Tajne głosowanie w spółkach kapitałowych w świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych po ostatnich nowelizacjach – problemy wybranedoc. dr Jerzy Modrzejewski
Katedra Prawa Handlowego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0003-1620-5353).
Tajne głosowanie w spółkach kapitałowych w świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych po ostatnich nowelizacjach – problemy wybrane
Kodeks spółek handlowych przewiduje podział głosowań w organach spółek kapitałowych na głosowania jawne i tajne. Lapidarność ich regulacji prawnej zrodziła szereg wątpliwości interpretacyjnych, odzwierciedlonych w wypowiedziach doktryny i stanowisku judykatury. Nowego impulsu do badań nad sposobami głosowań nadały dokonane w ostatnich latach nowelizacje Kodeksu spółek handlowych, oddalające go coraz bardziej od pierwowzoru z 2000 r. Wprowadzone zmiany dotyczyły nie tylko rozwiązań szczegółowych, ale wspięły się także na poziom zasad. Tych ostatnich dotknęła m.in. nowelizacja z 31.03.2020 r., wpisana w ustawodawstwo antycovidowe. Jej celem było m.in. trwałe, a zatem także w dobie postpandemicznej, ułatwienie funkcjonowania organów spółkowych przez umożliwienie im w szerszym niż dotychczas zakresie wykorzystania w procesach decyzyjnych środków komunikacji elektronicznej. Zasadnicza zmiana, wprowadzona powołaną nowelizacją, polegała na odwróceniu dotychczas obowiązującej zasady, zgodnie z którą podstawę prawną użycia środków komunikacji elektronicznej na potrzeby podejmowania uchwał organów spółek kapitałowych stanowiła umowa (statut) spółki (podstawa kontraktowa). Po nowelizacji wykorzystanie środków komunikacji elektronicznej w działalności organów zarządzających, nadzorczych i właścicielskich spółek kapitałowych stało się możliwe ex lege (podstawa ustawowa), a umowie (statutowi) spółki przypadła jedynie rola ograniczania albo eliminowania ich zastosowania. W konsekwencji użycie nowoczesnych technik komunikacyjnych zostało upowszechnione i ułatwione. Powstaje zatem pytanie, na ile reguły rządzące głosowaniami jawnymi i tajnymi, a w szczególności wymóg głosowania tajnego, przybierający w skrajnych przypadkach postać bezwzględnie obligatoryjną, nadają się do zastosowania w razie podejmowania uchwał z wykorzystaniem dozwolonych narzędzi hi-tech, zwanych w Kodeksie spółek handlowych „środkami bezpośredniego porozumiewania się na odległość” albo „środkami komunikacji elektronicznej”. Z jednej strony bowiem reguły te, sięgające korzeniami ubiegłego stulecia, pozostały nienaruszone, z drugiej zaś – zmiany legislacyjne nie pozostały bez wpływu na ich stosowanie, tworząc nowe problemy i przewartościowując dylematy dotychczasowe.
Słowa kluczowe: głosowanie tajne, uchwała, posiedzenie, środki komunikacji bezpośredniej, zarząd, rada nadzorcza, zgromadzenie wspólników, walne zgromadzenie
doc. dr Jerzy Modrzejewski
Department of Commercial Law, Faculty of Law and Administration, University of Warsaw (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0003-1620-5353).
Secret Ballot in Companies in the Light of Provisions of the Code of Commercial Partnerships and Companies after Recent Amendments. Selected Problems
The Code of Commercial Partnerships and Companies divides types of voting in company governing bodies into open or secret balloting. The laconic legal regulation has given rise to a number of interpretative doubts, reflected in legal literature and case law. New stimulus for research into voting methods has come in recent years from amendments to the Code of Commercial Partnerships and Companies, which have moved it ever further away from its original version from 2000. The amendments have not only dealt with the detailed solutions, but the have also reached the level of principles. The latter have been affected, among others, by the amendment of 31 March 2020, which was part of the anti-COVID legislation. One of its aims was to facilitate the operation of company governing bodies on a permanent basis, also in post-pandemic times, by enabling them to use electronic means of communication in their decision-making processes to a greater extent than before. The fundamental change, introduced by said amendment, consisted in reversing the previous principle, according to which the legal basis for using electronic means of communication for the purposes of adopting resolutions of company governing bodies was the articles of association (contractual basis). After the amendment, the use of electronic means of communication in the activities of management, supervisory and owners’ bodies of companies became possible by virtue of law (statutory basis), while the role of the articles of association is only to limit or eliminate their application. As a consequence, the use of modern communication techniques is now widespread and easy. The question therefore arises about the extent to which the rules governing open and secret balloting, and in particular the requirement of voting by secret ballot, which in extreme cases is absolutely mandatory, apply when resolutions are adopted using the permitted hi-tech tools, referred to in the Code of Commercial Partnerships and Companies as ‘means of direct communication at a distance’ or ‘electronic means of communication’. On the one hand, these rules, which are rooted in the previous century, remained unchanged, but on the other hand, legislative amendments do influence their application, creating new problems and leading to a reappraisal of the old dilemmas.
Keywords: voting by secret ballot, resolution, meeting, means of direct communication, management board, supervisory board, general meeting
Bibliografia / References
Chomiuk M. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. Z. Jara, Warszawa 2020.
Cozian M., Viandier A., Deboissy F., Droit des sociétés, Paris 2018.
Kułak K., Stosunek członkostwa w zarządzie spółki kapitałowej, Warszawa 2015.
Mały słownik języka polskiego, red. S. Skorupka, H. Auderska, Z. Łempicka, Warszawa 1968.
Morawski L., Zasady wykładni prawa, Toruń 2006.
Opalski A. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, t. 3a, Spółka akcyjna. Komentarz. Art. 301–392, red. A. Opalski, Warszawa 2016.
Osajda K., Zarząd spółki kapitałowej (nowelizacja Kodeksu spółek handlowych w związku z pandemią, „Przegląd Prawa Handlowego” 2020/6.
Ostrowski F., Nowa regulacja posiedzeń zarządów i rad nadzorczych odbywanych przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2020/5.
Szumański A., Nowa regulacja uchwał w zgromadzeniu spółki kapitałowej przy wykorzystaniu środków komunikacji elektronicznej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2020/5.
dr hab. Andrzej Szlęzak
Autor jest profesorem Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie oraz Of Counsel w kancelarii „Sołtysiński, Kawecki & Szlęzak” (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0003-4282-2966).
Zawezwanie do próby ugodowej jako czynność przerywająca bieg terminu przedawnienia – na marginesie wyroku Sądu Najwyższego z 17.06.2021 r., II CSKP 104/21
Autor rozważa szereg zagadnień prawnych pojawiających się w kontekście tytułowego wyroku Sądu Najwyższego dotyczącego wezwania do ugody jako czynności przerywającej przedawnienie. W szczególności autor uważa za nietrafne poglądy Sądu Najwyższego, (1) że zawezwanie do ugody przerywa bieg przedawnienia niezależnie od tego, z jaką intencją (z jakim celem) wzywający działał, oraz (2) że badanie intencji wzywającego do ugody było zbędne, a nawet prawnie niedopuszczalne.
Słowa kluczowe: prawo cywilne, zawezwanie do próby ugodowej, przerwanie biegu przedawnienia
dr hab. Andrzej Szlęzak
The author is a professor of the SWPS University of Social Sciences and Humanities in Warsaw (Poland) and Of Counsel at Sołtysiński, Kawecki & Szlęzak law firm (ORCID: https://orcid.org/0000-0003-4282-2966).
Invitation to Settle as an Act Interrupting the Running of the Limitation Period: On the Margin of Supreme Court Decision of 17 June 2021, II CSKP 104/21
The author considers several legal issues which emerge in the context of the decision of the Supreme Court related to the invitation to settle as an act interrupting the limitation period. In particular, the author considers as incorrect the following views of the Supreme Court: (1) that an invitation to settle interrupts the running of the limitation period irrespective of the intention (purpose) of the party inviting to settlement, and (2) that examining the intentions of such party is redundant or even legally impermissible.
Keywords: civil law, invitation to settle, interruption of the running of the limitation period
Bibliografia / References
Giaro M., Przerwanie biegu przedawnienia przez zawezwanie do próby ugodowej, „Monitor Prawniczy” 2021/19.
Machnikowski P., Regulacja przedawnienia roszczeń w pracach Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego w latach 2014–2015 [w:] Sine ira et studio. Księga dedykowana Sędziemu Jackowi Gudowskiemu, red. T. Ereciński, P. Grzegorczyk, K. Weitz, Warszawa 2016.
Szlęzak A., Czy zawezwanie do próby ugodowej przerywa przedawnienie?, „Przegląd Sądowy” 2014/6.
Szlęzak A., Ponownie o obrocie „wierzytelnościami szpitalnymi” – na marginesie wyroku Sądu Najwyższego z 26.04.2019 r., V CSK 103/18, „Przegląd Prawa Handlowego” 2020/12.
Szlęzak A., Próba ugodowa jako przerywająca termin przedawnienia, „Przegląd Sądowy” 2019/11–12.
dr hab. Dorota Pudzianowska
Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Warszawski (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7307-1980).
dr Agnieszka Rabiega-Przyłęcka
Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Łódzki (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0001-7358-4340).
Udział w autorstwie tekstu:
Dorota Pudzianowska – 50%
Agnieszka Rabiega-Przyłęcka – 50%
Cofanie zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych z powodu przekroczenia ograniczeń antykoncentracyjnych - analiza problemu w świetle orzecznictwa
W artykule poddano krytycznej analizie – obserwowaną w ostatnich latach – praktykę orzeczniczą wojewódzkich inspektorów farmaceutycznych, polegającą na cofaniu zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych ze względu na przekroczenie przewidzianych w ustawie – Prawo farmaceutyczne ograniczeń antykoncentracyjnych (tj. progu liczbowego lub procentowego aptek prowadzonych lub kontrolowanych przez dany podmiot). Polemikę z wyrażoną w decyzjach organów inspekcji farmaceutycznej wykładnią przepisów Prawa farmaceutycznego przewidujących ograniczenia antykoncentracyjne oparto na założeniu niedopuszczalności stosowania art. 99 ust. 3 i 3a Prawa farmaceutycznego poza trybem udzielania zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej, a w konsekwencji niedopuszczalności cofnięcia zezwolenia w przypadku przekroczenia określonych limitów aptek. Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w tym w wyrokach z lutego 2020 r., które powinny stanowić punkt odniesienia dla rozważań organów inspekcji farmaceutycznej w sprawach tego typu.
Słowa kluczowe: apteki, zezwolenie na prowadzenie apteki, ograniczenia antykoncentracyjne, cofanie zezwolenia
dr hab. Dorota Pudzianowska
Faculty of Law and Administration, University of Warsaw (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7307-1980).
dr Agnieszka Rabiega-Przyłęcka
Faculty of Law and Administration, University of Lodz (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0001-7358-4340).
Authors’ contributions:
Dorota Pudzianowska – 50%
Agnieszka Rabiega-Przyłęcka – 50%
Withdrawing Permits to Operate Generally Accessible Pharmacies Due to Exceeding Anti-Concentration Limits. An Analysis of the Problem in the Light of Case Law
The paper contains a critical analysis of the decision-making practice, observed in recent years, whereby provincial pharmaceutical inspectors withdraw permits to operate generally accessible pharmacies due to excess of the anti-concentration limits provided for in the Act - Pharmaceutical Law (i.e. the threshold of the number or percentage of pharmacies operated or controlled by a given entity). A polemic with the interpretation of Pharmaceutical Law provisions setting anti-concentration limits, which interpretation is expressed in decisions of pharmaceutical inspection authorities, is based on the assumption of inadmissibility of applying Article 99(3) and (3a) of the Pharmaceutical Law outside of the procedure of withdrawing permits to operate generally accessible pharmacies and, consequently, inadmissibility of withdrawing a permit if pharmacy limits are exceeded. The above view is reflected in the case law of the Supreme Administrative Court, including judgments issued in February 2020, which should be a point of reference for considerations of pharmaceutical inspection authorities in cases of this kind.
Keywords: pharmacies, permit to operate a pharmacy, anti-concentration limits, permit withdrawal
Bibliografia / References
Banaszak B., Apteki: nie ma powodów do reglamentacji, „Rzeczpospolita” z 16.08.2016 r.
Bekrycht T., Leszczyński J., Łabieniec P., Podstawy doktryny prawnej, Warszawa 2021.
Błaś A., Wprowadzenie [w:] Pewność sytuacji prawnej jednostki w prawie administracyjnym, red. A. Błaś, Warszawa 2012.
Duniewska Z., Rabiega-Przyłęcka A., Leki można dalej sprzedawać, „Rzeczpospolita” z 19.11.2019 r.
Koremba M. [w:] Prawo farmaceutyczne. Komentarz, red. M. Kondrat, Warszawa 2009.
Lewicki M., Pojęcie sankcji prawnej w prawie administracyjnym, „Państwo i Prawo” 2002/8.
Ogiegło L., Utworzenie apteki ogólnodostępnej [w:] System Prawa Medycznego, t. 4, Prawo farmaceutyczne, red. J. Haberko, Warszawa 2019.
Ogiegło L. [w:] Prawo farmaceutyczne. Komentarz, red. L. Ogiegło, Warszawa 2018.
Płeszka K., Językowe znaczenie tekstu prawnego jako granica wykładni [w:] Filozoficzno-teoretyczne problemy sądowego stosowania prawa, red. M. Zirk-Sadowski, Łódź 1997.
Spyra T., Granice wykładni prawa. Znaczenie językowe tekstu prawnego jako granica wykładni, Kraków 2006.
Stahl M., Władztwo administracyjne (państwowe) i sankcja administracyjna [w:] Prawo administracyjne. Pojęcia, instytucje, zasady w teorii i orzecznictwie, red. M. Stahl, Warszawa 2019.
Stankiewicz R., Obrót produktem leczniczym [w:] Instytucje rynku farmaceutycznego, red. R. Stankiewicz, Warszawa 2016.
Szydło M., Opinia prawna o projekcie ustawy o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne (druk sejmowy nr 1126), Warszawa 9.01.2017 r., https://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/opinieBAS.xsp?nr=1126 (dostęp: 30.09.2021 r.).
Zacharko L., Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 sierpnia 2020 r., sygn. akt II GSK 3573/17, „Casus” 2020/3–4.
Zacharko L., Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2015 r. sygn. akt VI SA/Wa 399/15, „Casus” 2016/3.
Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, Warszawa 2002.
Łukasz Chmura
Autor jest doktorantem w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego (Polska) oraz aplikantem radcowskim przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Warszawie (ORCID: https://orcid.org/0000-0001-6949-8036).
Dopuszczalność ujemnych odsetek umownych i ustawowych w polskim porządku prawnym
Artykuł porusza jedno z wyzwań stojących przed prawem cywilnym w ostatnich latach, jakim jest kwestia ujemnych stóp procentowych i ich konsekwencji dla obrotu społeczno-gospodarczego. Zjawisko ujemnych stóp procentowych, choć szeroko rozpowszechnione na świecie, miało dotychczas w Polsce ograniczone znaczenie. Jednak ostatnie trendy makroekonomiczne na świecie w połączeniu z krajową polityką pieniężną i fiskalną wpisującą się w tendencję tzw. represji finansowej przybliżają perspektywę ujemnych nominalnych stóp procentowych. Większość polskiej doktryny dogmatycznie sprzeciwia się dopuszczalności ujemnego oprocentowania, w szczególności w odniesieniu do umów konsumenckich. Artykuł podważa tezy przeciwników dopuszczalności ujemnych stóp procentowych w polskim porządku prawnym. Wskazuje przy tym na to, że polska regulacja ustawowa odsetek jest bardzo elastyczna i nie stoi na przeszkodzie odwróceniu kierunku płatności odsetek. Za dopuszczalnością odsetek ujemnych przemawiają również czynniki funkcjonalne – wobec perspektywy ujemnych stóp procentowych (zarówno nominalnych, jak i realnych) prawo cywilne nie powinno ograniczać możliwości adaptacyjnych uczestników obrotu do nowych realiów rynkowych. W przypadku zmiany poziomu nominalnych (i realnych) stóp procentowych do poziomów istotnie ujemnych niedostosowanie uwarunkowań prawnych do potrzeb ekonomicznych może doprowadzić do doniosłych, negatywnych skutków dla obrotu gospodarczego. Z funkcjonalnego punktu widzenia skutki takie byłyby porażką systemu prawa cywilnego, który nie mógłby realizować swojej podstawowej funkcji, jaką jest zapewnienie ram dla prawidłowego funkcjonowania gospodarki wolnorynkowej i pewności obrotu.
Słowa kluczowe: odsetki, ujemne odsetki, stopy procentowe, odpłatność
Łukasz Chmura
The author is a PhD student at the University of Warsaw Doctoral School of Humanities and a trainee attorney at law at the Warsaw Bar Association (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0001-6949-8036).
Permissibility of Negative Contractual and Statutory Interest in the Polish Legal Order
The article discusses one of the challenges that civil law has faced in recent years, that is, the issue of negative interest rates and their implications for the socio-economic practice. The phenomenon of negative interest rates, although widespread in the world, has so far been of a limited significance in Poland. However, the recent global macroeconomic trends, combined with the domestic monetary and fiscal policy, which fits in the trend of the so-called fiscal repression, bring the prospect of negative nominal interest rates closer. Most Polish literature adopts a dogmatic objection to the admissibility of negative interest, in particular in relation to consumer contracts. The article challenges the theses put forward by those opposing the permissibility of negative interest rates in the Polish legal system. It also indicates that the Polish statutory regulation of interest is very flexible and does not prevent the reversal of the direction of interest payments. Moreover, functional factors also support the permissibility of negative interest – in view of the prospect of negative interest rates (both nominal and market ones), civil law should not limit the ability of market participants to adapt to the new market reality. In the event of a change in the level of nominal (and market) interest rates to significantly negative levels, maladjustment of legal conditions to economic needs may lead to significant adverse effects on economic transactions. From a functional point of view, such effects would be a failure of the civil law system, which could not fulfill its primary function of ensuring the functioning of the free-market economy and the security of transactions.
Keywords: interest, negative interest, interest rates, remuneration
Bibliografia / References
Brzozowski A. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2020, Legalis.
Chłopecki A., Tak zwane ujemne odsetki w świetle przepisów prawa, „Przegląd Prawa Handlowego” 2021/2.
Jastrzębski J., „Nie” nadzoru dla „ujemnego oprocentowania”, „Dziennik Gazeta Prawna” z 22.04.2021 r.
Kondek J., Somerski W., Dopuszczalność ujemnego oprocentowania kredytów w świetle obecnej sytuacji gospodarczej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2015/12.
Kozieł G. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. M. Załucki, Warszawa 2019, Legalis.
Lemkowski M., Odsetki cywilnoprawne, Warszawa 2007.
Lemkowski M. [w:] Kodeks cywilny, t. 2, Komentarz, red. M. Gutowski, Warszawa 2019, Legalis.
Machnikowski P. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, Warszawa 2019, Legalis.
McKinnon R.I., Money and capital in economic development, „World Development” 1974/3, vol. 2(3).
Mierzwa A., Nawet jeśli odsetki ustawowe są wyższe od maksymalnych, to nigdy nie jest to lichwa, „Dziennik Gazeta Prawna. Kadry i Płace” z 16.10.2014 r.
Morawski W., Bankowość prywatna w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1996.
Olechowski M., Nie wykorzystujmy prawa cywilnego do walki z ujemnym oprocentowaniem depozytów, „Dziennik Gazeta Prawna. Firma i prawo” z 4.05.2021 r.
Radwański Z., Olejniczak A., Zobowiązania – część ogólna, Warszawa 2016.
Reinhart C.M., The Return of Financial Repression, „Financial Stability Review” 2012/4.
Reinhart C.M. i in., Financial Repression Redux, „Finance & Development” 2011/6.
Robaczyński W., Wojewoda M., Granice swobody umów w odniesieniu do odsetek w transakcjach handlowych, „Monitor Prawniczy” 2017/13.
Shaw E.S., Financial deepening in economic development, „Journal of Development Economics” 1974, vol. 1.
Skowrońska-Bocian E., Warciński M. [w:] Kodeks cywilny, t. 1, Komentarz. Art. 1–44910, red. K. Pietrzykowski, Warszawa 2020, Legalis.
Szubański P., Depozyty: Nadpłynność polskich banków najwyższa od lat, „Parkiet” z 10.09.2020 r.
Świrgoń-Skok R. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. M. Załucki, Warszawa 2019, Legalis.
dr Mateusz Baszczyk
Autor jest radcą prawnym (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0002-2595-0104).
Przyczyny oraz skutki utraty mocy przez uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki z o.o.
Kodeks spółek handlowych zawiera szczegółową regulację poświęconą procedurze zmiany umowy spółki, w tym podwyższenia kapitału zakładowego w spółce z o.o. Jej ostatnim etapem jest rejestracja przez sąd rejestrowy. Jednak nie zawsze podwyższenie dochodzi do skutku. Jest to szczególnie problematyczne, gdy już doszło do wniesienia wkładów przez wspólników. Pojawia się bowiem pytanie, czy i jak spółka powinna dokonać rozliczeń z inwestorami, a przepisy Kodeksu spółek handlowych expressis verbis tego zagadnienia nie regulują. Otwiera to pole do odmiennych interpretacji. Celem niniejszego artykułu jest omówienie tej kwestii, w tym przedstawienie stanowisk prezentowanych w orzecznictwie oraz doktrynie.
Słowa kluczowe: podwyższenie kapitału zakładowego, zmiana umowy spółki, zwrot wkładów, wniesienie wkładów, upływ terminu na zgłoszenie podwyższenia kapitału zakładowego, odmowa rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego
Dr Mateusz Baszczyk
The author is an attorney at law (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0002-2595-0104)
Reasons for and Effects of Loss of Force of the Resolution on Increase of Share Capital of a Limited Liability Company
The Code of Commercial Partnerships and Companies contains detailed provisions regulating the procedure of amendments to the articles of association, including an increase of share capital in a limited liability company. The last stage of the procedure is registration by the registration court. However, the increase does not always take place. It is particularly problematic when the shareholders have already made contributions. The question that appear is whether and how the company should make settlements with investors, which the Code of Commercial Partnerships and Companies does not regulate expressly. This opens room for diverging interpretations. The aim of this article is to discuss the issue, including presentation of the view expressed in case law and legal literature.
Keywords: share capital increase, amendment to articles of association, refunding contributions, making contributions, lapse of the time limit for reporting share capital increase, refusal of share capital increase registration
Bibliografia / References
Berak Ł., Gil M., Wpływ niezgłoszenia podwyższenia kapitału zakładowego do rejestru w terminie sześciu miesięcy na ważność umowy aportowej, ius.focus – prawo spółek handlowych 2018/2.
Bieniak M., Wygaśnięcie umowy zmieniającej umowę spółki ze skutkiem wstecznym w związku z nieziszczeniem się warunku zgłoszenia w prekluzyjnym terminie wniosku o zarejestrowanie zmian – skutki, „Monitor Prawniczy” 2017/17.
Chomiuk M. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. Z. Jara, Warszawa 2020, Legalis.
Dumkiewicz M., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2017 r. (I CSK 127/16, LEX nr 2297403), „Studia Iuridica Lublinesia” 2019/2.
Goszczyk M. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 2b, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz. Art. 227–300, red. A. Opalski, Warszawa 2018.
Herbet A. [w:] System Prawa Prywatnego, red. Z. Radwański, t. 17a, Prawo spółek kapitałowych, red. S. Sołtysiński, Warszawa 2015.
Kapkowski R., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z 28.02.2017 r., I CSK 127/16, „Rejent” 2017/11.
Kidyba A., Komentarz aktualizowany do art. 1–300 Kodeksu spółek handlowych, LEX 2021.
Opalski A., Wiśniewski A.W. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 3a, Spółka akcyjna. Komentarz. Art. 301–392, red. A. Opalski, Warszawa 2016.
Pabis R., Nowelizacja przepisów o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki z o.o. na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki, „Przegląd Prawa Handlowego” 2004/10.
Popiołek W., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 28 lutego 2017 r., I CSK 127/16, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2018/5.
Rodzynkiewicz M., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2018, LEX.
Romanowski M. [w:] System Prawa Prywatnego, red. Z. Radwański, t. 16, Prawo spółek osobowych, red. A. Szajkowski, Warszawa 2016.
Sołtysiński S. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 1, Przepisy ogólne. Spółki osobowe. Komentarz do artykułów 1–150, Warszawa 2012, Legalis.
Szajkowski A., Tarska M. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 2, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz do artykułów 151–300, Warszawa 2014.
Szlęzak A., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 2 lutego 2017 r., I CSK 92/16, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2018/4.
Szumański A., Zakres dopuszczalnej analogii przepisów Kodeksu spółek handlowych stosowanych do innego typu spółki handlowej [w:] Studia z prawa prywatnego gospodarczego. Księga pamiątkowa ku czci prof. Ireneusza Weissa, Kraków 2003.
Wiśniewski A.W. [w:] Kodeks spółek handlowych, t. 2a, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz. Art. 151–226, red. A. Opalski, Warszawa 2018.
Grzegorz Pawłowski
Autor jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (Polska).
Kwalifikacja prawna umowy o generalną realizację inwestycji opartej na warunkach kontraktowych FIDIC
W umowie o generalną realizację inwestycji głównym zobowiązaniem wykonawcy jest podjęcie wszelkich działań służących zaprojektowaniu, realizacji i ukończeniu robót oraz usunięciu wad celem oddania inwestorowi gotowego do bezpośredniej eksploatacji obiektu wykonanego stosownie do uprzednio zdefiniowanych wymagań zamawiającego. W zamian za tak określone świadczenie, wykonawcy przysługuje wynagrodzenie. Dodatkowo postanowienia warunków kontraktowych dają stronom możliwość fakultatywnego rozszerzenia wskazanego wyżej zobowiązania poprzez dodanie odrębnego świadczenia wykonawcy w postaci przeszkolenia personelu zamawiającego w konserwacji i eksploatacji inwestycji. Identyfikacja obu wariantów umowy rzutuje na jej kwalifikację prawną. O ile bowiem w wariancie pierwszym, pozbawionym obowiązku przeszkolenia personelu, umowa o generalną realizację inwestycji mieści się w ramach kodeksowej umowy o roboty budowlane zdefiniowanej w art. 647 k.c., o tyle wariant drugi wykracza już poza zakreślone tym przepisem ramy. Powoduje to, że zależnie od przyjętej metody stosowania prawa do umów wykazujących elementy różnych nazwanych stosunków umownych w odniesieniu do obowiązku przeszkolenia personelu zamawiającego aktualna będzie kwalifikacja umowy jako umowy o roboty budowlane bądź właściwe będzie zastosowanie przepisów dotyczących świadczenia usług (zlecenia).
Słowa kluczowe: umowa inwestycyjna, umowa o roboty budowlane, warunki kontraktowe FIDIC
Grzegorz Pawłowski
The author is a graduate of the Faculty of Law and Administration, Nicolaus Copernicus University in Torun (Poland).
Legal Classification of a General Contractor Agreement Based on FIDIC Terms
In a general contractor agreement concerning an investment, the contractor’s main obligation is to perform all actions aimed at designing, completing and finishing the works and removing any defects, in order to provide the investor with a construction which is ready to be consigned for use directly, in line with previously defied requirements of the contracting authority. In exchange for a performance defined in such a way the contractor is entitled to remuneration. Moreover, contractual terms enable the parties to optionally extend the aforementioned obligation by adding a separate performance by the contractor in the form of training the contracting authority’s staff in the field of maintenance and operation of the investment. Identification of both variants of the agreement affects its legal classification. Whereas in the first variant, without the need to train the staff, a general contractor agreement is a construction works contract consistent with the definition contained in Article 647 of the Civil Code, the second variant is beyond the boundaries set by this provision. This means that, depending on the adopted method of applying the law to contracts that contain elements of various relationships regulated by statutory law with regard to the obligation to train the contracting authority’s staff, it will be possible to classify this agreement as a construction works contract or it will be appropriate to apply the provisions on service provision (mandate).
Keywords: investment agreement, construction works contract, FIDIC terms
Bibliografia / References
Brzozowski A., Machnikowski P. [w:] System Prawa Prywatnego, red. Z. Radwański, t. 5, Prawo zobowiązań – część ogólna, red. E. Łętowska, Warszawa 2013.
Katner W.J. [w:] System Prawa Prywatnego, red. Z. Radwański, t. 9, Prawo zobowiązań – umowy nienazwane, red. W.J. Katner, Warszawa 2015.
Radwański Z., Panowicz-Lipska J., Zobowiązania – część szczegółowa, Warszawa 2013.
Strzępka J.A. [w:] System Prawa Prywatnego, t. 7, Prawo zobowiązań – część szczegółowa, red. J. Rajski, Warszawa 2011.
Strzępka-Frania E., Umowy o generalne wykonawstwo robót budowlanych, Warszawa 2010.
Weiss I., Jurga R., Inwestycje budowlane, Warszawa 2005.
Wyrzykowski W., Umowa o generalną realizację inwestycji (EPC/„pod klucz”), Warszawa 2013.
Zagrobelny K., Odpowiedzialność inwestora z umowy o roboty budowlane, Warszawa 2013.
Michał Ćwikła
Autor jest adwokatem (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7930-6461).
Dostęp do informacji publicznej w polskim związku sportowym
Polski związek sportowy jest prywatnoprawną organizacją działającą na podstawie przepisów ustawy z 25.06.2010 r. o sporcie. Podmiot ten otrzymuje dotacje od ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, a tym samym dysponuje majątkiem publicznym. Nie pozwala to jednak na automatyczne i generalne ustalenie, że w przypadku każdego wniosku o udostępnieniu informacji publicznej polski związek sportowy zobowiązany jest stosować ustawę z 6.09.2001 r. o dostępie do informacji publicznej. W przypadku gdy informacje objęte wnioskiem o udostępnienie informacji nie dotyczą publicznoprawnej sfery działalności polskiego związku sportowego ani gospodarowania przez polski związek sportowy mieniem publicznym, nie stanowią one informacji o sprawie publicznej i polski związki sportowy nie ma obowiązku ich ujawnienia.
Słowa kluczowe: polski związek sportowy, dostęp do informacji publicznej, informacja publiczna
Michał Ćwikła
The author is an advocate (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7930-6461).
Access to Public Information in a Polish Sports Association
A Polish sports association is a private-law organization operating pursuant to the provisions of the Act of 25 June 2010 on Sport. Such an entity receives subsidies from the minister in charge of physical culture, and thus has public assets at its disposal. However, this does not allow for an automatic and general finding that in case of any request for disclosure of public information, a Polish sports association is obliged to apply the Act of 6 September 2001 on Access to Public Information. If the information included in the request for disclosure of information does not concern the public-law sphere of the activities of a Polish sports association or the management of public assets by a Polish sports association, such information does not constitute information on a public matter and said Polish sports association is not obliged to disclose it.
Keywords: Polish sports association, access to public information, public information
Bibliografia / References
Kamińska I., Rozbicka-Ostrowska M., Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, Warszawa 2016, LEX.
Krześniak E.J., Ustawa o sporcie. Komentarz, Warszawa 2020, LEX.
dr Karolina Szczepańska-Leśniewska
Autorka jest radcą prawnym (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2394-2802).
Ochrona kapitału akcyjnego w prostej spółce akcyjnej
Niniejszy artykuł poświęcony jest problematyce kapitału akcyjnego, a ściślej: jego ochrony. Należy zauważyć, że ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie nowego rodzaju kapitału podstawowego w prostej spółce akcyjnej, w stosunku do dotychczas znanych rozwiązań na gruncie pozostałych spółek kapitałowych, tj. spółki z o.o. oraz spółki akcyjnej. Powyższe rozwiązanie ma też określone implikacje w zakresie możliwości dysponowania majątkiem prostej spółki akcyjnej.
Słowa kluczowe: prawo spółek, prosta spółka akcyjna, kapitał akcyjny
dr Karolina Szczepańska-Leśniewska
The author is an attorney at law (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2394-2802).
Protection of Share Capital in a Simple Joint-Stock Company
This paper discusses the topic of share capital and, more precisely, its protection. It should be observed that the legislators decided to introduce a new kind of equity in a simple joint-stock company as compared to the earlier solutions applicable to other companies, that is, limited liability company and joint-stock company. The aforementioned solution has also certain implications for the possibility of using the assets of a simple joint-stock company.
Keywords: company law, simple joint-stock company, share capital
Bibliografia / References
Chomiuk M. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. Z. Jara, Warszawa 2017.
Kappes A., Prosta spółka akcyjna – czy rzeczywiście prosta i czy potrzebna? Uwagi do projektu nowelizacji Kodeksu spółek handlowych, wprowadzającego prostą spółkę akcyjną (projektowane art. 3001–300121 k.s.h.), „Przegląd Prawa Handlowego” 2018/5.
Kozieł G., Prosta spółka akcyjna. Komentarz do art. 3001–300134 KSH, Warszawa 2020.
Mazgaj M. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. Z. Jara, Warszawa 2020, Legalis.
Mróz T., Przedmiot wkładu a funkcje kapitału zakładowego, „Monitor Prawniczy” 2002/5.
Nowacki A., Struktura majątkowa projektowanej prostej spółki akcyjnej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2018/4.
Opalski A., Kapitał zakładowy w spółce akcyjnej, „Studia Prawa Prywatnego” 2008/2.
Opalski A., Prosta spółka akcyjna – nowy typ spółki handlowej, cz. 1, „Przegląd Prawa Handlowego” 2019/11.
Rodzynkiewicz M., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2018, LEX.
Sójka T., O potrzebie zmian unormowań niepublicznych spółek kapitałowych – uwagi na kanwie projektu przepisów o prostej spółce akcyjnej, „Przegląd Prawa Handlowego” 2018/9.
Strzępka J.A., Zielińska E. [w:] Kodeks spółek handlowych. Komentarz, red. J.A. Strzępka, Warszawa 2015.
Szajkowski A., Tarska M. [w:] S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, t. 2, Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Komentarz do artykułów 151–300, Warszawa 2014, Legalis.
Szczepańska-Leśniewska K., Uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli o przystąpieniu do spółki z o.o. – glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 2.02.2017 r., I CSK 92/16, „Glosa” 2019/2.
Wawer M. [w:] J. Bieniak i in., Kodeks spółek handlowych. Komentarz, Warszawa 2020, Legalis.
Weiss I., Szumański A. [w:] W. Pyzioł, A. Szumański, I. Weiss, Prawo spółek, Warszawa 2019.
dr Agnieszka Goldiszewicz
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (Polska) (ORCID: https://orcid.org/0000-0001-6437-6363).
Sprawozdanie z Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Nowoczesne technologie – szansa czy zagrożenie dla funkcjonowania przedsiębiorców w obrocie prawnym i postępowaniach sądowych” (Lublin, 30 IX 2021 r.)
dr Agnieszka Goldiszewicz
Maria Curie-Skłodowska University in Lublin (Poland) (ORCID: https://orcid.org/0000-0001-6437-6363).
Report on Nationwide Academic Conference ‘Modern Technologies: A Chance or a Threat to the Functioning of Enterprises in Legal Transactions and Judicial Proceedings’ (Lublin, 30 September 2021)
