Specjalizacja różnych dziedzin gospodarki, rozwój nowych technologii, powstawanie nowych zawodów i specjalności powodują wzrost zainteresowania doradztwem edukacyjno-zawodowym już na wczesnych etapach kształcenia. To temat istotny w wielu krajach, m.in. Wielkiej Brytanii. Oto krótka prezentacja tamtejszego modelu planowania przyszłości.Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2018/10
Wraz z otwarciem europejskich rynków pracy i dostępem do programów stypendialnych w Unii Europejskiej poszerza się także zakres informacji doradczych dostępnych w szkołach. Z roku na rok zmieniają się też oczekiwania uczniów oraz możliwość realizacji przez nich planów edukacyjnych i zawodowych. Dlatego praca doradcy zawodowego wymaga stałego dokształcania, poszerzania wiedzy, zdobywania informacji, bycia na bieżąco ze zmieniającym się rynkiem edukacji i pracy oraz dostępną na rożnych poziomach kształcenia ofertą edukacyjno-zawodową.
Rolą doradcy zawodowego jest wspomaganie ucznia – poprzez grupowe bądź indywidualne zajęcia – w wyborze przyszłego kierunku kształcenia i wreszcie pracy. Powinien on przy tym uwzględniać z jednej strony psychofizyczne możliwości danej osoby, jej temperament, osobowość, sytuację życiową i perspektywy, z drugiej zaś możliwości systemu edukacyjnego i rynku pracy. Dzięki doradcom zawodowym młodzi ludzie mogą poznać swoje mocne strony i predyspozycje, dowiedzieć się wielu szczegółów na temat różnych profesji, sprawdzić, jaki zawód chcą i mogą wykonywać oraz czy nie ma ku temu przeciwwskazań, np. zdrowotnych.
Ze względu na specyfikę tego zajęcia często pojawiają się postulaty, że doradcą zawodowym powinna być osoba neutralna, spoza systemu szkolnego, ktoś, kto nie stawia ocen, nie jest wymagający, nie krytykuje i nie porusza kwestii wychowania czy zachowania uczniów. Takie rozwiązanie funkcjonuje np. w Wielkiej Brytanii. Opisany przez nas model doradztwa w tym kraju może być inspiracją do tworzenia nowych rozwiązań również na polskim gruncie.
