Je kunt de krant of een nieuwssite bijna niet openen zonder dat het over handelstarieven gaat. Maar als je goederen (of diensten) bestelt van buiten de EU, met of zonder handelstarieven, hoe zit dat dan precies? Waar zie je die tarieven terug en hoe werkt de btw?
Stel je voor: je bestelt een partij moertjes en boutjes in China. Lekker goedkoop, toch? De spullenboel wordt netjes ingepakt en opgestuurd en komt op een dag aan in de Rotterdamse haven. Daar staat de douane je pakketje op te wachten. Uiteraard willen ze weten of er alleen maar boutjes en moertjes in zitten, en laten ze Spike de hond er even aan ruiken. Maar ze willen ook dat je de door hen gemaakte kosten betaalt en netjes de btw afdraagt, want bij de import van goederen uit landen buiten de EU geldt het btw-tarief van het land van invoer. Wat komt er allemaal bij kijken?Invoerrechten
De EU hanteert een gemeenschappelijk douanetarief voor producten uit niet-EU-landen, waaronder China. Het exacte tarief hangt af van de zogenaamde TARIC-code (douanecode) van het product. Voor het importeren van stalen producten geldt bijvoorbeeld een invoerrecht van 3,7% over de douanewaarde (dit is de productprijs plus transport- en verzekeringskosten).
In de TARIC-database (het Geïntegreerd Tarief van de Europese Unie) kun je de actuele handelstarieven vinden, zoals invoerrechten, die van toepassing zijn op goederen die je importeert uit landen buiten de EU, zoals China. Deze database wordt dagelijks bijgewerkt en bevat alle douane- en handelsmaatregelen die binnen de EU gelden. Met behulp van de TARIC-database kun je:
- Het invoerrecht (tarief) opzoeken voor een specifiek product uit een bepaald land.
- Informatie vinden over antidumpingmaatregelen, tariefquota, tariefpreferenties en andere handelsmaatregelen.
- Checken of er bijzondere voorwaarden of documentatie-eisen gelden voor de invoer van bepaalde goederen.
De handelstarieven komen dus bovenop de invoerrechten. Bijvoorbeeld, op staal en ijzer uit China. Denk je goedkope schroeven en bouten uit China te importeren? Dan kom je van een koude kermis thuis. Er zitten nu extra tarieven op, variërend van 22% tot 87%, afhankelijk van het type product. Vaak neemt de EU deze maatregelen om het dumpen van dit soort goederen op onze markt te beschermen. Met hetzelfde idee probeert de EU bijvoorbeeld de markt te beschermen tegen een vloedgolf van goedkope auto’s van Chinese makelij.
Btw
Naast de invoerrechten betaal je ook btw over de douanewaarde van de goederen. Dit is inclusief de bijkomende kosten tot de plaats van bestemming binnen de EU (zoals commissie, verpakking, vervoer en verzekering). In dit geval geldt het standaard btw-tarief van 21%.
De invoerrechten maken onderdeel uit van de douanewaarde voor de berekening van de btw. Dit betekent dat je btw betaalt over de geheven belasting. Tja, het is tenslotte een “toegevoegde waarde”. Uiteindelijk kun je deze btw weer aftrekken als voorbelasting. Hoe de afwikkeling is van btw binnen Twinfield Boekhouden als je gebruik maakt van de Unieregeling (binnen de EU) lees je in dit blog.
Voorbeeld: Import van stalen moertjes en boutjes
Stel, de goederen die je importeert, hebben de volgende kosten:
- Goederenwaarde: €1000
- Vracht en verzekering: €100
- Invoerrechten: 3,7% van de douanewaarde
- Antidumpingheffing: bijvoorbeeld 39,6% (afhankelijk van de producent)
- Btw-tarief: 21%
Stap 1: Douanewaarde berekenen
Douanewaarde = Goederenwaarde + Vracht en verzekering = €1.000 + €100 = €1.100
Stap 2: Invoerrechten berekenen
Invoerrechten = 3,7% van €1.100 = €40,70
Stap 3: Antidumpingheffing berekenen
Antidumpingheffing = 39,6% van €1.100 = €435,60
Stap 4: Grondslag voor btw berekenen
Grondslag voor btw = Douanewaarde + Invoerrechten + Antidumpingheffing =
€1.100 + €40,70 + €435,60 = €1.576,30
Stap 5: Btw berekenen
Btw = 21% van €1.576,30 = €331,02
Totale extra kosten bij invoer:
- Invoerrechten: €40,70
- Antidumpingheffing: €435,60
- Btw: €331,02
- Totaal: €807,32
Boekhoudkundige verwerking
- Invoerrechten: dit is een kostprijsverhogend element (niet aftrekbaar).
- Btw bij invoer: in veel gevallen is deze btw terug te vragen in je btw-aangifte (rubriek 5b).
Artikel 23-vergunning
Als je regelmatig importeert, kun je een artikel 23-vergunning aanvragen bij de Belastingdienst. Een artikel 23-vergunning (vergunning voor verlegging van de heffing bij invoer) is een regeling in Nederland waarmee ondernemers de btw op ingevoerde goederen niet bij de douane hoeven te betalen, maar deze kunnen aangeven en verrekenen via de btw-aangifte. Dit wordt ook wel informeel "zelfheffing" genoemd.
Wat betekent dit?
- Geen btw-betaling bij de grens.
- Je geeft de verschuldigde btw op in rubriek 4a van je btw-aangifte.
- Je mag die btw (voor zover aftrekbaar) in dezelfde aangifte ook weer als voorbelasting terugvragen (rubriek 5b).
- Netto betaal je dan niets, wat gunstig is voor je liquiditeit.
Dus bij import buiten de EU:
1. Heb je geen artikel 23-vergunning? Dan betaal je btw aan de grens (of postbode) en trek je dit af bij rubriek 5b van de btw-aangifte.
2. Heb je wel een artikel 23-vergunning? Dan betaal je géén btw aan de grens, maar geef je het zelf aan op de btw-aangifte bij rubriek 4a en trek je het af in rubriek 5b, zodat de btw weer op nul uitkomt.
Tip van de boekhouder
In veel boekhoudsoftware wordt de btw-aangifte automatisch gegenereerd met behulp van btw-codes. Vaak vind je tussen deze codes de code voor "import buiten de EU". Als je het goed wilt regelen, zijn er vaak ook codes voor verschillende btw-tarieven (hoog en laag). Deze code zorgt ervoor dat de btw die verlegd is automatisch in de juiste rubrieken 4a en 5b terechtkomt bij het inboeken van de factuur. Gebruik deze code echter alleen als je een artikel 23-vergunning hebt! Zonder deze vergunning boek je de btw niet op rubriek 4a, maar trek je de berekende btw van de douanenota direct af in rubriek 5b.
Wist je dat?
De invoerrechten en de handel-beschermende maatregelen buiten de EU (zoals de VS of China) meestal rechtstreeks naar de nationale schatkist vloeien. In de EU worden deze afgedragen aan de EU en vloeien ze rechtstreeks naar de begroting van de Europese Unie. Het lidstaatdeel dat het int (bijvoorbeeld de Nederlandse Douane) mag een klein percentage (ongeveer 20%) inhouden als vergoeding voor de administratie.
