Ważnym elementem inicjowania i wprowadzania rozwiązań, które poprawiają uczenie się oraz rozwijają partnerską kulturę pracy szkoły, jest zbudowanie wspierającego zmianę otoczenia. Inicjatorzy zmiany (nie tylko szkolnej) doskonale to rozumieją i gdy wymieniają obawy z nią związane, najczęściej pojawiają się wśród nich: lęk przed samotnością, brak narzędzi i adekwatnego wsparcia oraz brak motywacji i niezrozumienie innych dla planowanych rozwiązań.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/5
Każde działanie potrzebuje nie tylko lidera, ale też sojuszników – wewnątrz instytucji i poza nią. Dla zmian realizowanych w szkole są to przede wszystkim nauczyciele, uczniowie i rodzice, a także przedstawiciele władz samorządowych, organizacje społeczne, lokalne instytucje kulturalne i edukacyjne, pojedyncze osoby zainteresowane rozwojem lokalnej społeczności i edukacji.
W literaturze przedmiotu zmianę rozumiemy jako ogół wynikających z realnej potrzeby, istotnych dla danej instytucji przekształceń, które prowadzą do zmiany istniejącego układu zgodnie z ustalonymi procedurami i mogą dotyczyć różnych części czy obszarów działania (Kurtyka, Roth, 2017).
Tak rozumiane zmiany są stałym elementem polskiej szkoły. Nie da się ich realizować w pojedynkę, bowiem wymagają nowych, często unikatowych kompetencji, wiedzy, dodatkowych nakładów finansowych lub środków materialnych, a przede wszystkim wspólnego zrozumienia i zaufania do przyjętego kierunku oraz zaangażowania emocjonalnego i czasowego. Czynnikami, które zwiększają prawdopodobieństwo powodzenia jest więc nie tylko przekonany do zmiany i zmotywowany do działania zespół, ale też silne i sprawdzone sojusze.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html