Prawo08 września, 2021

Przegląd Sądowy 9/2021

W stronę modelowego Europejskiego Kodeksu Postępowania Cywilnego: od Projektu Storme do Modelowych Europejskich Reguł Postępowania Cywilnegodr Andrzej Olaś 
adiunkt, Zakład Postępowania Cywilnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Jagielloński, adwokat, Polska
ORCID: 0000-0002-2295-8645

W stronę modelowego Europejskiego Kodeksu Postępowania Cywilnego: od Projektu Storme do Modelowych Europejskich Reguł Postępowania Cywilnego

Artykuł przedstawia w ogólnym zarysie podstawowe zagadnienia związane z Modelowymi Europejskimi Regułami Postępowania Cywilnego ELI/UNIDROIT z 2020 r., ze szczególnym uwzględnieniem jego genezy oraz procesu powstawania, celów, charakteru prawnego, zakresu i metody regulacji, a także potencjalnego znaczenia dla nauki oraz stanowienia i praktyki stosowania norm postępowania cywilnego w Polsce. Realizacja ww. założeń obejmuje przedstawienia tego aktu w jego właściwym kontekście, a zatem z perspektywy trwających już prawie cztery dekady współczesnych prywatnych (realizowanych bez udziału państw jako podstawowych podmiotów prawa międzynarodowego) wysiłków w kierunku harmonizacji i unifikacji prawa procesowego cywilnego w Europie i na świecie.

Słowa kluczowe: harmonizacja prawa procesowego cywilnego; ujednolicenie prawa procesowego cywilnego; soft-law w prawie procesowym cywilnym, Modelowe Europejskie Reguły Postępowania Cywilnego ELI/UNIDROIT

Dr Andrzej Olaś 
Assistant Professor, Civil Procedures Department, Faculty of Law and Administration, Jagiellonian University, attorney-at-law, Poland
ORCID: 0000-0002-2295-8645

Towards a Model European Civil Procedures Code: from the Storme Project to the Model European Rules of Civil Procedure

The article presents a general outline of the basic issues related to the ELI/UNIDROIT Model European Rules of Civil Procedure of 2020, with particular emphasis on its origins and its drafting process, objectives, legal nature, scope and method of regulation, as well as the potential significance to the theory and practice of applying rules of civil procedural law in Poland. The implementation of these assumptions includes the presentation of this act in its appropriate context, namely from the point of view of almost four decades of contemporary private (implemented without the participation of states as the basic subjects of international law) efforts towards the harmonization and unification of civil procedural law in Europe as well as globally.

Keywords: harmonization of civil procedural law, standardization of civil procedural law, soft-law in civil procedural law, ELI/UNIDROIT Model European Rules of Civil Procedure

Bibliografia / References

Andrews N., A modern procedural synthesis: the American Law Institute and UNIDROIT’s ‘Principles and rules of transnational civil procedure, “Tijdschrift voor Civiele Rechtspleging” 2009/2.
Andrews N., Fundamental Principles of Civil Procedure: Order Out of Chaos [w:] Civil Litigation in a Globalising World, red. X.E. Kramer, C.H. Rhee, Hague 2012.
Biondi A., Minimum, adequate or excessive protection? The impact of EC law on national procedural law [w:] The reforms of civil procedure in comparative perspective, red. N. Trockner, V. Varano, Torino 2005.
Boluk N., Karolczyk B. [w:] Postępowanie cywilne po nowelizacji. Komentarz dla pełnomocników procesowych i sędziów, red. B. Karolczyk, Warszawa 2020.
Cieślak M., W kwestii międzynarodowej unifikacji prawa karnego, „Zeszyty Naukowe Wydziału Prawa Uniwersytetu Gdańskiego” 1978/7.
Cieślak S., Formalizm postępowania cywilnego, Warszawa 2008.
Cieślak S., Formalizm procesowy w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego [w:] Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego a Kodeks postępowania cywilnego. Materiały Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr i Zakładów Postępowania Cywilnego, red. T. Ereciński, K. Weitz, Warszawa 2010.
de Miguel y Alonso C., Codigo tipo. Iberoamerykański model działań unifikacyjnych [w:] Jednolitość prawa sądowego cywilnego a jego odrębności krajowe, red. M. Sawczuk, Lublin 1997.
Demendecki T., Kodeks prawa sądowego cywilnego państw członkowskich Unii Europejskiej – współczesna utopia?, „Studia Iuridica Lublinensia” 2012/18.
Ereciński T., Jakubecki A. (red.), System prawa procesowego cywilnego, t. 5, Postępowanie zabezpieczające, Warszawa 2016.
Ereciński T., Wiśniewski T. (red.), System prawa procesowego cywilnego, t. 2, Postępowanie procesowe przed sądem I instancji, cz. 2, Warszawa 2016.
Flaga-Gieruszyńska K. (red.), System postępowania cywilnego, t. 8, Postępowanie zabezpieczające i egzekucyjne, Warszawa 2021.
Flejszar R., Zasada dyspozycyjności w procesie cywilnym, Warszawa 2016.
Fuchs B., Znaczenie międzynarodowego instytutu unifikacji prawa prywatnego UNIDROIT dla praktyki międzynarodowego obrotu handlowego [w:] Rozprawy z prawa prywatnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Wojciechowi Popiołkowi, red. M. Jagielska, M. Pazdan, E. Rott-Pietzyk, M. Szpunar, Warszawa 2017.
Gidi A., Notes on Criticizing the Proposed ALI/UNIDROIT Principles and Rules of Transnational Civil Procedure, “Uniform Law Review” 2001/4.
Glenn H.P., The ALI/Unidroit Principles of Transnational Civil Procedure as global standards for adjudication?, “Uniform Law Review” 2004/4.
Goldstein S., The Proposed ALI/UNIDROIT Principles and Rules of Transnational Civil Procedure: The Utility of Such a Harmonization Project?, “Uniform Law Review” 2001/4.
Grzegorczyk P., Dopuszczalność i kształt apelacji w postępowaniu cywilnym – perspektywy przyszłej regulacji z uwzględnieniem standardów konstytucyjnych i międzynarodowych [w:] Postępowanie rozpoznawcze w przyszłym Kodeksie postępowania cywilnego, red. A. Torbus, K. Markiewicz, Warszawa 2013.
Grzegorczyk P., Jurysdykcja krajowa w sprawach z zakresu prawa własności przemysłowej, Warszawa 2007.
Habscheid W.J., Europeizacja prawa cywilnego procesowego [w:] Jednolitość prawa sądowego cywilnego a jego odrębności krajowe, red. M. Sawczuk, Lublin 1997.
Hazard G.C., A Drafter’s reflections on the principles of transnational civil procedure. In ALI/UNIDROIT. Principles of transnational civil procedure [w:] ALI/UNIDROIT Principles of Transnational Civil Procedure As Adopted and Promulgated By The American Law Institute at Washington, D.C., U.S.A. May 2004 and By UNIDROIT At Rome, Italy April 2004, Cambridge 2006
Hazard G.C., Some preliminary observations on the proposed ELI/UNIDROIT civil procedure project in the light of the experience of the ALI/UNIDROIT project, “Uniform Law Review” 2014/2.
Jakubecki A., Kilka uwag o instancyjności postępowania cywilnego na tle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego [w:] Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego a Kodeks postępowania cywilnego. Materiały Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr i Zakładów Postępowania Cywilnego, red. T. Ereciński, K. Weitz, Warszawa 2010.
Karolczyk B., Formułowanie twierdzeń pozwu oraz zasada „da mihi factum dabo tibi ius” w postępowaniu zwyczajnym w świetle nowelizacji KPC, „Monitor Prawniczy” 2013/7.
Kerameus K.D., Scope of Application of the ALI/UNIDROIT Principles of Transnational Civil Procedure, “Uniform Law Review” 2004/4.
Kerameus K.D., Some reflections on procedural harmonisation: reasons and scope, “Uniform Law Review” 2003/1–2.
Kohl A., Ujednolicenie europejskiego prawa sądowego a perspektywa wejścia Polski do Wspólnoty Europejskiej [w:] Jednolitość prawa sądowego cywilnego a jego odrębności krajowe, red. M. Sawczuk, Lublin 1997.
Krakowiak M., Suma przymusowa w polskim postępowaniu cywilnym, Warszawa 2017.
Kramer X.E., The structure of civil proceedings and why it matters: exploratory observations on future ELI-UNIDROIT European rules of civil procedure, “Uniform Law Review” 2014/2.
Lindblom P.H., Harmony of Legal Spheres. A Swedish View on the Construction of a Unified European Procedural Law, “European Review of Private Law” 1997/5.
Lubiński K., Postępowanie cywilne bez granic: harmonizacja a unifikacja prawa procesowego, „Palestra” 1999/1–2.
Lubiński K., Tendencje unifikacyjne w rozwoju prawa postępowania cywilnego [w:] A. Marciniak red., Księga pamiątkowa ku czci Profesora Witolda Broniewicza. Symbolae Vitoldo Broniewicz dedicatae, Łódź 1998.
Markiewicz K., Postępowanie nieprocesowe w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego [w:] Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego a Kodeks postępowania cywilnego. Materiały Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr i Zakładów Postępowania Cywilnego, red. T. Ereciński, K. Weitz, Warszawa 2010.
Michałowski A., Milart P., Pouczenie przewodniczącego o prawdopodobnym wyniku sprawy – pożegnanie z sędzią Sfinksem, „Palestra” 2019/11–12.
Mikelénas V., The Proposed ALI/UNIDROIT Principles and Rules of Transnational Civil Procedure and the New Code of Civil Procedure in Lithuania, “Uniform Law Review” 2001/4.
Misiuk-Jodłowska T., Lapierre J., Polskie prawo procesowe cywilne a projekt ekspertów Unii Europejskiej, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 1996/4.
Muliński M., Zasada nieobciążania dłużnika ponad potrzebę w postępowaniu egzekucyjnym, „Monitor Prawniczy” 2015/17.
Pawliczak J., Wach-Pawliczak M., Konstytucyjne granice formalizmu postępowania cywilnego – glosa – SK 49/08, „Monitor Prawniczy” 2012/3.
Pfeiffer T., The ALI/UNIDROIT Project: Are Principles Sufficient, Without the Rules ?, “Uniform Law Review” 2001/4.
Prütting H., Auf dem Weg zu einer Europäischen Zivilprozessordnung – Dargestellt am Beispiel des Mahnverfahrens [w:] Festschrift für Gottfried Baumgärtel, red. H. Prütting, Köln 1990.
Rejdak M., Zabezpieczenie dowodów w sprawach o naruszenia praw własności intelektualnej, Warszawa 2019.
Rhee C.H., Harmonisation of Civil Procedure: An Historical and Comparative Perspective [w:] Civil Litigation in a Globalising World, red. X.E. Kramer, C.H. Rhee, Hague 2012.
Rhee C.H., Towards Harmonised European Rules of Civil Procedure: Obligations of the Judge, the Parties and their Lawyers, “Access to Justice in Eastern Europe” 2020/1.
Roth H., Die Vorschläge der Kommission für ein europäisches Zivilprozesgesetbuch – das Erkenntnisverfahren, “Zeitschrift für Zivilprozess” 1996/3.
Rouhette G., Sur l’harmonisation du droit du procès civil au sein de l’Union européenne, “Justices – Revue générale de droit processuel” 1995.
Rylski P., O nowelizacji Kodeksu Postępowania Cywilnego ustawą z 4.07.2019 r. w ogólności, „Palestra” 2019/11–12.
Schiling M., Die »principes directeurs« des französischen Zivilprozesses, Berlin 2002.
Schilken E., Die Vorschläge der Kommission für ein europäisches Zivilprozesgesetbuch – einstweiliger und summarischer Rechtschutz und Vollstreckung, “Zeitschrift für Zivilprozess” 1996/3.
Sorabji J., English Civil Justice after the Woolf and Jackson Reforms: A Critical Analysis, Cambridge 2014.
Storme M.E., Harmonisation of Civil Procedure and the Interaction with Substantive Private Law [w:] Civil Litigation in a Globalising World, red. X.E. Kramer, C.H. Rhee, Hague 2012.
Storme M.L. (red.), Rapprochement du droit judiciaire de l'Union européenne /Approximation of Judiciary Law in the European Union, Dordrecht–Boston–London 1994.
Storme M.L., A Single Civil Procedure for Europe: A Cathedral Builders’ Dream, “Ritsumeikan Law Review” 2005/20.
Storme M.L., Closing Comments: Harmonisation or Globalisation of Civil Procedure? [w:] Civil Litigation in a Globalising World, red. X.E. Kramer, C.H. Rhee, Hague 2012.
Storme M.L., Improving Access to Justice in Europe, „Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie” 2010, t. 3.
Storme M.L., Ujednolicenie zasad cywilnego prawa sądowego w Europie [w:] Jednolitość prawa sądowego cywilnego a jego odrębności krajowe, red. M. Sawczuk, Lublin 1997.
Stürner M., The ELI/UNIDROIT European Rules of Civil Procedure: Access to Information and Evidence [w:] The Future of the European Law of Civil Procedure. Coordination or Harmonisation?, red. F.G. Inchausti, B. Hess, Cambridge 2020.
Stürner R., Der europäische Zivilprozess – Einheit oder Vielfalt? [w:] Wege zu einem europäischen Zivilprozessrecht – Tübinger Symposium zum 80. Geburtstag von Fritz Baur, Tübingen 1992.
Stürner R., Principles of European civil procedure or a European model code? Some considerations on the joint ELI-UNIDROIT project, “Uniform Law Review” 2014/2.
Stürner R., Rola myśli dogmatycznej w prawie procesowym cywilnym, „Polski Proces Cywilny” 2017/3.
Stürner R., The Principles of Transnational Civil Procedure. An Introduction to Their Basic Conceptions, “Rabels Zeitschrift für ausländisches und internationales Privatrecht” 2005/1, t. 69.
Świeczkowski J., Kilka uwag na temat przestrzegania konstytucyjnej gwarancji prawa do sądu i dwuinstancyjnego postępowania sądowego w postępowaniu cywilnym, „Przegląd Prawa Egzekucyjnego” 2007/1–2.
Szanciło T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Art. 1–50539, t. 1, Warszawa 2019.
Taruffo M., Drafting Rules for Transnational Litigation, “Zeitschrift für Zivilprozess International” 1997/2.
Taruffo M., Harmonisation in a Global Context: The ALI/UNIDROIT Principles [w:] Civil Litigation in a Globalising World, red. X.E. Kramer, C.H. Rhee, Hague 2012.
Uzelac A., Survival of the Third Legal Tradition, „Supreme Court Law Review” 2010.
Walker J., The Utility of the ALI/UNIDROIT Project on Principles and Rules of Transnational Civil Procedure, “Uniform Law Review” 2001/4.
Wallis D., Introductory remarks on the ELI-UNIDROIT project, “Uniform Law Review” 2014/2.
Weitz K., Związanie sądu granicami żądania w procesie cywilnym [w:] Aurea praxis, aurea teoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego, t. 1, red. J. Gudowski, K. Weitz, Warszawa 2011.
Zakolska J., Zasada proporcjonalności w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2008.
Zembrzuski T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Koszty sądowe w sprawach cywilnych. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu grupowym. Przepisy przejściowe. Komentarz do zmian, t. 1 i 2, Warszawa 2020.

Jakub Oleszczak 
doktorant na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, aplikant sędziowski, Polska
ORCID: 0000-0001-7729-6688

Zachorowanie na Covid-19 a szkoda spowodowana ruchem przedsiębiorstwa wprawianego w ruch za pomocą sił przyrody: przyczynek do reinterpretacji art. 435 k.c.

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy zachorowanie na COVID-19 może stanowić szkodę wyrządzoną przez ruch przedsiębiorstwa wprawianego w ruch za pomocą sił przyrody w rozumieniu art. 435 Kodeksu cywilnego (k.c.), co otwierałoby drogę do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w związku z zachorowaniem na chorobę COVID-19 na podstawie art. 435 k.c. Wskazany problem jest doniosły praktycznie, gdyż do części zakażeń wirusem Sars-CoV-2 dochodzi w przedsiębiorstwach wprawianych w ruch za pomocą sił przyrody. W celu odpowiedzi na zadane powyżej pytanie, w artykule przedstawiono ewolucję poglądów orzecznictwa i doktryny na temat pojęcia ruchu przedsiębiorstwa. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecnie dominuje pogląd, iż szkoda wyrządzona przez ruch przedsiębiorstwa nie musi być związana z przetwarzaniem sił przyrody. W związku z powyższym, także zachorowanie na COVID-19 może być uznane za szkodę wyrządzoną przez ruch przedsiębiorstwa. Taka interpretacja art. 435 k.c., w ocenie Autora, jest nieprawidłowa, ponieważ nie uwzględnia podstawowego motywu wprowadzenia surowej odpowiedzialności na zasadzie ryzyka, jakim jest wzmożone niebezpieczeństwo dla otoczenia wywoływane posługiwaniem się siłami przyrody.

Słowa kluczowe: covid-19, ruch przedsiębiorstwa poruszanego za pomocą sił przyrody, odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, odszkodowanie.

Jakub Oleszczak 
PhD student at the Faculty of Law and Administration of the University of Łódź, trainee judge, Poland
ORCID: 0000-0001-7729-6688

Contracting Covid-19 and damage caused by the operation of an enterprise set in motion by the forces of nature: a contribution to the reinterpretation of Article 435 of the Civil Code

The objective of this article is to answer the question of whether contracting Covid-19 can constitute injury caused by the operation of enterprises set in motion by the forces of nature in the meaning of Article 435 of the Civil Code, which would open the way to seeking claims for damages because of contracting Covid-19 under Article 435 of the Civil Code. This problem is important in practice, because some infections with the Sars-CoV-2 virus take place at enterprises set in motion by the forces of nature. In order to answer this question, the article presents the evolution of the views of the jurisprudence and the legal doctrine on the concept of operation of an enterprise. The analysis leads to the conclusion that the currently dominant view is that the damage caused by the operation of an enterprise does not have to be related to the use of the forces of nature. Therefore, contracting Covid-19 can be considered damage caused by the operation of the enterprise. According to the author, such an interpretation of Article 435 of the Civil Code is incorrect, because it does not take into account the basic motive for introducing strict liability on the principle of risk, which is the increased danger to the others caused by the usage of the forces of nature.

Keywords: Covid-19, operation of an enterprise set in motion by the forces of nature, liability on the principle of risk, compensation

Bibliografia / References
Bielecki A., Rapaport J., Ustawa automobilowa austryacka z dnia 9 sierpnia 1908 Nr 162 Dz. u. p. z komentarzem, Kraków 1911.
Ciszewski J. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2014.
Domański L., Instytucje kodeksu zobowiązań. Komentarz teoretyczno-praktyczny. Część ogólna. Tom 1, Warszawa 1936.
Dybowski T., W sprawie wykładni art. 152 § 1 K.Z., „Nowe Prawo” 1955/7–8.
Dzięgielewicz A., Uszkodzenia osób na austriackich kolejach, Lwów 1882.
Fleiszic E.A., Zobowiązania z tytułu wyrządzenia szkody i niesłusznego zbogacenia, Warszawa 1954.
Gniewek E., Machnikowski P. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2017.
Gudowski J. (red.) Kodeks cywilny, t. 3, Zobowiązania, Warszawa 2013.
Gutowski M. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Art. 353–626, Legalis 2019.
Habdas M., Fras M. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, t. 3, Zobowiązania. Część ogólna, Warszawa 2018.
Kastelik-Smaza A., Epidemia COVID-19 jako siła wyższa w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, „Europejski Przegląd Sądowy” 2020/5.
Katner W. (red.), Prawo cywilne i handlowe w zarysie, Warszawa 2019.
Korzonek J., Rosenbluth I., Kodeks zobowiązań. Komentarz, t. 1, Kraków 1936.
Lewaszkiewicz-Petrykowska B., Odpowiedzialność cywilna prowadzącego na własny rachunek przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody (art. 435 k.c.), Łódź 1965.
Lewaszkiewicz-Petrykowska B., Zakres odpowiedzialności na zasadzie ryzyka prowadzącego na własny rachunek przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody (art. 435 k.c.), „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 1968/1.
Longchamps de Berier R., Uzasadnienie projektu kodeksu zobowiązań. Tom 1. Art. 1–293, Warszawa 1936.
Longchamps de Berier R., Zobowiązania, Lwów 1938.
Łopuski J., Odpowiedzialność za szkody wyrządzone w związku z użyciem sił przyrody (art. 152 k.z.): jej znaczenie i ewolucja w perspektywie minionego 70-lecia, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2004/3.
Olejniczak A. (red.), System prawa prywatnego, t. 6, Prawo zobowiązań – część ogólna, Warszawa 2014.
Osajda K. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, t. 2, Zobowiązania, Legalis 2021.
Pietrzykowski K. (red.), Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz, Warszawa 2018.
Szpunar A., Odpowiedzialność cywilna za wypadki kolejowe, „Nowe Prawo” 1960/11.
Zelek M., Ruch przedsiębiorstwa lub zakładu jako przyczyna szkody (art. 435 § 1 k.c.) de lege lata i de lege ferenda, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2018/4.
Ziemiak M.P., Karolak M., Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody (art. 435 k.c.). Rozważania de lege lata i de lege ferenda na kanwie orzecznictwa sądowego i poglądów Profesora Jana Łopuskiego, „Prawo i Więź” 2020/3, s. 89.
Zoll F., Ohanowicz A., Prawo cywilne b. dzielnicy pruskiej, t. 1, Wstęp. Część Ogólna. Zobowiązania, Warszawa–Kraków 1924.

dr Marcin M. Cieśliński 

adiunkt, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Warszawski, adwokat, Polska
ORCID: 0000-0001-5683-1303
udział w autorstwie tekstu – 70%
SSR Agnieszka Pieńkowska-Szekiel 
sędzia orzekająca w sprawach rodzinnych w Sądzie Rejonowym w Myszkowie i Sądzie Okręgowym w Częstochowie 
udział w autorstwie tekstu – 30%

Postanowienia zabezpieczające rozstrzygające o władzy rodzicielskiej w czasie trwania sprawy o rozwód

Niniejszy artykuł traktuje na temat kwestii możliwości orzekania o pozbawieniu, zawieszeniu lub ograniczeniu władzy rodzicielskiej przez sąd w trakcie sprawy o rozwód (a także o separację lub unieważnienie małżeństwa). Zwracamy uwagę, że wielu sędziów, często z odwołaniem się do bliżej nieokreślonego kryterium utrwalonej praktyki orzeczniczej, nie dopuszcza do wydawania takich rozstrzygnięć, pomimo istnienia okoliczności uzasadniających wydanie takiego rozstrzygnięcia. Takie działanie jest, nie tylko sprzeczne z obowiązującymi przepisami oraz poglądami doktryny, ale stwarza także określone zagrożenia dla rodziny będącej w stanie kryzysu okołorozwodowego.

Słowa kluczowe: postępowanie zabezpieczające, władza rodzicielska, tymczasowa ochrona prawna w sprawach małżeńskich, rozwód

Dr Marcin M. Cieśliński 
Assistant Professor at the Faculty of Law and Administration of the University of Warsaw, attorney-at-law, Poland
ORCID: 0000-0001-5683-1303
commitment to the preparation of the article – 70%
Agnieszka Pieńkowska-Szekiel, District Court Judge 
judge adjudicating on family cases at the District Court in Myszków and the Regional Court in Częstochowa
commitment to the preparation of the article – 30%

Precautionary orders determining parental authority during divorce proceedings

This article addresses the matter of adjudicating on the deprival, suspension or restriction of parental authority by a court in a case regarding divorce (as well as separation or annulment of a marriage). We would like to point out that many judges, often referring to an undefined criterion of established judicial practice, do not allow such decisions to be issued, despite the existence of circumstances justifying the issuance of such a decision. Such conduct is not only in conflict with the applicable regulations and the views of the legal doctrine, but also poses specific threats to the family in a state of a divorce crisis.

Keywords: precautionary proceedings, parental authority, temporary legal protection in marital matters, divorce

Bibliografia / References
Białecki M. Komentarz do niektórych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, Separacja. Komentarz. Wzory pism, LEX 2014.
Cieśliński M., Postępowanie zabezpieczające w sprawach o rozwód, Warszawa 2014.
Coelho P., Alchemik, Warszawa 1995.
Ereciński T., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 2, Postępowanie rozpoznawcze, red. T. Ereciński, LEX 2016.
Jakubecki A. System prawa procesowego cywilnego, t. 5, Postępowanie zabezpieczające, red. T. Ereciński, A. Jakubecki, LEX 2016.
Manowska M., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 1, red. M. Manowska, LEX 2020.
Manowska M., Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Komentarz, red. J. Wierciński, LEX 2020.
Nazar M., Projekt kodeksu rodzinnego i postulaty gałęziowe wyodrębnienia prawa rodzinnego, „Przegląd Sądowy” 2019/7–8.
Pawliczak J., Sąd właściwy do rozstrzygania o istotnych sprawach dziecka w toku procesu o rozwód lub o separację, „Monitor Prawniczy” 2019/1.
Piaczyńska A., Osoba powołana do opieki lub nadzoru w świetle przepisu art. 211 k.k., „Prokuratura i Prawo” 2018/6.
Słyk J., Rozstrzyganie o istotnych sprawach dziecka w przypadku braku porozumienia rodziców (art. 97 § 2 k.r.o.), „Prawo w Działaniu” 2013/13.
Wierciński J. (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Komentarz, Warszawa 2014.
Zawistowski D., Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające. Komentarz, Warszawa 2013.

dr Daniela Wybrańczyk 
Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Śląski w Katowicach, asystent sędziego Sąd Okręgowy w Katowicach, mediator rodzinny, Polska
ORCID: 0000-0001-6961-5474

Wpływ rozwodu na sytuację prawną pełnoletniego niepełnosprawnego dziecka rozwiedzionych rodziców – władza rodzicielska i kontakty

W artykule omówiono sytuację prawną pełnoletniego niepełnosprawnego dziecka rozwiedzionych rodziców, ze zwróceniem szczególnej uwagi na możliwość orzekania przez sąd rozwodowy o przedłużeniu sprawowania władzy rodzicielskiej nad niezdolnym do samodzielnej egzystencji pełnoletnim dzieckiem. Odniesiono się do zgłoszonej propozycji rozwiązania, która ma na celu wzmocnienie ochrony dziecka po uzyskaniu przez nie pełnoletności. Ponadto przedstawiono problematykę kontaktów z ubezwłasnowolnionym całkowicie pełnoletnim dzieckiem w kontekście rozwodu rodziców sprawujących nad nim opiekę, formułując w tym zakresie propozycje de lege ferenda.

Słowa kluczowe: władza rodzicielska, kontakty, niepełnosprawność, ubezwłasnowolnienie, rozwód

Dr Daniela Wybrańczyk 
Faculty of Law and Administration, University of Silesia in Katowice, assistant judge at the District Court in Katowice, family mediator, Poland
ORCID: 0000-0001-6961-5474

Impact of a divorce on the legal situation of a disabled adult child of divorced parents – parental authority and contacts

The article discusses the legal situation of a disabled adult child of divorced parents, with particular attention paid to the possibility of the divorce court adjudicating on the extension of parental authority over an adult child who is incapable of existing on its own. Reference is made to the proposed solution, which aims to reinforce the protection of the child after reaching adulthood. Furthermore, the issue of contacts with a completely incapacitated adult child in the context of the divorce of parents taking care of him was presented, formulating de lege ferenda proposals on this.

Keywords: parental authority, contacts, disability, incapacitation, divorce

Bibliografia / References
Bauserman R., Child Adjustment in Joint-Custody Versus Sole-Custody Arrangements: A Meta-Analytic Review, „Journal of Family Psychology” 2002/16.
Jędrejek G., [w:] Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, red. G. Jędrejek, Warszawa 2017.
Justyński T., W sprawie tzw. opieki naprzemiennej, „Rodzina i Prawo” 2011/19.
Kędziera K., Stępień M., Piecza naprzemienna w polskim prawie rodzinnym, „Palestra” 2018/3.
Kociucki L., Zdolność do czynności prawnych osób dorosłych i jej ograniczenia, Warszawa 2011.
Kosińska-Wiercińska J., Władza rodzicielska nad małoletnim dzieckiem w razie rozwodu rodziców na tle prawa amerykańskiego, „Rodzina i Prawo” 2011/19.
Kruk E., Arguments Against a Presumption of Shared Physical Custody in Family Law, „Journal of Divorce & Remarriage” 2018/59.
Nielsen L., Shared Physical Custody: Summary of 40 Studies on Outcomes for Children, „Journal of Divorce & Remarriage” 2014/55.
Niemiec-Elanany S., Niepełnosprawność intelektualna a zaburzenia psychiczne, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej” 2017/25.
Orzeł M., Zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania u osób upośledzonych umysłowo, „Zeszyty Naukowe WSSP” 2013/16.
Osajda K. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna. Przepisy wprowadzające KC. Prawo o notariacie (art. 79–95 i 96–99), t. 1, Warszawa 2017.
Osajda K. (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, t. 5, Warszawa 2017.
Piątowski J.S. (red.), System prawa rodzinnego i opiekuńczego, cz. 1, Ossolineum 1985.
Post D., Arguments Against Joint Custody, „Berkeley Women’s Law Journal” 1989/4.
Safjan M. (red.), Konstytucja RP. Komentarz do art. 1–86, t. 1, Warszawa 2016.
Sekuła M., Władza rodzicielska a prawo do osobistych kontaktów z dzieckiem, „Myśl ekonomiczna i prawna” 2007/2.
Smyczyński T. (red.), System prawa prywatnego. Prawo rodzinne i opiekuńcze, t. 11, Warszawa 2014.
Steinman S. B., Zemmelman S. E., Knoblauch T. M., A Study of Parents Who Sought Joint Custody Following Divorce: Who Reaches Agreement and Sustains Joint Custody and Who Returns to Court, „Journal of the American Academy of Child Psychiatry” 1985/24.
Stojanowska W., Sytuacja prawna i faktyczna po rozwodzie, „Jurysta” 1993/1.
Wierciński J. (red.), Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa 2014.
Wybrańczyk D., Kształtowanie kontaktów rodziców z ubezwłasnowolnionym dorosłym dzieckiem, „Monitor Prawniczy” 2018/24.
Żywucka-Kozłowska E., Upośledzenie umysłowe w perspektywie prawa karnego, Olsztyn 2018.

dr Sabina Pochopień-Belka
zastępca notarialny, Polska
ORCID: 0000-0001-5505-6077

Umowna modyfikacja ram temporalnych obowiązku zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa po ustaniu stosunku pracy

Artykuł 11 ustawy z 16.04.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w brzmieniu sprzed nowelizacji, która weszła w życie w dniu 4.09.2018 r. stanowił, że czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy, zaś zgodnie z ustępem drugim cytowanego przepisu wskazaną regulację należało stosować także do osoby, która świadczyła pracę na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego – przez okres trzech lat od jego ustania, chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy. Celem niniejszego opracowania była ocena dopuszczalności zawierania umów ograniczających w czasie obowiązek zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa po ustaniu stosunku pracy, w związku z uchyleniem normy ustanawiającej wyraźne upoważnienie w tym zakresie, a w przypadku odpowiedzi twierdzącej na tak postawione pytanie poczynienie ustaleń dotyczących jej treści i formy oraz charakteru prawnego. Zawarte w tekście rozważania doprowadziły do wniosku o dopuszczalności zawierania tego typu porozumień stanowiących umowy nienazwane. Ze względu na okoliczność, że ich treść jest wyznaczona przez wolę stron wspomniana kategoria porozumień nie ma charakteru jednolitego obejmując zarówno umowy prawa cywilnego jak i prawa pracy.

Słowa kluczowe: tajemnica przedsiębiorstwa, były pracownik, umowa nienazwana, umowa prawa cywilnego, umowa prawa pracy

Dr Sabina Pochopień-Belka 
deputy notary public, Poland
ORCID: 0000-0001-5505-6077

Contractual modification of the temporal framework of the obligation to keep a trade secret after the employment relationship ends

Before the amendment of 4 September 2018, Article 11 of the Act on Combating Unfair Competition of 16 April 1993 stipulated that an act of unfair competition is a transfer, a disclosure or a use of information of other parties constituting trade secrets, or the acquisition of such information from an unauthorized person if it poses a threat to or breaches an entrepreneur’s interests. Meanwhile, according to the second paragraph of this provision, these regulations should also apply to anyone who worked under an employment relationship or another legal relationship for three years after it ends unless an agreement provides otherwise or the requirement for secrecy ends. The objective of this article is to assess the admissibility of entering into contracts restricting the obligation to maintain trade secrets over time after the end of the employment relationship, in connection with the repeal of a norm establishing explicit authorization for this. In the case of an affirmative answer to such a question, arrangements on the content, form and legal nature of such a contract needed to be made. The considerations contained in the article led to the conclusion that it is permissible to enter into agreements of this type, which constitute unnamed contracts. As their content is determined by the will of the parties, this category of agreements is not uniform in nature, encompassing both civil law and labour law contracts.

Keywords: trade secret, former employee, unnamed contract, civil law contract, labour law contract

Bibliografia / References
Bieniek G., Prawo pracy a prawo cywilne. Cz. I, „Praca i Zabezpieczenie Społeczne” 1986/9.
Cudowski B., Zakaz konkurencji i związane z nim obowiązki pracownicze w projekcie nowelizacji kodeksu pracy, „Przegląd Sądowy” 1995/10.
Derlacz-Wawrowska M., Ochrona informacji poufnych pracodawcy w indywidualnym i zbiorowym prawie pracy, Warszawa 2015.
Florek L., Ustawa i umowa w prawie pracy, Warszawa 2010.
Gawlik B., Umowa know–how – zagadnienia konstrukcyjne, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Wynalazczości i Ochrony Własności Intelektualnej” 1974/3.
Goździewicz G. (red.), System prawa pracy, t. 2, Indywidualne prawo pracy. Część ogólna, Warszawa 2017.
Grzybowski S., System prawa cywilnego, t. 1, Część ogólna, Warszawa 1985.
Katner W.J. (red.), System prawa prywatnego, t. 9, Prawo zobowiązań – umowy nienazwane, Warszawa 2018.
Kasimowicz-Auer M., Zakaz konkurencji wiążący pracownika po ustaniu stosunku pracy, „Monitor Prawniczy” 2001/10.
Kępiński M. (red.), System prawa prywatnego, t. 15, Prawo konkurencji, Warszawa 2013.
Lewandowicz-Machnikowska M., Klauzula konkurencyjna w kodeksie pracy, Kraków 2004.
Michalak A., Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa. Zagadnienia cywilnoprawne, Kraków 2006.
Promińska U., Prawo własności przemysłowej, Warszawa 2004.
Prusinowski P., Nienazwane umowy zawierane przez strony stosunku pracy, „Monitor Prawniczy” 2011/20.
Sieradzka M., Zdyb M. (red.), Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, LEX 2016.
Szwaja J. (red.), Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, Warszawa 2019.
Święcicki M., Zawiązanie i trwanie stosunku pracy, Warszawa 1965.
Wagner B., Zakres swobody umów w pracowniczym stosunku pracy, Kraków 1986.
Wolter A., Prawo cywilne, Warszawa 1972.

dr hab. Elżbieta Klat-Górska, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego 
pracownik badawczo-dydaktyczny w Zakładzie Prawa Cywilnego i Prawa Międzynarodowego Prywatnego w Instytucie Prawa Cywilnego na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, Polska
ORCID: 0000-0003-3341-0930
udział w autorstwie tekstu – 50%
dr Adam Ostapski 
pracownik badawczo-dydaktyczny w Zakładzie Postępowania Administracyjnego i Sądownictwa Administracyjnego w Instytucie Nauk Administracyjnych na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, Polska
ORCID: 0000-0002-9365-9415
udział w autorstwie tekstu – 50%

Odszkodowanie z tytułu ograniczenia korzystania z nieruchomości położonej w obszarze ograniczonego użytkowania.Glosado wyroku Sądu Najwyższego z 11.03.2020 r., I CSK 688/18

W opracowaniu przedstawiono wyrok Sądu Najwyższego z 11.03.2020 r., I CSK 688/18. Jest to jedno z wielu orzeczeń dotyczących roszczeń dochodzonych przez właścicieli nieruchomości przeciwko operatorom portów lotniczych na podstawie art. 129 ust. 2 ustawy - Prawo ochrony środowiska. Przepis ten samodzielnie normuje określone w nim roszczenia, stanowiąc lex specialis do przepisów Kodeksu cywilnego, który stosuje się wyłącznie wówczas, gdy ustawa – Prawo ochrony środowiska nie stanowi inaczej (art. 322 Prawa ochrony środowiska). Autorzy krytycznie odnieśli się do stanowiska Sądu Najwyższego i wywiedli, że nie każde ograniczenie prawa własności nieruchomości wymaga kompensacji, ponieważ w przypadku działań legalnych, odszkodowanie jest uregulowane wyjątkowo i tylko w zakresie wyznaczonym przez ustawodawcę.

Keywords: area of restricted use, noise, airports, impairment of real property, ‘stigmatization’ of real property 

Dr hab. Elżbieta Klat-Górska, professor of the University of Wrocław 
a research and teaching employee at the Department of Civil Law and International Private Law at the Institute of Civil Law of the Faculty of Law, Administration and Economics of the University of Wrocław, Poland
ORCID: 0000-0003-3341-0930
commitment to the preparation of the article – 50%
Dr Adam Ostapski 
a research and teaching employee at the Department of Administrative Proceedings and Administrative Judiciary at the Institute of Administrative Studies of the Faculty of Law, Administration and Economics of the University of Wrocław, Poland
ORCID: 0000-0002-9365-9415
commitment to the preparation of the article – 50%

Compensation for the restriction of the use of real property located in an area of restricted use. Commentary on the judgment of the Supreme Court of 11 March 2020, I CSK 688/18

The article presents the judgment of the Supreme Court of 11 March 2020, I CSK 688/18. This is one of many judgments regarding claims asserted by property owners against airport operators based on Article 129, para. 2 of the Environmental Protection Law. This provision independently provides for the claims specified in it, constituting a lex specialis to the provisions of the Civil Code, which is only applied when the Environmental Protection Law does not provide otherwise (Article 322 of the Environmental Protection Law). The authors were critical of the Supreme Court’s position and concluded that not every restriction of the right of ownership of real property requires compensation because, in the case of legal activities, compensation is regulated exceptionally and only to the extent specified by the lawmakers.

Keywords: area of restricted use, noise, airports, impairment of real property, ‘stigmatization’ of real property 

Bibliografia / References
Bojanowski E., Utrwalona linia orzecznicza (kilka uwag na marginesie orzecznictwa sądów administracyjnych) [w:] Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Janowi Bociowi, red. J. Supernat, Wrocław 2009.
Gajewski S., Jakubowski A., Wiktorowska A., Zasada stabilności orzecznictwa sądów administracyjnych wobec zjawiska linii orzeczniczych [w:] Dziesięć lat polskich doświadczeń w Unii Europejskiej. Problemy prawnoadministracyjne, t. 2, red. J. Sługocki, Wrocław 2014.
Gruszecki K. [w:] Prawo ochrony środowiska. Komentarz, LEX 2019.
Habdas M., Odszkodowania dla właścicieli nieruchomości zlokalizowanych w obszarach ograniczonego użytkowania dla lotnisk: wyzwania dotyczące prawidłowego ustalenia zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej i podlegającej kompensacji szkody, cz. 1, „Przegląd Sądowy” 2020/5, cz. 2, „Przegląd Sądowy” 2020/6.
Pokrzywniak J., Odpowiedzialność zarządzającego lotniskiem za szkody wynikające z ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 6.06.2019 r., II CSK 222/18, „Glosa” 2021/1.
Przybylski-Lewandowski F., Uwagi o pojęciu „linia orzecznicza”, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2005, t. XIV.

dr hab. Przemysław Drapała, profesor Akademii Leona Koźmińskiego 
kierownik Katedry Prawa Cywilnego w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie, Polska
ORCID: 0000-0001-8093-2083

Przesłanki odstąpienia od umowy o dzieło (roboty budowlane) na podstawie art. 635 k.c. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 18.09.2019 r., IV CSK 498/18

Glosa obejmuje prawną analizę przesłanek powstania prawa odstąpienia od umowy o dzieło (roboty budowlane) na podstawie art. 635 k.c. Wspomniane prawo odstąpienia nawiązuje do doktryny anticipatory breach of contract. Autor co do zasady podziela zapatrywanie SN wyrażone w komentowanym wyroku z 18.09.2019 r. (IV CSK 498/18). Glosa zawiera dalszą argumentację wzmacniającą pogląd SN oraz analizę prezentującą to zapatrywanie w szerszym systemowym i komparatystycznym kontekście. 

Słowa kluczowe: umowa o dzieło, umowa o roboty budowlane, odstąpienie od umowy, prawdopodobieństwo ukończenia dzieła w terminie

Dr Hab. Przemysław Drapała, Professor of the Koźmiński University
head of the Chair of Civil Law, Poland
ORCID: 0000-0001-8093-2083

Premises for the right to rescind a specific task contract (works contract) under Article 635 of the Civil Code. Commentary on the judgement of the Supreme Court of 18 September 2019, IV CSK 498/18

This commentary contains a legal analysis of the premises for the right to rescind a specific task contract (works contract) under Article 635 of the Civil Code.  This right of rescission applies to the doctrinal theory of anticipatory breach of contract. In principle, the author shares the views of the Supreme Court presented in the judgment in question of 18 September 2019 (IV CSK 498/18). This commentary contains additional arguments supporting the Supreme Court’s view, as well as an analysis presenting this view in a broader systemic and comparative context. 

Keywords: specific task contract, works contract, rescission of a contract, probability of completing the work on time

Bibliografia / References
Bławat M., Konwersja nieważnych czynności prawnych, Warszawa 2019.
Brzozowski A., Odpowiedzialność przyjmującego zamówienie za wady dzieła, Warszawa 1986.
Gniewek E., Machnikowski P. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2019.
Gorzko P., Wybrane zagadnienia konstrukcji odpowiedzialności dłużnika za naruszenie zobowiązania przed terminem spełnienia świadczenia (anticipatory breach of contract), „Przegląd Sądowy” 2015/3.
Grzybowski S. (red.), System prawa cywilnego, t. 3, cz. 1, Zobowiązania – część szczegółowa, Warszawa 1976.
Gudowski J. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, t. 4, Warszawa 2017.
Huber P. [w:] Commentary on the UNIDROIT Principles of International Commercial Contracts (PICC) (red. S. Vogenauer), Nowy Jork 2015.
Jansen N., Zimmermann R. (red.), Commentaries on European Contract Law, Oxford 2018.
Napierała J., Odpowiedzialność dłużnika za nieuchronne niewykonanie zobowiązania, Warszawa 1997.
Olejniczak A. (red.), System prawa prywatnego, t. 6, Prawo zobowiązań – część ogólna, Warszawa 2018.
Osajda K. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2020.
Pajor T., Odpowiedzialność dłużnika za niewykonanie zobowiązania, Warszawa 1982.
Panfil K., Odstąpienie od umowy jako sankcja naruszenia zobowiązania, Warszawa 2018.
Qiao L., Anticipatory Breach, Oxford 2011.
Robaczyński W., Przegląd orzecznictwa, „Przegląd Sądowy” 2005/11–12.
Study Group on a European Civil Code and Research Group on EC Private Law Acquis Group (red. Ch. von Bar), Principles, Definitions and Model Rules of European Private Law – Draft Common Frame of Reference, Full Edition, t.1, Munich 2008.
Sikorska A., Uprawnienia zamawiającego dzieło do odstąpienia od umowy na podstawie przepisów kodeksu cywilnego, „Przegląd Sądowy” 2004/4.
Stecki L., Opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych, Poznań 1970.
Till E., Longchamps de Berier R., Polskie prawo zobowiązań, część szczegółowa, projekt wstępny z motywami, Warszawa 1928.
Tracz G., Sposoby jednostronnej rezygnacji z zobowiązań umownych, Warszawa 2008.
Weidt H., Antizipierter Vertragsbruch, Tuebingen 2008.

Jacek Gmaj 
sędzia Sądu Rejonowego  w Tomaszowie Mazowieckim, Polska
ORCID: 0000-0003-0020-4524

Uwagi do postępowania w przedmiocie skargi na decyzje organów postępowania wykonawczego. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 25.06.2020 r., I KZP 3/20

Przedmiotowe postanowienie zostało podjęte z uwagi na zgłoszone przez Rzecznika Praw Obywatelskich rozbieżności w wykładni prawa występujące w orzecznictwie sądów powszechnych w zakresie określonej w art. 7 § 1 kkw podstawy zaskarżenia do sądu penitencjarnego decyzji organów postępowania wykonawczego w postaci »niezgodności z prawem«. Chodzi o to, czy pojęcie »niezgodności z prawem« obejmuje obok kontroli formalnoprawnej również kontrole materialnoprawną zaskarżonej decyzji? 
Sąd Najwyższy na podstawie art. 86 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym odmówił podjęcia uchwały w tym przedmiocie, albowiem nie dostrzegł, aby w orzecznictwie sądów powszechnych ujawniły się rozbieżności w wykładni art. 7 § 1 kkw.
Zdaniem autora odmowa podjęcia uchwały w przedmiotowej sprawie jest słuszna i trafna, a zaprezentowane w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego poglądy uznać należy za przekonywujące.

Słowa kluczowe: postępowanie wykonawcze, decyzja, skarga, sąd penitencjarny

Jacek Gmaj 
Judge of the District Court in Tomaszów Mazowiecki, Poland
ORCID: 0000-0003-0020-4524

Comments on proceedings regarding a complaint against the decisions of the authorities of executive proceedings. Commentary on the decision of the Supreme Court of 25 June 2020, I KZP 3/20

The decision in question was made because of the differences reported by the Ombudsman in the interpretation of the law in the judgments of the ordinary courts regarding the grounds for appealing to the penitentiary court against a decision of the authorities of executive proceedings in the form of ‘non-compliance with the law’ specified in Article 7 § 1 of the Executive Penal Code. The question is whether, in addition to a formal and legal review, the notion of ‘unlawfulness’ encompasses a substantive law review of the contested decision. 
Pursuant to Article 86 § 1 of the Act on the Supreme Court, the Supreme Court refused to adopt a resolution on this, as it did not see any differences in the interpretation of Article 7 § 1 of the Executive Penal Code in the judgments of the ordinary courts.
According to the author, the refusal to adopt a resolution in the case in question is correct and appropriate, while the views presented in the justification of the Supreme Court’s decision should be considered convincing.

Keywords: enforcement proceedings, decision, plaint, penitentiary court

Bibliografia / References
Kuczyński T., Masternak-Kubiak M., Prawo o ustroju sądów administracyjnych Komentarz, LEX 2009.
Lachowski J., Oczkowski T., Skarga skazanego w postępowaniu wykonawczym (art. 7 k.k.w.), „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2008/61.
Lelental S., Skarga skazanego na decyzje organu postępowania wykonawczego w polskim prawie karnym wykonawczym [w:] Rzetelny proces karny. Księga Jubileuszowa Profesor Zofii Świdy, red. J. Skorupka, Warszawa 2009.

Przeglądaj powiązane tematy
Back To Top