Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 listopada 2016 r., II GSK 3050/15
Ustawa o koncesji na roboty budowlane lub usługi – zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków – wybór partnera prywatnego
Bartosz Rakoczy
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 listopada 2016 r., II GSK 3050/15
Ustawa o koncesji na roboty budowlane lub usługi – zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków – wybór partnera prywatnego
Glosa
Jedną z podstawowych wartości Unii Europejskiej jest swoboda przepływu usług i kapitału, a także swoboda prowadzenia działalności gospodarczej. Pomimo iż są to bardzo istotne dla Unii Europejskiej wartości, to jednak mogą ulegać ograniczeniom. Ograniczenia te należy zawsze traktować w kategoriach wyjątku. Jednym z takich ograniczeń jest działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Dla prawodawcy europejskiego terytorialne ograniczenie jest tutaj bardziej istotne niż sama swoboda.
Słowa kluczowe: zbiorowe zaopatrzenie w wodę, zbiorowe odprowadzanie ścieków, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, ograniczenie swobody działalności gospodarczej
Bartosz Rakoczy
Judgment of the Supreme Administrative Court of 17 November 2016, II GSK 3050/15
Act on Licence for Construction Works or Services - collective water supply and sewage removal - selection of a private partner
Commentary
Fundamental values of the European Union include freedom to render services and free movement of capital, as well as freedom of establishment. Even though these values are very important for the EU, they can be subject to restrictions. These restrictions should always be seen as exceptional. One of such restrictions covers activity in the area of collective water supply and collective sewage disposal. For the European legislator the territorial restriction is more important in this case than the freedom as such.
Keywords: collective water supply, collective sewage removal, water supply and sewage removal enterprise, restriction on the freedom of establishment
Szymon Cheba
Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2016 r., II OZ 512/16
Postępowanie sądowoadministracyjne – odrzucenie skargi – uczestnik na prawach strony
– zażalenie
Glosa
W glosowanym orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego została omówiona kwestia nabycia statusu uczestnika na prawach strony. Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 16.05.2016 r. (II OZ 512/16) stwierdził, że nie na każdym etapie postępowania sądowoadministracyjnego dopuszczalne jest wniesienie zażalenia przez podmiot, który brał udział w postępowaniu administracyjnym. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego jedynie w razie merytorycznego rozpatrywania sprawy przez sąd aktualizuje się prawo do wniesienia środka odwoławczego przez podmiot określony w art. 33 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W niniejszej glosie przedstawione zostały argumenty, które podają w wątpliwość tezy przedstawione przez Naczelny Sąd Administracyjny. W tym kontekście m.in. omówione zostało zagadnienie dotyczące interpretacji zwrotu „pomiędzy tymi samymi stronami” określonego w art. 58 § 1 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; użycie przez Naczelny Sąd Administracyjny przesłanki procesowej polegającej na „wystąpieniu naruszenia interesu prawnego” oraz kwestie związane z samą interpretacją pojęcia „uczestnik na prawach strony”. Omówienie tych oraz innych zagadnień zawartych w glosie pozwoliło w sposób całościowy poddać analizie postanowienie NSA.
Słowa kluczowe: postępowanie sądowoadministracyjne, odrzucenie skargi, uczestnik na prawach strony, zażalenie, prawo do sądu, niedopuszczalność wniesienia zażalenia, interes prawny
Szymon Cheba
Ruling of the Supreme Administrative Court of 19 May 2016, II OZ 512/16
Proceedings before administrative courts - dismissal of a complaint - participant having the same rights as a party – appeal against an administrative decision
Commentary
The commented ruling of the Supreme Administrative Court discusses the issue of acquiring the status of a participant having the same rights as a party. The Supreme Administrative Court in its ruling dated 16 May 2016 (II OZ 512/16) held that it was not at every stage of the proceedings before administrative courts that an entity that did not take part in the administrative proceedings could appeal against the administrative decision. According to the Supreme Administrative Court it is only when the court examines the merits of the case that the right of the entity specified in Art. 33(1) of the Act - Law on Proceedings before Administrative Courts to appeal materialises. This commentary presents some arguments that cast doubts as to the theses presented by the Supreme Administrative Court. In the same context it discusses, among other things, the issue of interpretation of the expression ‘between the same parties’ used in Art. 58(1)(4) of the Act - Law on Proceedings before Administrative Courts; the use by the Supreme Administrative Court of the procedural condition of ‘the presence of an infringement of the legal interest’ and the issues relating to the very interpretation of the notion of a ‘participant having the same rights as a party’. A discussion of these and other issues in this commentary enabled a comprehensive analysis of the Court’s decision.
Keywords: proceedings before administrative courts, dismissal of a complaint, participant having the same rights as a party, appeal against an administrative decision, right a court hearing, inadmissibility of appealing against an administrative decision, legal interest
Rafał Poździk
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2016 r., II GSK 5141/16
Wniosek o dofinansowanie realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej
Glosa
Odmowa wsparcia z funduszy unijnych podlega kontroli legalności dokonywanej przez sądy administracyjne. W trakcie rozpatrywania skarg na negatywną ocenę projektów sądy administracyjne dokonują oceny, czy kryteria wyboru stanowiące podstawę oceny projektów oraz ich stosowanie nie naruszają zasad przejrzystości, proporcjonalności oraz równego dostępu do pomocy. Jak trafnie podkreślił NSA w komentowanym wyroku, naruszanie powyższych zasad prowadzi do uznania oceny projektu za niezgodną z prawem.
Słowa kluczowe: Fundusze unijne, projekty unijne, kryteria wyboru, kontrola sądowo-administracyjna
Rafał Poździk
Judgment of the Supreme Administrative Court of 1 December 2016, II GSK 5141/16
Application for co-financing of project implementation from EU budget
Commentary
The legality of refusal of support from EU funds is reviewed by administrative courts. In the course of examining complaints about negative assessments of projects, administrative courts assess whether the selection criteria used for project assessment and their application do not infringe the principles of transparency, proportionality and equal access to aid. As the Court correctly stressed in the commented judgment, infringements of the above principles result in the project assessment being pronounced inconsistent with the law.
Keywords: EU funds, EU projects, selection criteria, review carried out by administrative courts
Grzegorz Wierczyński
Uchwała Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 25 czerwca 2015 r., III CZP 34/15
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 22 listopada 2016 r., III CZP 62/16
Cywilne prawo – zobowiązania – odszkodowanie – ochrona środowiska – obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia oddziałującego na środowisko – prawo miejscowe – problemy z ustalaniem obowiązywania aktu prawa miejscowego po zmianie przepisu upoważniającego do wydania tego aktu
Glosa
Autor krytycznie analizuje dwie uchwały Sądu Najwyższego, w których oceniano wpływ zmiany przepisu upoważniającego na obowiązywanie wydanego na jego podstawie aktu prawa miejscowego. Wskazuje na błąd w rozumowaniu Sądu Najwyższego i wyjaśnia, że błąd ten powstał w związku z tym, iż przepis upoważniający zawarty w ustawie był niekompletny, gdyż zawierał odesłania do innego przepisu, który z kolei zawierał odesłania do aktu wykonawczego.
Słowa kluczowe: przepisy upoważniające, akty wykonawcze, utrata mocy obowiązującej
Grzegorz Wierczyński
Resolution of the Supreme Court - Civil Chamber of 25 June 2015, III CZP 34/15
Resolution of a panel of seven judges of the Supreme Court - Civil Chamber of 22 November 2016, III CZP 62/16
Civil law – obligations - damages – environmental protection – area of limited use for an enterprise which has an impact on the environment – local laws – problems with determining whether a local law instruments is in force after amendment of the provisions authorising the enactment of this instrument
Commentary
The author critically analyses two resolutions of the Supreme Court in which the Court assessed the influence of amendments of the authorising provision on the binding force of a local law instrument enacted on its basis. He indicates an error in Supreme Court’s reasoning and explains that this error was caused by the fact that the authorising provision in the statute was incomplete, because it contained references to another provision, which in turn contained references to an implementing instrument.
Keywords: authorising provisions, implementing instruments, loss of binding force
Agnieszka Jurzec-Jasiecka
Andrzej Jasiecki
Uchwała Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 8 października 2015 r., III CZP 57/15
Cywilne prawo – wspólnota mieszkaniowa – reprezentacja wspólnoty mieszkaniowej w procesie cywilnym w razie zakwestionowania jej uchwały – sprzeczność interesów stron w wypadku jednoczesnego reprezentowania wspólnoty i właściciela lokalu
Glosa
Glosowane orzeczenie zawiera propozycję rozwiązania pojawiającego się często w praktyce problemu pozywania wspólnoty mieszkaniowej przez członka jej zarządu. Zaproponowane rozwiązanie oparte na analogicznym stosowaniu art. 210 § 1 Kodeksu spółek handlowych nie wydaje się jednak prawidłowe. Należało bowiem uwzględnić wykładnię powołanego przepisu i możliwość jego zaadoptowania do rozważanej sytuacji, w tym m.in. zaskarżalność uchwały o powołaniu pełnomocnika, większości głosów, jaka ma być osiągnięta przy głosowaniu, i dopuszczalności udziału w nim powoda (właściciela lokalu) – członka zarządu. Poza tym właściciele lokalu nie mają obowiązku ustanowienia pełnomocnika, a pozostaje to w interesie powoda, który nie ma skutecznych środków prawnych do doprowadzenia do podjęcia uchwały. W związku z tym powinno się rozważyć możliwość ustanowienia reprezentanta pozwanej wspólnoty mieszkaniowej na podstawie np. analogicznie stosowanego art. 253 § 2 k.s.h.
Słowa kluczowe: wspólnota mieszkaniowa, reprezentacja procesowa, zarząd, konflikt interesów, analogia legis
Agnieszka Jurzec-Jasiecka
Andrzej Jasiecki
Resolution of the Supreme Court - Civil Chamber of 8 October 2015, III CZP 57/15
Civil law – tenant-owners’ association – representation of a tenant-owners’ association in civil procedure - conflicting interests of parties in case of representing both the association and the flat owner
Commentary
The commented resolution proposes a way to solve the frequently encountered practical problem of lawsuits against the tenant-owners’ associations initiated by a member of the association’s management board. The proposed solution, which is based on analogous application of Art. 210(1) of the Code of Commercial Partnerships and Companies, does not, however, seem correct. In this case, interpretation of the cited provision and the possibility of adopting it to the situation in point should have been taken into account, including the ability to appeal against the resolution to appoint an attorney, the majority required in the vote, and whether the claimant (flat owner and management board member) is allowed to vote. Moreover, flat owners have no duty to appoint an attorney, which is in the interests of the claimant who has no effective legal means to cause the resolution to be adopted. Consequently, the question to be considered should be whether the respondent tenant-owners’ association should be able to appoint a representative e.g. on the basis of Art. 253(2) of the Code, applied by analogy.
Keywords: tenant-owners’ association, representation in court, management board, conflict of interests, statutory analogy
Tomasz Justyński
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 stycznia 2013 r., V ACa 989/12
Spadkowe prawo – zachowek – osoba trwale niezdolna do pracy w rozumieniu art. 991 § 1 Kodeksu cywilnego
Glosa
Glosator krytycznie komentuje orzeczenie sądu apelacyjnego w Gdańsku podnoszące zaawansowany wiek uprawnionego do rangi samodzielnej okoliczności uzasadniającej (w oderwaniu od pozostałych okoliczności sprawy) zastosowanie zwiększenia należnego zachowku. Glosator nie podziela tego zapatrywania, gdyż nie uwzględnia ono ratio legis przepisu art. 991 § 1 Kodeksu cywilnego.
Przepis art. 991 § 1 k.c. chroni osoby niezdolne do samodzielnego utrzymania się, przyznając im prawo do domagania się zachowku w zwiększonej wysokości. Myśl tę, wprawdzie nie optymalnie (wobec zmienionych po 1990 r. realiów społeczno-gospodarczych), ale jednak ciągle wystarczająco czytelnie, oddaje jego treść. Wobec tego nie może być wątpliwości, że osoby pobierające emerytury nie mogą korzystać z dobrodziejstwa zwiększonego zachowku także wtedy, gdyby stały się również rzeczywiście całkowicie niezdolne do pracy, np. wskutek bardzo zaawansowanego wieku. Uzyskują one bowiem ekwiwalent wynagrodzenia za pracę będący swoistą „kontynuacją” długoletniej zdolności do pracy.
De lege ferenda Autor glosy postuluje przemyślenie zasadności dalszego utrzymywania uprzywilejowania niektórych osób w kontekście określania wysokości zachowku. Tak daleko idące ograniczenie swobody testowania spadkodawcy z jednej strony, z drugiej zaś tak istotne różnicowanie pozycji spadkobierców (uprawnionych do zachowku) wobec zmian dokonanych po 1990 r., stało się bowiem ewidentnie niesłuszne.
Słowa kluczowe: prawo spadkowe, zachowek, osoba trwale niezdolna do pracy w rozumieniu art. 991 § 1 Kodeksu cywilnego, uprawnienie do zwiększonego zachowku
Tomasz Justyński
Judgment of the Court of Appeal in Gdańsk of 11 January 2013, V ACa 989/12
Succession/inheritance law - legitim - person permanently unable to work within the meaning of Art. 991(1) of the Civil Code
Commentary
This commentator critically assesses the judgment of the appellate court in Gdańsk, which elevates that the old age of the rightholder to the importance of an independent circumstance justifying (without reference to other facts of the case) increased legitim. The commentator does not share this view, because it does not take into account the ratio legis of Art. 991(1) of the Civil Code.
Art. 991(1) of the Code protects persons who are unable to provide for themselves, granting them the right to claim increased legitim. This idea, although not optimally (considering the changes in the socio-economic reality after 1990), yet still sufficiently clearly expressed in this provision. Consequently, there can be no doubt that persons on retirement pension cannot benefit from increased legitim even when they actually become unable to work, e.g. due to very old age. In this case they receive an equivalent of remuneration for work, being a sort of ‘continuation’ of their long ability to work.
Thinking about the desired amendments to laws, the author suggests considering the expediency of maintaining the privilege of certain persons in the context of determining the amount of legitim. Such far-reaching restriction of the testator’s freedom, on the one hand, and such major differentiation of the positions of beneficiaries (persons having the right to legitim), on the other hand, have become obviously unfair in view of the changes that took place after 1990.
Keywords: succession/inheritance law, legitim, person permanently unable to work within the meaning of Art. 991(1) of the Civil Code, right to increased legitim
Arkadiusz Lach
Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 27 kwietnia 2016 r., III KK 265/15
Karne prawo – poufność jako kryterium bezprawnego uzyskania informacji – posłużenie się urządzeniami utrwalającymi obraz lub dźwięk
Glosa
Autor komentuje dokonaną przez Sąd Najwyższy wykładnię art. 267 § 3 Kodeksu karnego w kontekście uprawnienia do zapoznania się z informacją oraz analizuje użyte w tym przepisie pojęcie urządzenia. Krytycznie ocenia również potraktowanie przez Sąd Najwyższy braku społecznej szkodliwości czynu jako innej negatywnej przesłanki procesowej niż znikoma społeczna szkodliwość czynu, rozważając zarazem możliwość zastosowania instytucji stanu wyższej konieczności.
Słowa kluczowe: nielegalny podsłuch, stan wyższej konieczności, umorzenie postępowania karnego
Arkadiusz Lach
Decision of the Supreme Court – Criminal Chamber of 27 April 2016, III KK 265/15
Criminal law - confidentiality as a criterion of unlawful receipt of information - use of devices recording image or sound
Commentary
The author comments on the Supreme Court’s interpretation of Art. 267(3) of the Criminal Code in the context of the right to become familiar with information and analyses the term ‘device’ used in this provision. The author is also critical of the fact that the Supreme Court treated the lack of social harmfulness of the act as a negative procedural condition different from the negligible social harmfulness, considering at the same time the possibility of claiming a state of necessity.
Keywords: illegal interception of communications, necessity, discontinuance of criminal proceedings
Marcin Borodziuk
Postanowienie Sądu Najwyższego w Składzie Siedmiu Sędziów – Izba Karna z 25.02.2016 r., I KZP 18/15
Postępowanie karne – dopuszczalność wstrzymania orzeczenia o tymczasowym aresztowaniu podjętego z zastrzeżeniem jego uchylenia w wypadku złożenia poręczenia
Glosa
W uzasadnieniu glosowanego postanowienia Sąd Najwyższy zasadnie stwierdził, że oskarżony podlega zwolnieniu z aresztu dopiero z chwilą przyjęcia poręczenia przez organ procesowy, nie zaś z momentem złożenia przedmiotu poręczenia, o którym mowa w art. 257 § 2 Kodeksu postępowania karnego. Sąd Najwyższy uznał też za niedopuszczalne wstrzymanie wykonalności zastrzeżenia zmiany środka zapobiegawczego na nieizolacyjny. Jednakże ten ostatni pogląd ograniczono do sytuacji procesowej, w której organ prowadzący postępowanie karne przyjął poręczenie. Co do zasady nie wykluczono zatem możliwości wstrzymania wykonalności zastrzeżenia, że tymczasowe aresztowanie ulegnie zmianie z chwilą złożenia, nie później niż w wyznaczonym terminie, określonego poręczenia majątkowego. Z poglądem tym polemizuje autor glosy.
Słowa kluczowe: tymczasowe aresztowanie, poręczenie majątkowe, środki zapobiegawcze, postanowienie, zażalenie, wstrzymanie wykonalności
Marcin Borodziuk
Decision of the Supreme Court sitting as a Panel of Seven Judges – Criminal Chamber of 25 February 2016, I KZP 18/15
Criminal procedure – permissibility of suspending a decision on temporary detention issued with the proviso that is might be set aside if bail is provided
Commentary
In the statement of reasons for the commented decision, the Supreme Court correctly held that the accused can only be released from detention once bail has been accepted by the procedural authority and not once the bail has been provided, as referred to in Art. 257(2) of the Code of Criminal Procedure. The Supreme Court also held it inadmissible to suspend the enforceability of the proviso that the preventive measure can be changed to a non-custodial one. However, this latter view was limited to the procedural situation in which the authority conducting the proceedings accepted the bail. As a rule, this does not exclude the possibility of suspending the enforceability of the proviso that the pre-trial detention can changed upon provision, by the predefined deadline, of a specific bail. This commentator challenges this view.
Keywords: pre-trial detention, bail, preventive measures, decision, appeal, suspension of enforceability
Bartłomiej Gadecki
Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 31 maja 2017 r., I KZP 5/17
Środki zastępcze jako potencjalny przedmiot przestępstwa sprowadzenia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób
Glosa
Autor krytycznie odnosi się do poglądów wyrażonych przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z 31.05.2017 r. (I KZP 5/17) i wyraża pogląd, że sprzedaż w sklepie dopalaczy stanowi przestępstwo z art. 165 § 1 pkt 2 Kodeksu karnego (przy spełnieniu warunku, że produkt ten jest szkodliwy dla zdrowia w stopniu stanowiącym niebezpieczeństwo dla zdrowia lub życia wielu osób) niezależnie od tego, jaka informacja jest umieszczona na opakowaniu takiego produktu. Wskazano, że w artykule 165 § 1 pkt 2 Kodeksu karnego przewidziano odpowiedzialność m.in. za sprowadzenie niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach poprzez wyrabianie lub wprowadzanie do obrotu szkodliwych dla zdrowia substancji. W glosie podkreślono, że wykładnia określenia „szkodliwe dla zdrowia substancje” prowadzi do wniosku, że pojęcie to obejmuje nie tylko takie substancje, które nabrały cech szkodliwości wskutek na przykład wadliwego wytworzenia lub składowania, lecz także substancje szkodliwe ze swej istoty.
Słowa kluczowe: prawo karne, kodeks karny, ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii, dopalacze, szkodliwe dla zdrowia substancje
Bartłomiej Gadecki
Decision of the Supreme Court – Criminal Chamber of 31 May 2017, I KZP 5/17
Substitutes of psychoactive substances as potential object of the offence of causing danger to the life or health of many persons
Commentary
The author criticises the views expressed by the Supreme Court in the decision issued on 31 May 2017 (I KZP 5/17) and formulates the view that sale of legal highs in a shop constitutes the offence defined in Art. 165(1)(2) of the Criminal Code (if the product is harmful to human health to the extent of posing danger to the health or life of many persons), regardless of the information provided on the packaging of such a product. It is pointed out that Art. 165(1)(2) of the Criminal Code establishes liability for, without limitation, causing danger to the life or health of many persons or to assets of a considerable value by manufacturing or marketing substances that are harmful to health. The commentary stresses that the interpretation of the expression ‘substances that are harmful to health’ leads to the conclusion that the notion covers not only those substances that became harmful for example due to their deficient manufacturing or storage, but also substances that are harmful by their nature.
Keywords: criminal law, Criminal Code, Act on Counteracting Drug Addiction, legal highs, substances harmful to health
Michał Skąpski
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 21 lutego 2017 r., I PK 300/15
Prawo pracy – podróż służbowa – czas pracy kierowców – kierowcy w transporcie międzynarodowym – ryczałt za nocleg
Glosa
W glosie poddano krytyce wyrok SN z 21.02.2017 r., w którym – mimo uchylenia odnośnych przepisów przez Trybunał Konstytucyjny – została podtrzymana dotychczasowa linia orzecznicza SN w sprawach ryczałtów przysługujących kierowcom transportu międzynarodowego z tytułu noclegów odbywanych w kabinach pojazdu. Wskazano, że wyrok I PK 300/15 nie tylko przyjmuje za podstawę rozstrzygnięcia normy prawne uznane przez TK za niezgodne z Konstytucją, ale także zaprzecza głównej idei uchylenia przez Trybunał zaskarżonych przepisów, którą było stworzenie konieczności uchwalenia odrębnej kompleksowej regulacji świadczeń przysługujących kierowcom z tytułu odbywanych przez nich podróży.
Słowa kluczowe: podróż służbowa, kierowcy transportu międzynarodowego, ryczałty za nocleg
Michał Skąpski
Judgment of the Supreme Court - Labour Law, Social Security and Public Affairs Chamber of 21 February 2017, I PK 300/15
Labour law – business trip – working time of drivers – drivers in international transport – flat-rate night-out allowance
Commentary
The commentary criticises the judgment dated 21 February 2017, in which the Supreme Court, despite the relevant provisions having been set aside by the Constitutional Court, upheld the previous line of case law concerning night-out allowances available to international transport drivers for the nights they spend on board of their vehicles. It is indicated that not only does judgment I PK 300/15 adopt as the grounds for the decision the legal norms that had been pronounced unconstitutional by the Constitutional Court, but it also is inconsistent with the main idea why they were repealed, namely to create the need for a separate comprehensive regulation on the allowances to which drivers are entitled on account of the trips they take.
Keywords: business trip, international transport drivers, flat-rate night-out allowances
Tatiana Wrocławska
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 16 lutego 2017 r., II PK 375/15
Prawo pracy – zakaz wypowiedzenia umowy o pracę – szczególna ochrona pracownika w wieku przedemerytalnym – zawieszenie wypłaty emerytury
Glosa
Glosowany wyrok Sądu Najwyższego zwraca uwagę na kwestie dotyczące ratio legis ochrony przedemerytalnej i jej zakresu. Na jego przykładzie wyraźnie widać, że zakres ochrony przedemerytalnej w dalszym ciągu budzi wiele emocji oraz częstokroć staje się źródłem odmiennych interpretacji. Głównym zadaniem glosującego było zwrócenie uwagi na konsekwencje prawne decyzji organu rentowego ustalającej nabycie prawa do emerytury z jednoczesnym wstrzymaniem wypłaty świadczenia.
Słowa kluczowe: wiek emerytalny, ochrona przedemerytalna, emerytura, zawieszenie prawa do emerytury
Tatiana Wrocławska
Judgment of the Supreme Court - Labour Law, Social Security and Public Affairs Chamber of 16 February 2017, II PK 375/15
Labour law – prohibition of terminating employment contract - special protection of an employee at pre-retirement age - suspension of retirement pension payments
Commentary
The importance of analysed judgment of the Supreme Court is beyond doubt. It draws attention to the issue of the scope of pre-retirement employment protection. The case discussed is a clear illustratio that the scope of this protection still causes a lot of emotions, as it quite often becomes a source of different interpretations. The main remarks focus on issues related to consequences of the decision of Social Insurance Institution confirming the acquisition of the right to a retirement pension while the payment of the benefit was suspended.
Keywords: retirement age, pre-retirement employment protection, pension, suspension of the right to retirement pension
