Kwalifikacja prawna obowiązku dostarczenia przez inwestora projektu wykonawcy w umowie o roboty budowlane. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 17 września 2021 r., V CSKP 43/21
dr Piotr Bielski
Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet WSB Merito w Gdańsku, Polska
ORCID: https://orcid.org/0000-0001-7966-6013
Kwalifikacja prawna obowiązku dostarczenia przez inwestora projektu wykonawcy w umowie o roboty budowlane. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 17 września 2021 r., V CSKP 43/21
W glosie analizie i ocenie poddano orzeczenie Sądu Najwyższego dotyczące kwalifikacji prawnej obowiązku dostarczenia przez inwestora projektu wykonawcy w umowie o roboty budowlane i wynikających z tego konsekwencji. Spór prawny, rozstrzygany ostatecznie przez Sąd Najwyższy, miał swoje źródło w zawartej przez strony umowie, której zakres obejmował budowę w systemie „pod klucz” klimatyzacji centralnej na podstawie projektu dostarczonego przez wykonawcę. Podwykonawca tej umowy wykonał wszystkie prace, lecz nie otrzymał od wykonawcy zapłaty, więc domagał się zapłaty od inwestora na podstawie przepisów dotyczących umowy o roboty budowlane. Inwestor zaś twierdził, że żądanie podwykonawcy jest bezzasadne, ponieważ umowa główna nie jest umową o roboty budowlane, lecz umową o dzieło.
Słowa kluczowe: cywilne prawo, umowa o roboty budowlane, inwestor, wykonawca, projekt, konstytutywne elementy umowy, obowiązek dostarczenia projektu, system budowy „pod klucz”, zobowiązanie typu „zaprojektuj i wybuduj”
Dr Piotr Bielski
Faculty of Law and Administration, WSB Merito University in Gdańsk, Poland
ORCID: https://orcid.org/0000-0001-7966-6013
Legal qualification of the investor’s obligation to provide the plans to the contractor under the construction contract. Commentary on the ruling of the Civil Chamber of the Supreme Court of 17 September 2021, V CSKP 43/21
The commentary analyses and assesses the ruling of the Supreme Court on the legal qualification of the investor’s obligation to provide the plans to the contractor under the construction contract and its resulting consequences. The source of the legal dispute, which was ultimately resolved by the Supreme Court, was the contract concluded by the parties, the scope of which included the turnkey construction of a central air conditioning system based on plans provided by the contractor. The subcontractor of this contract performed all the work and did not receive payment from the contractor, so he demanded payment from the investor on the basis of the laws on construction contracts. Meanwhile, the investor claimed that the subcontractor’s demand is groundless because the main contract is not a construction contract but a specific task contract.
Keywords: civil law, construction contract, investor, contractor, plans, constitutive elements of the contract, obligation to provide the plans, turnkey construction, design and build commitment.
Bibliografia / References
Dybowski T., Pyrzyńska A., Świadczenie [w:] System prawa prywatnego. Tom 5. Prawo zobowiązań – część ogólna, red. E. Łętowska, Warszawa 2006.
Strzępka J.A., Umowa o roboty budowlane [w:] System prawa prywatnego. Tom 7. Prawo zobowiązań – część szczególna, red. J. Rajski, Warszawa 2018.
Zielińska E., Umowy o roboty budowlane [w:] Prawo umów budowlanych, red. J.A. Strzępka, Warszawa 2001.
Zielińska E. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom IV. Zobowiązania. Część szczególna (art. 535–7649), red. M. Fras, red. M. Habdas, Warszawa 2018.
dr hab. Jerzy P. Naworski, prof. UMK
Katedra Polityki Ekonomicznej i Studiów Regionalnych, Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu; sędzia Sądu Okręgowego w Toruniu w stanie spoczynku, Polska
ORCID: https://orcid.org/ 0000-0002-9014-1338
Wykładnia formuły „roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” (art. 118 zd. 1 in fine k.c.). Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 2 lutego 2022 r., II CSKP 535/22
Sąd Najwyższy (SN) w glosowanym orzeczeniu konsekwentnie podtrzymał tę linię wykładni art. 118 zd. 1 in fine Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą nie chodzi w nim o jakikolwiek związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zdaniem SN pojęcie „prowadzenie przedsiębiorstwa” jest szersze niż „prowadzenie działalności gospodarczej”. W obrębie tego pierwszego mogą występować czynności, które nie pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie polegają na uczestnictwie w obrocie gospodarczym oraz nie prowadzą do wytwarzania dóbr materialnych, a także nie przynoszą żadnego zysku. Tym samym wynikające z nich roszczenia nie przedawniają się w terminie trzech lat. Przedstawiona przez SN interpretacja przepisu nie wytrzymuje krytyki, a w praktyce prowadzi do błędnych rozstrzygnięć, o czym świadczy glosowany wyrok.
Słowa kluczowe: przedawnienie roszczeń, przedsiębiorca, działalność gospodarcza, prowadzenie działalności gospodarczej, prowadzenie przedsiębiorstwa
Dr Hab. Jerzy P. Naworski, professor of the Nicolaus Copernicus University in Toruń
Department of Economic Policy and Regional Studies, Faculty of Economic Sciences and Management, Nicolaus Copernicus University in Toruń; retired judge of the Regional Court in Toruń, Poland
ORCID: https://orcid.org/ 0000-0002-9014-1338
Interpretation of the formula ‘claims related to running a sole proprietorship’ (first sentence of Article 118 in fine PCC). Commentary on the ruling of the Civil Chamber of the Supreme Court of 2 February 2022, II CSKP 535/22
In this ruling, the Supreme Court consistently upheld the line of interpretation of the first sentence of Article 118 in fine of the Polish Civil Code according to which it does not refer to any connection with doing business as a sole proprietorship. According to the Supreme Court, ‘managing an enterprise’ is broader than ‘running a sole proprietorship’. Activities may appear in the former which are not related to the business conducted and do not involve business trading and do not lead to the production of physical goods and do not generate any profit. Therefore, the claims arising from them do not have a limitation period of three years. The interpretation of the provision by the Supreme Court does not withstand criticism and, in practice, leads to erroneous judicial decisions, as is evidenced by the ruling in question.
Keywords: limitation of claims, entrepreneur, sole proprietorship, running a sole proprietorship, managing an enterprise
Bibliografia / References
Allerhand M., Kodeks handlowy. Komentarz, Lwów 1935.
Bielski P., Termin przedawnienia roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej – glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 16.09.2010 r. (III CZP 44/10), „Glosa” 2012/1.
Bielski P., Glosa do wyroku SN z 14.11.2013 r., II CSK 104/13, LEX 2014.
Naworski J.P., Przedsiębiorca w polskim prawie cywilnym (materialnym i procesowym) de lege lata i de lege ferenda, Toruń 2011.
Naworski J.P., Termin przedawnienia roszczenia przedsiębiorcy o zwrot nienależnego świadczenia – glosa do wyroku SN 14.11.2013 r., II CSK 104/13, „Glosa” 2015/3.
Naworski J.P., Przedsiębiorca i przedsiębiorstwo w polskim prawie prywatnym (cz. II), „Przegląd Prawa Handlowego” 2015/10.
Olesiak J., Pajor Ł., Termin przedawnienia roszczenia a jego związek z działalnością gospodarczą – glosa do uchwały SN z 16.09.2010, III CZP 44/10, „Glosa” 2011/3.
Trzaskowski M., Roszczenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 k.c., „Przegląd Sądowy” 2006/2.
Wiśniewski A.W., Stan prywatnego prawa gospodarczego a optymalna wizja kodeksu cywilnego - zagadnienia podmiotowe, „Przegląd Prawa Handlowego”, dodatek do numeru 2008/6.
dr Kazimierz J. Leżak
Katedra Postępowania Karnego, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii, Uniwersytet Wrocławski, Polska
ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0038-0245
Wznowienie z urzędu postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego o oddaleniu kasacji w przypadku wadliwości w procedurze nominacji sędziego. Glosa do postanowienia składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 23 marca 2023 r., I KZP 17/22
W glosie odniesiono się do przyjętego przez Sąd Najwyższy (SN) paradygmatu wykładniczego, pokazując niekonsekwencję stosowanej metody wykładniczej w odniesieniu do konkluzji interpretacyjnych, krytykując to z podejść do wykładni przepisów, które ma charakter formalistyczny i prowadzi do wadliwych, nieakceptowalnych rezultatów postaci jednej z dwóch omawianych tez orzeczenia. W konsekwencji nie podzielono stanowiska SN w zakresie niedopuszczalności wznowienia z urzędu postępowania zakończonego postanowieniem SN o oddaleniu kasacji, w wydaniu którego brał udział sędzia powołany na stanowisko sędziego SN na skutek rekomendacji Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej ustawą z 8.12.2017 r. o zmianie ustawy o KRS oraz niektórych innych ustaw, ukazując wady w przyjętej metodzie wykładni. Za trafne natomiast uznano stanowisko SN dopuszczające zadawanie tzw. pytań abstrakcyjnych przepisu, który miałby zostać dopiero zastosowany w postępowaniu toczącym się przed najwyższą instancją sądową i który nie był przedmiotem wydanego do tej pory rozstrzygnięcia sądowego.
Słowa kluczowe: kasacja, wznowienie postępowania, wykładnia prawa
Dr Kazimierz J. Leżak
Department of Criminal Proceedings, Faculty of Law, Administration and Economics, University of Wrocław, Poland
ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0038-0245
Reopening of proceedings ex officio, after they ended with a decision of the Supreme Court dismissing the cassation in the case of defectiveness of the judge’s nomination procedure. Commentary on the ruling of the seven judges of the Criminal Chamber of the Supreme Court of 23 March 2023, I KZP 22/22
In the commentary, the author discusses the interpretive paradigm adopted by the Supreme Court and demonstrates the inconsistency of the interpretive method used with regard to the conclusions reached by the judges, criticizing if for its approach to legal interpretation, which is formalistic in nature and leads to defective, unacceptable results in the form of one of the two main theses of this ruling. Consequently, the position of the Supreme Court that it is inadmissible to reopen proceedings ex officio after they ended with the Supreme Court’s decision dismissing the cassation which was issued by a judge appointed to the position of a judge of the Supreme Court on the recommendation of the National Council of the Judiciary formed by the Act on the amendment of the Act on the National Council of the Judiciary and Certain Other Acts of 8 December 2017 was not accepted, and the defects in the method of legal interpretation adopted have been presented. However, the Supreme Court’s position allowing so-called abstract questions to be asked about a provision that would only be applied in proceedings pending before the highest instance court and which has not been the subject of a judicial decision issued so far was considered correct.
Keywords: cassation, reopening of proceedings, legal interpretation
Bibliografia / References
Gizbert-Studnicki T., Zasady i reguły prawne, „Państwo i Prawo” 1988/3.
Leżak K.J., Sędzia wobec nowego prawa karnego procesowego [w:] Norma postępowania karnego. Sędzia wobec zmian prawa karnego procesowego, red. J. Skorupka, K.J. Leżak, Kraków 2018.
Matczak M., Summa iniuria. O błędzie formalizmu przy stosowaniu prawa, Warszawa 2007.
Spyra G., Granice wykładni prawa. Znaczenie językowe tekstu prawnego jako granica wykładni, Warszawa 2006.
Tomza A., Spór o poprawną interpretację Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Od pasywizmu do aktywizmu sądowego, „Jurysprudencja” 2016/2.
dr Michał Szypniewski
adiunkt, Katedra Prawa Pracy, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Gdański, Polska
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-0823-0615
Obowiązek usprawiedliwiania nieobecności w pracy. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 16 marca 2023 r., III PSKP 14/22
Glosowane orzeczenie Sądu Najwyższego koncentruje się na kwalifikacji naruszenia obowiązku zawiadomienia pracodawcy o nieobecności w pracy w kontekście pojęcia ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Autor glosy aprobuje co do zasady pogląd Sądu Najwyższego, przedstawiony w uzasadnieniu wyroku, zgodnie z którym niewywiązanie się przez pracownika z obowiązku zawiadomienia pracodawcy o nieobecności w pracy niezwłocznie, najpóźniej w drugim dniu nieobecności, stanowi naruszenie obowiązków pracowniczych, uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.
Słowa kluczowe: usprawiedliwienie nieobecności w pracy, ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, dyscyplinarne rozwiązanie umowy o pracę, podstawowe obowiązki pracowniczych
Dr Michał Szypniewski
assistant professor, Department of Labour Law, Faculty of Law and Administration, University of Gdańsk, Poland
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-0823-0615
Obligation to excuse absence from work. Commentary on the ruling of the Labour and Social Insurance Chamber of the Supreme Court of 16 March 2023, III PSKP 14/22
The judgment of the Supreme Court focuses on the qualification of the breach of the obligation to notify the employer of absence from work in the context of the concept of a gross breach of basic employment duties. In principle, the author of the commentary approves the view of the Supreme Court presented in the justification of the judgment, according to which the employee’s failure to notify the employer of his absence from work forthwith, but no later than on the second day of the absence, constitutes a breach of employment duties justifying the termination of the employment contract without notice through the employee’s fault pursuant to Article 52 § 1 item 1 of the Labour Code.
Keywords: excusing absence from work, gross breach of basic employment duties, termination of the employment contract on disciplinary charges, basic employment duties
Bibliografia / References
Florek L., Zieliński T. [w:] D. Dzienisiuk, K. Gonera, G. Goździewicz, Ł. Pisarczyk, J. Skoczyński, J. Unterschütz, B. Wagner, P. Wojciechowski, L. Florek, T. Zieliński, Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2017.
Stefański K. [w:] Komentarz do rozporządzenia w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy [w:] Prawo pracy. Rozporządzenia. Komentarz, red. K.W. Baran, Warszawa 2020.
dr hab. Monika Nowak, prof. UŁ
kierownik Zakładu Prawa Stosunków Pracy, Katedra Prawa Pracy, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Łódzki, Polska
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-8537-302X
Premia dla osób zarządzających zakładem pracy w związku z odesłaniem w ich umowie o pracę do układu zbiorowego pracy. Glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23 sierpnia 2022 r., II PSKP 8/22
Glosa dotyczy prawa do premii rocznej osób zarządzających zakładem pracy w imieniu pracodawcy w związku z odesłaniem w ich umowach o zarządzanie do odpowiednich postanowień układu zbiorowego pracy. Główny problem prawny w glosowanym orzeczeniu dotyczy dopuszczalności dokonywania takich odesłań w umowach o pracę osób zarządzających zakładem pracy, a także możliwości zróżnicowania przesłanek nabycia prawa do danego świadczenia przez tę grupę zatrudnionych. Istotne znaczenie ma tu również ocena charakteru prawnego spornego świadczenia.
Słowa kluczowe: premia, wynagrodzenie kadry zarządzającej, wynagrodzenie w umowie o zarządzanie
Dr Hab. Monika Nowak, professor of the University of Łódź
Head of the Employment Relationship Law Section, Department of Labour Law, Faculty of Law and Administration, University of Łódź, Poland
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-8537-302X
Bonus for people responsible for managing the workplace in connection with a reference to the collective bargaining agreement in their employment contract. Commentary on the ruling of the Labour and Social Insurance Chamber of the Supreme Court of 23 August 2022, II PSKP 8/22
The commentary applies to the right to an annual bonus for people managing a workplace on behalf of an employer with a reference in their management contracts to the relevant provisions of the collective bargaining agreement. The main legal problem in this judgment applies to the admissibility of making such references in employment contracts of the managers, as well as the ability to differentiate the premises for this group of employees to acquire the right to the given benefit. The assessment of the legal nature of the disputed benefit is also significant here.
Keywords: bonus, salaries of management staff, salary in the management contract
Bibliografia / References
Baran K.W. (red.), Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2020.
Eyraud F., Egalité de rémunération et valeur du travail dans les payes industrialisés, ”Revue internationale du Travail” 1993/1.
Gersdorf M., Rączka K., Skoczyński J., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2003.
Muszalski W. (red.), Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2007.
Sierocka I., Zakres podmiotowy i treść układu zbiorowego pracy, Białystok 2000.
Wratny J., Glosa do wyroku SN z 24.07.2009 r., I PK 49/09, „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2011/11, poz. 117.
Wratny J., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2004.
dr Dominik Lubasz
radca prawny, wspólnik zarządzający w Lubasz i Wspólnicy – Kancelaria Radców Prawnych; Ekspert Europejskiej Rady Ochrony Danych, Członek Rady Naukowej Centrum Ochrony Danych Osobowych Uniwersytetu Łódzkiego, ekspert w Grupie Roboczej ds. Sztucznej Inteligencji przy Ministrze Cyfryzacji, Łódź, Polska
ORCID: https://orcid.org/0000-0001-9716-5802
Cyfrowe archiwa prasowe a RODO. Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 lutego 2023 r., III OSK 6781/21
Wolność słowa stanowi kluczowy filar społeczeństwa demokratycznego. Jednakże nie jest ona wolnością absolutną i podlega ograniczeniom nałożonym przez inne prawa i wolności, m.in. ze względu na konieczność ochrony prywatności czy danych osobowych. Nieunikniona jest konfrontacja między tymi wartościami, co podkreśla potrzebę znajdowania równowagi umożliwiającej ich współistnienie, szczególnie w kontekście cyfrowych archiwów prasowych. W zapewnianiu koegzystencji tych praw i wolności istotną rolę odgrywa orzecznictwo sądowe, które powinno jednak czerpać z dorobku orzeczniczego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Zostały w nim sformułowane kryteria ocenne ważenia praw do ochrony danych osobowych i wolności wypowiedzi. W glosowanym orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego takiej refleksji jednak zabrakło.
Słowa kluczowe: działalność prasowa, wolność prasy a prawo do prywatności, archiwalny materiał prasowy przechowywany na stronie internetowej wydawcy
Dr Dominik Lubasz
legal counsel, managing partner at Lubasz i Wspólnicy – Kancelaria Radców Prawnych; Expert to the European Data Protection Board, Member of the Academic Council of the Data Protection Centre at the University of Łódź, expert of the Artificial Intelligence Working Party at the Ministry of Digital Affairs, Łódź, Poland
ORCID: https://orcid.org/0000-0001-9716-5802
Digital press archives and the GDPR. Commentary on the ruling of the Supreme Administrative Court of 9 February 2023, III OSK 6781/21
Freedom of expression is a key pillar of a democratic society. However, it is not absolute freedom and is subject to the restrictions imposed by other rights and freedoms, including because of the need for the protection of privacy or personal data. Confrontation between these values is unavoidable, which emphasizes the need to find a balance enabling their coexistence, especially in the context of digital press archives. The case law of the courts plays an important role in the assurance of the coexistence of these rights and freedoms, as it should draw on the case law of the European Court of Human Rights. Evaluation criteria have been formulated in it for weighing up the rights to personal data protection and freedom of expression. However, such a reflection is missing from this judgment of the Supreme Administrative Court.
Keywords: press activity, freedom of the press and the right to privacy, archive press materials kept in the publisher’s website
Bibliografia / References
Bychawska-Siniarska D., Ochrona prawa do wolności wyrażania opinii na mocy europejskiej konwencji praw człowieka, https://rm.coe.int/protecting-the-right-to-freedom-of-expression-under-the-european-conve/168092f25b.
Młynarska-Sobaczewska A., Sakowska-Baryła M., Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 2 października 2006 r., „Palestra” 2008/9–10.
Sakowska M., Młynarska-Sobaczewska A., „Klauzula prasowa” z ustawy o ochronie danych osobowych jako gwarancja wolności wypowiedzi, „Państwo i Prawo” 2005/1.
Tarno J., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2020.
dr hab. Tomasz Justyński, LL.M., prof. UMK
Kierownik Katedry Prawa Cywilnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Polska
ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0270-4178
Dziedziczenie jednorazowego świadczenia pieniężnego należnego Sybirakowi. Glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 11 maja 2021 r., II SA/Gd 39/21
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł, że jednorazowe świadczenie pieniężne należne tzw. Sybirakom na podstawie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1936–1956 i przyznawane w drodze decyzji administracyjnej Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych nie jest dziedziczne. Zdaniem glosatora nie jest to stanowisko trafne, a przyczyną tego jest ograniczenie rozważań przez sąd w zasadzie wyłącznie do perspektywy administracyjnoprawnej. Tymczasem o dziedziczności prawa decydują cywilnoprawne reguły prawa spadkowego. W glosie przeprowadzono analizę charakteru prawnego „jednorazowego świadczenia pieniężnego”, a także przeanalizowano problem jego dziedziczności właśnie z perspektywy prawa sukcesyjnego. W rezultacie glosator doszadł do wniosku o dziedziczności uprawnienia Sybiraka pojawiającej się wraz z momentem złożenia wniosku o przyznanie jednorazowego świadczenia pieniężnego.
Słowa kluczowe: świadczenie pieniężne należne osobom represjonowanym przez władze byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, administracyjny tryb przyznania świadczenia, majątkowy charakter świadczenia, dziedziczenie
Dr Hab. Tomasz Justyński, LL.M., professor of the Nicolaus Copernicus University in Toruń
Head of the Criminal Law Department, Faculty of Law and Administration, Nicolaus Copernicus University in Toruń, Poland
ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0270-4178
Inheritance of a one-off monetary benefit due to a person resettled to Siberia. Commentary on the ruling of the Voivodship Administrative Court in Gdańsk of 11 May 2021, II SA/Gd 39/21
The Voivodship Administrative Court in Gdańsk ruled that a one-off monetary benefit due to people resettled to Siberia are not hereditary under the Act on the monetary benefit due to people exiled or deported by the authorities of the Union of Soviet Socialist Republics in 1936–1956 and granted by way of an administrative decision of the Head of the Office for War Veterans and Victims of Oppression. According to the commentator, this position is incorrect because the court essentially limits its considerations exclusively to the administrative law perspective. Meanwhile, the civil law rules of inheritance law determine the inheritance of a right. The commentary analyses the legal nature of the ‘one-off monetary benefit’ as well as the problem of its heredity from the point of view of succession law. As a result, the commentator arrived at the conclusion that the ability to inherit the rights of a person resettled to Siberia arises at the time an application is filed for the award of a one-off monetary benefit.
Keywords: monetary benefit due to people repressed by the authorities of the former Union of Soviet Socialist Republics, administrative procedure for awarding the benefit, financial nature of the benefit, inheritance
Bibliografia / References
Bieniek G. [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, t. III, cz. 1, red. J. Gudowski, Warszawa 2013.
Bieniek G., Komentarz do Kodeksu cywilnego. Zobowiązania, t. I, Warszawa 1996.
Kaliński M. [w:] System prawa prywatnego, t. 6, red. Z. Radwański, Warszawa 2009.
Radwański Z., Olejniczak A., Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2017.
Skowrońska-Bocian E., Prawo spadkowe, Warszawa 2018.
dr hab. Dorota Pudzianowska
Katedra Prawa i Postępowania Administracyjnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Warszawski, Polska
udział w autorstwie tekstu – 50%
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7307-1980
dr Agnieszka Rabiega-Przyłęcka
Katedra Prawa Administracyjnego i Nauki Administracji, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Łódzki, Polska
udział w autorstwie tekstu – 50%
ORCID: https://orcid.org/0000-0001-7358-4340
Ograniczony zakres stosowania art. 99 ust. 3 ustawy – Prawo farmaceutyczne. Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2022 r., II GSK 1684/18
Glosa dotyczy wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym Sąd zajmował się kwestią, czy spółka przejmowana przenosi na spółkę przejmującą swoje uprawnienia wynikające z zezwolenia na prowadzenie apteki w wyniku połączenia spółek w trybie art. 494 § 2 Kodeksu spółek handlowych. W tym kontekście Naczelny Sąd Administracyjny analizował problem, czy art. 99 ust. 3 pkt 3 Prawa farmaceutycznego należy interpretować w ten sposób, że wyklucza on stosowanie art. 494 § 2 Kodeksu spółek handlowych. Znaczenie analizowanego wyroku polega aktualnie głównie na tym, że kontynuuje on linię orzeczeń sądów administracyjnych, w których zostało wyraźnie wskazane, że jedynym rodzajem postępowań, do którego ma zastosowanie art. 99 ust. 3 Prawa farmaceutycznego, jest postępowanie o wydanie nowego zezwolenia. Oceniając orzeczenie aprobująco autorki wskazują jednak jednocześnie na kilka elementów argumentacji osłabiających wywód NSA w porównaniu do wcześniejszych wyroków.
Słowa kluczowe: ograniczenia antykoncentracyjne, wydawanie zezwolenia, zmiana zezwolenia, cofnięcie zezwolenia, sukcesja administracyjnoprawna zezwolenia, połączenie spółek, skutki połączenia spółek
Dr Hab. Dorota Pudzianowska
Department of Law and Administrative Proceedings, Faculty of Law and Administration, University of Warsaw, Poland
commitment to the preparation of the article – 50%
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-7307-1980
Dr Agnieszka Rabiega-Przyłęcka
Department of Administrative Law and Administrative Studies, Faculty of Law and Administration, University of Łódź, Poland
commitment to the preparation of the article – 50%
ORCID: https://orcid.org/0000-0001-7358-4340
Limited scope of application of Article 99, para. 3 of the Pharmaceutical Law. Commentary on the ruling of the Supreme Administrative Court of 8 February 2022, II GSK 1684/18
The commentary addresses the ruling of the Supreme Administrative Court, in which the Court dealt with the issue of whether a company being acquired transfers its rights arising from its pharmacy licence to the acquiring company as a result of a merger of the companies in the procedure of Article 494 § 2 of the Code of Commercial Companies. In this light, the Supreme Administrative Court analysed the problem of whether Article 99, para. 3, items 2 and 3 of the Pharmaceutical Law should be interpreted in such a way that it rules out the application of Article 494 § 2 of the Code of Commercial Companies and Partnerships. The significance of the judgment in question currently mainly involves its continuation of the line of judgments of the administrative courts, clearly specifying that the only type of proceedings to which Article 99, para. 3 of the Pharmaceutical Law is applicable are proceedings for issuing a new pharmacy licence. However, when approvingly assessing the ruling, the authors simultaneously point out several elements of the arguments that weaken the Supreme Administrative Court’s reasoning in comparison with to previous rulings.
Keywords: concentration restrictions, issuing a pharmacy licence, change of the licence, withdrawal of a licence, administrative law succession of a licence, merger of companies, effects of a company merger
Bibliografia / References
Kijowski D.R., Pozwolenie w administracji publicznej. Studium z teorii prawa administracyjnego, Białystok 2000.
Pudzianowska D., Rabiega-Przyłęcka A., Cofanie zezwoleń na prowadzenie aptek ogólnodostępnych z powodu przekroczenia ograniczeń antykoncentracyjnych – analiza problemu w świetle orzecznictwa, „Przegląd Prawa Handlowego” 2021/11.
Pudzianowska D., Sukcesja administracyjnoprawna zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Glosa do wyroków NSA z dnia 4 lutego 2020 r., II GSK 3025/17, II GSK 3026/17, II GSK 3027/17, II GSK 3135/17, II GSK 3291/17, oraz z dnia 5 lutego 2020 r., II GSK 2478/17, „Przegląd Sądowy” 2021/7–8.
