Jednym z wielu skutków wielomiesięcznego stanu epidemii jest możliwość obserwowania nowych zjawisk. W przypadku edukacji jest to wpływ nauki zdalnej na kondycję psychiczną nauczycieli oraz na style i sposoby zarządzania szkołą.
Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2020/9
W zasadzie wszystkie rozwiązania informatyczne, które pomogły polskiej oświacie funkcjonować w czasach pandemii, były znane już wcześniej, nikt natomiast nie był w stanie oszacować wpływu ich masowego stosowania na członków szkolnej społeczności. W kwietniu pojawił się termin „zoomowe zmęczenie” (ang. zoom fatigue), określający reakcję ludzkiego mózgu na długotrwałą interakcję z innymi osobami za pomocą komunikatorów internetowych, a praca w warunkach pandemii i izolacji społecznej wciąż jest źródłem dodatkowego stresu.
Na podstawie badań naukowych w 2011 r. udało się zidentyfikować cztery strategie postępowania służące obniżeniu poziomu stresu pracowników, dbaniu o ich zdrowie oraz zapewnieniu gotowości do pracy po długiej izolacji.
Warto, by znał je każdy dyrektor szkoły:
1. Zapewnienie wsparcia emocjonalnego – dyrektor powinien okazać swoją troskę nauczycielom i dać do zrozumienia, że ich sytuacja leży mu na sercu, więc mogą rozmawiać z nim o problemach niezwiązanych z pracą, np. rodzinnych, które kolidują z wykonywaniem obowiązków służbowych. Można to osiągnąć poprzez:
a) dyskusję w gronie pedagogicznym na temat problemów związanych z opieką nad dziećmi i prowadzeniem domu; może się wówczas pojawić wiele cennych pomysłów usprawniających pracę;
b) indywidualne rozmowy z nauczycielami (oprócz spotkań on-line w większym gronie) dotyczące ewentualnych konfliktów w szkole i trudności, o których dana osoba nie chce mówić na szerszym forum;
c) regularne przypominanie nauczycielom, że mogą zwracać się do dyrektora z wszelkimi problemami.
