Współczesny świat wymaga od młodego człowieka coraz to nowych umiejętności, sprawności i postaw. Wymagania te dotyczą też bezpośrednio szkoły, której zadaniem jest przygotowanie uczniów do wejścia w dorosłe życie, a co za tym idzie – rozwijanie u nich kompetencji proinnowacyjnych, takich jak: współpraca, liderstwo, samodzielność myślenia, myślenie dywergencyjne, odwaga, rozwiązywanie problemów czy zarządzanie sobą.
Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2020/11
Działaniem sprzyjającym rozwijaniu kompetencji proinnowacyjnych może być wykorzystanie w pracy z uczniami czterech wartościowych praktyk dydaktycznych. Są nimi:
- praca w parach i grupach,
- praca z błędem,
- informacja zwrotna,
- zadawanie pytań.
Niniejszy artykuł został przygotowany na podstawie wewnętrznych materiałów opracowanych w ramach realizowanego przez Centrum Edukacji Obywatelskiej projektu „Szkoła dla innowatora”, a skierowanych do uczestniczących w nim nauczycieli.
Praca w parach lub zespołach rozwija metakompetencję, jaką jest współpraca. Taka umiejętność umożliwia funkcjonowanie osoby w grupie, ale też poznawanie rożnych sposobów myślenia, modeli mentalnych, reakcji na sukces czy porażkę itp. Praktyka pracy w parach i grupach jest odpowiedzią na zalecenia płynące z wszelkich badań edukacyjnych – uczymy się przez wymianę myśli, dyskutując, konfrontując, przyjmując różne punkty widzenia.
Stosując pracę zespołową, starajmy się, by była ona nieodłącznym elementem naszych lekcji. Warto tak planować zajęcia, aby zapewnić uczniom możliwość uczenia się od drugiej osoby/grupy. Praca taka pozwala m.in.:
- kształtować kompetencje proinnowacyjne,
- budować relacje uczniów w klasie wzajemnie ze sobą oraz z nauczycielem,
- wypracowywać zasady dobrej komunikacji,
- kształtować umiejętności podejmowania decyzji w grupie,
- efektywnie się uczyć,
- rozwijać samodzielność, pracę bez interwencji nauczyciela.
