Komunikacja i interakcja, poznawanie i uczenie, społeczne, emocjonalne i mentalne trudności oraz bariery sensoryczne lub fizyczne to cztery główne kategorie specjalnych potrzeb edukacyjnych, które rozpoznawane są wśród nieletnich w Anglii. Pod tymi pojęciami kryją się wielorakie przykłady inwalidztw, chorób, zaburzeń bądź ograniczeń umysłowych, które wymagają specjalistycznej wiedzy i fachowej pomocy. Prześledźmy, w jaki sposób angielskie szkoły organizują wsparcie dla swoich podopiecznych.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2024/3
Oceń, zaplanuj, zrób i sprawdź to cztery ogólnie sformułowane wytyczne dotyczące pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Według statystyk w Wielkiej Brytanii najczęściej diagnozowane są: ADHD, autyzm, problemy związane z mową i zdolnościami językowymi, fizyczne ograniczenia oraz społeczne i emocjonalne trudności połączone ze zdrowiem psychicznym dziecka.
Szkoły specjalne od dawna stanowiły alternatywę dla instytucji publicznych, jednak promowana jest metodyka integracji i otwartości na psychofizyczne wymagania dzieci, dlatego w każdej placówce oświatowej pracuje specjalista organizujący i nadzorujący wsparcie dla uczniów. Szkoły przyjmują w tej kwestii stanowiska proaktywne, a w zapewnieniu ponadwymiarowego wspomagania podopiecznych zaangażowany jest każdy pracownik.
Rząd aktywnie partycypuje w budowaniu i ewaluowaniu strategii dla placówek oświatowych, obiecał też cyklicznie publikować dla nich materiały poradnikowe, zainwestować dodatkowe fundusze oraz wprowadzić pilotażowe programy wspomagające. W ramach wsparcia przewidziane zostały wzbogacające wiedzę praktyczną zmiany w kursach zawodowych i ponadprogramowe szkolenia dla asystentów. Na poziomie szkolnym oferta specjalistycznych sesji doszkalających oraz branżowe wymagania są co roku aktualizowane i wdrażane w codzienne działania.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html
