Szkolny spokojny kącik to nie tylko fizyczna przestrzeń, lecz przede wszystkim symbol głębszego podejścia do potrzeb emocjonalnych uczniów i nauczycieli. Stworzenie takiego miejsca wymaga wspólnego wysiłku całej społeczności szkolnej i zastosowania praktycznych narzędzi wspierających samoregulację. Nie jest to proces pozbawiony wyzwań, za to ma olbrzymi potencjał do poprawy wyników edukacyjnych oraz budowania kultury placówki uważnej na potrzeby emocjonalne każdego.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2024/6
Oprócz oceny umiejętności w zakresie rozumienia tekstu, matematyki i rozumowania naukowego wyniki Programu Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów PISA 2022 pokazały również, jak 15-latkowie funkcjonują w obszarze kompetencji społeczno-emocjonalnych. Polska wypadła znacznie poniżej średniej dla krajów OECD (Organisation for Economic Cooperation and Development), a w zakresie kontroli emocjonalnej wśród ponad 60 państw tylko Jamajka uzyskała gorszy rezultat (https://ibe.edu.pl/index.php/pl/aktualnosci/2199-pisa-2022-poznalismy-wyniki-najnowszej-edycji-programu-miedzynarodowej-oceny-umiejetnosci-uczniow).
Warto potraktować ten niepokojący wynik jako sygnał alarmowy i poszukać rozwiązań, które w praktyczny sposób umożliwią uczniom świadome ćwiczenie kompetencji społeczno-emocjonalnych. Spędzają w szkole większość dnia, należy więc stwarzać okazje, by w bezpiecznych warunkach mogli próbować różnych strategii radzenia sobie z trudnymi emocjami i mieli przestrzeń na refleksję.
Jednym z narzędzi służących temu celowi jest spokojny kącik. To dedykowane miejsce w szkole i/lub klasach, gdzie uczeń indywidualnie bądź z nauczycielem, w grupie czy pojedynczo, może nauczyć się być samemu, uspokoić, pomyśleć o swoich odczuciach, doświadczyć ich i odpocząć.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html