Wprowadzenie w szkole superwizji może przynieść realne korzyści dla rozwoju zawodowego nauczycieli i jakości pracy całej placówki. Jednak o skuteczności tej metody nie decyduje jedynie jej obecność w systemie – kluczowe znaczenie ma sposób, w jaki zostanie wdrożona. Jak zatem zorganizować superwizję, by była efektywna i odpowiadała na realne potrzeby społeczności szkolnej?
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/9
Rozwój zawodowy nauczyciela to proces długofalowy, który powinien być zakorzeniony w codziennej praktyce, tworzony wewnętrznie i dostosowany do rzeczywistych potrzeb placówki. Dla dyrektora oznacza to konieczność świadomego projektowania środowiska pracy, w którym nauczyciele mogą się rozwijać, współpracować, dzielić doświadczeniem i w razie potrzeby uzyskiwać pomoc. Jednym z narzędzi mogących skutecznie wspierać ten proces jest superwizja. Jej wdrożenie potrafi znacząco przyczynić się do podniesienia jakości pracy nauczycieli i kadry kierowniczej, wspierając refleksję nad praktyką zawodową, rozwój kompetencji interpersonalnych i merytorycznych oraz budowanie kultury uczenia się w organizacji.
Jednak aby superwizja realizowała swoje funkcje i przynosiła oczekiwane efekty, konieczne jest odpowiednie wprowadzenie jej do praktyki szkolnej. A to wiąże się z wnikliwą diagnozą stanu wyjściowego, dobrze przemyślanym i przygotowanym planem oraz zakorzenieniem superwizji w kulturze organizacyjnej szkoły jako stałego, a nie incydentalnego elementu pracy zespołu pedagogicznego.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html