instancji spóźnionych twierdzeń i dowodów i wskazała na jego aktualność także w obecnie obowiązującym stanie prawnym. Co do pozostałych poglądów wyrażonych przez Sąd Najwyższy glosatorka stanęła na innym niż Sąd Najwyższy stanowisku, powołując przy tym stosowną argumentację.
Słowa kluczowe: postępowanie cywilne, spóźnione twierdzenia dowody, zakaz reformationis in peius, ne eat iudex ultra petita partium
dr hab. Agnieszka Laskowska-Hulisz
professor at Mikołaj Kopernik University in Toruń, Poland
ORCID: 0000-0002-2834-9306
Admission by the court of late assertions and evidence. A gloss to the judgment of the Supreme Court of 9 August 2019, II CSK 353/18
In the glossed judgment, the Supreme Court spoke on such key issues as the admission by the court of late assertions or evidence, the prohibition of reformationis in peius, as well as on the limits of the court’s adjudication and their transgression by the court of second instance hearing the appeal. After a short description of the facts of the case, the glossator presented her position on the basis of which the glossed judgment was issued. The author of the gloss shares the view of the Supreme Court as to the ineffectiveness of raising, in the appeal, the allegation that the court of first instance admitted late assertions and evidence, and pointes to its validity also in the current legal status. As for the other views expressed by the Supreme Court, the glossator takes a stance differing from the one of the Supreme Court, providing relevant arguments.
Keywords: civil proceedings, late assertions and evidence prohibition of reformationis in peius, ne eat iudex ultra petita partium
Bibliografia / References
Białecki M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Koszty sądowe w sprawach cywilnych. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu grupowym. Przepisy przejściowe, red. T. Zembrzuski, t. 1 i 2, LEX 2019.
Daczyński A., Apelacja w postępowaniu cywilnym, Poznań 2016.
Dziurda M., Szrajer M., Postępowanie gospodarcze według nowych przepisów, „Przegląd Prawa Handlowego” 2020/12.
Ereciński T., Apelacja w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2020.
Feliga P. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. T. Szanciło, t. 1, Legalis 2019.
Gajda-Roszczynialska K., System koncentracji materiału procesowego po zmianach wprowadzonych na mocy ustawy z dnia 4.07.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw w postępowaniu zwyczajnym, „Polski Proces Cywilny” 2020/1.
Laskowska-Hulisz A., Zakres orzekania sądu pierwszej instancji w procesie cywilnym, Warszawa 2018.
Oklejak A., Apelacja w procesie cywilnym, Kraków 1994.
Pogonowski P., Zakaz reformationis in peius w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2004.
Sieńko M., Nowe modele koncentracji materiału procesowego [w:] Reforma czy kolejna nowelizacja? Uwagi na tle ustawy z 4.07.2019 r. zmieniającej KPC, red. P. Rylski, Warszawa 2020.
K. Weitz, Czy sąd, pomijając twierdzenia lub dowody, wydaje postanowienie?, „Polski Proces Cywilny” 2012/3.
Weitz K., Między systemem dyskrecjonalnej władzy sędziego a systemem prekluzji – ewolucja regulacji prawa polskiego [w:] Ewolucja polskiego postępowania cywilnego wobec przemian politycznych, społecznych i gospodarczych, red. H. Dolecki, K. Flaga-Gieruszyńska, Warszawa 2009.
Weitz K., Skutki naruszenia art. 321 § 1 K.P.C. [w:] Proces cywilny. Nauka – Kodyfikacja – Praktyka. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Feliksowi Zedlerowi, red. P. Grzegorczyk, K. Knoppek, M. Walasik, Warszawa 2012.
Weitz K., Związanie sądu granicami żądania w procesie cywilnym [w:] Aurea Praxis Aurea Theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego, red. J. Gudowski, K. Weitz, t. 1, Warszawa 2011.
Andrzej Olaś
doktor nauk prawnych, adiunkt, Zakład Postępowania Cywilnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Jagielloński, adwokat, Polska
ORCID: 0000-0002-2295-8645
Czy w razie cofnięcia przez powoda pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym wskutek zapłaty powodowi przysługuje wobec pozwanego roszczenie o zwrot kosztów procesu?
Artykuł stanowi próbę rozwiązania problemu rozstrzygania o kosztach elektronicznego postępowaniu upominawczego w wypadku cofnięcia przez powoda pozwu wskutek zapłaty dokonanej przez pozwanego w toku postępowania. Szczegółowa analiza zagadnienia prowadzi autora do wniosku o konieczności zastosowania w tym wypadku ogólnej zasady odpowiedzialności za wynik procesu, w myśl której strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (art. 98 § 1 k.p.c.), w miejsce statuowanej w art. 50537 § 1 k.p.c. normy szczególnej stanowiącej, że w przypadku umorzenia postępowania każda ze stron ponosi koszty procesu związane ze swym udziałem w sprawie.
Słowa kluczowe: cofnięcie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, koszty procesu w elektronicznym postępowaniu upominawczym
dr Andrzej Olaś
Assistant Professor, Department of Civil Procedure, Faculty of Law and Administration, Jagiellonian University, advocate, Poland
ORCID: 0000-0002-2295-8645
Is the claimant entitled to a claim against the defendant for reimbursement of costs of proceedings if the claimant withdraws his claim in electronic order-for-payment proceedings due to the claim payment by the defendant?
The article provides some solution to the problem of settling the costs of electronic order-for-payment proceedings in the event that the claimant withdraws the claim as a result of the payment made by the defendant in the course of such proceedings. A detailed analysis of the issue in question leads the author to a conclusion that in this specific case the general principle of responsibility for the outcome of the proceedings according to which the losing party is obliged to reimburse the opponent costs necessary for the purpose of effective assertion of rights and defence (Art. 98 § 1 of the Polish Code of Civil Procedure) shall be applicable instead of a more detailed rule provided for in Art. 50537 § 1 of the Polish Code of Civil Procedure stipulating that, in the event of discontinuance of the electronic order-for-payment proceedings, each party shall bear the costs of the proceedings related to their participation in the case.
Keywords: withdrawal of a claim in electronic order-for-payment proceedings, litigation costs in electronic order-for-payment proceedings
Bibliografia / References
Bukowski T., Rozstrzyganie o kosztach procesu cywilnego, Warszawa 1971.
Demendecki T., Rozstrzyganie o kosztach w procesowym postępowaniu cywilnym rozpoznawczym, w świetle polskiej regulacji kodeksowej. Studium teoretycznoprawne, Lublin 2011.
Korzan K., Koszty postępowania cywilnego a nakłady państwa na utrzymanie wymiaru sprawiedliwości, Gdańsk 1992.
Laskowska-Hulisz A., Umorzenie postępowania z powodu cofnięcia pozwu w procesie cywilnym [w:] Ius est a iustitia appellatum. Księga jubileuszowa dedykowana profesorowi Tadeuszowi Wiśniewskiemu, red. M. Tomalak, Warszawa 2017.
Mendrek A., Orzekanie o kosztach procesu cywilnego, Sopot 2015.
Olaś A., Elektroniczne postępowanie upominawcze po zmianach na mocy nowelizacji z 4.7.2019 r. [w:] Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego z 4.7.2019 r. w praktyce, red. K. Flaga-Gieruszyńska, R. Flejszar, M. Malczyk, Warszawa 2020.
Olaś A., O potrzebie celowościowej, prokonstytucyjnej i prokonwencyjnej wykładni norm prawa procesowego cywilnego, „Biuletyn Informacyjny Okręgowej Izby Radców Prawnych w Krakowie” 2017/4.
Olaś A., Umorzenie elektronicznego postępowania upominawczego na wniosek powoda po nowelizacji z 10.7.2015 r. – cz. II, „Monitor Prawniczy” 2016/7.
Olaś A., Umorzenie procesu cywilnego, Warszawa 2016.
Trammer H., Następcza bezprzedmiotowość procesu cywilnego, Kraków 1950.
Andrzej Olaś
doktor nauk prawnych, adiunkt, Zakład Postępowania Cywilnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Jagielloński, adwokat, Polska
ORCID: 0000-0002-2295-8645
Sprawozdanie z konferencji międzynarodowej „Frontiers in Civil Justice”, 16–17.11.2020 r., Rotterdam, Holandia
dr Andrzej Olaś
Assistant Professor, Department of Civil Procedure, Faculty of Law and Administration, Jagiellonian University, advocate, Poland
ORCID: 0000-0002-2295-8645
Report on international conference “Frontiers in Civil Justice”, 16–17 November 2020, Rotterdam, the Netherlands
Joanna Derlatka
doktor nauk prawnych, adiunkt na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych,
Zakład Prawa Cywilnego, Prawa Postępowania Cywilnego i Prawa Pracy, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, adwokat, Polska
ORCID: 0000-0002-2633-4151
Magdalena Skibińska
doktor nauk prawnych, adiunkt w Katedrze Prawa Cywilnego, Postępowania Cywilnego oraz Komparatystyki Prawa Prywatnego w Instytucie Nauk Prawnych Uniwersytetu Zielonogórskiego, Polska
ORCID: 0000-0003-1676-1157
Bibliografia postępowania cywilnego za rok 2019
dr Joanna Derlatka
Assistant Professor at the Faculty of Law and Social Sciences, Department of Civil Law, Civil Procedure Law and Labour Law, Jan Kochanowski University in Kielce, advocate, Poland
ORCID: 0000-0002-2633-4151
dr Magdalena Skibińska
Assistant Professor at the Department of Civil Law, Civil Procedure Law and Comparative Private Law, Institute of Legal Sciences, University of Zielona Góra, Poland
ORCID: 0000-0003-1676-1157
Bibliography of Civil Procedure for 2019
Uchwała Nr 1/2021 Zarządu Towarzystwa Naukowego Procesualistów Cywilnych z dnia 8 marca 2021 roku w sprawie komunikatu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 9 lutego 2021 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych wraz z późniejszymi zmianami
Resolution No. 1/2021 of the Board of the Society of Civil Procedure Lawyers of March 8, 2021 on the communique of the Minister of Education and Science of February 9, 2021 on the list of scientific and scholarly journals and reviewed international conference proceedings, as amended