W artykule Zasady uniwersalnego projektowania wyjaśniam, na czym polega to podejście i czym się charakteryzuje, w tym staram się podpowiedzieć, w jaki sposób wykorzystać te zasady do budowania w szkole skutecznego wsparcia uczniów w zróżnicowanych klasach.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/6
Zacznę od szkolnej oceny funkcjonalnej, jest bowiem wstępnym krokiem do podjęcia działań wspierających, opartym na obserwacji funkcjonowania ucznia w kontekście jego środowiska, rozpoznaniu zasobów i deficytów. Daje wskazówki do wspierania rozwoju potencjału dziecka, ale też modyfikacji środowiska, by zniwelować bariery na drodze tego rozwoju (Knopik, Domagała-Zyśk, 2021). Ocena funkcjonalna:
- opiera się na modelu biopsychospołecznym,
- jest pierwszym i podstawowym rodzajem rozpoznania potrzeb i możliwości ucznia,
- jest rozłożona w czasie,
- uwzględnia różnorodne potrzeby, uznając je za integralną jedność (por. CEO),
- angażuje na równi nauczycieli, specjalistów i rodziców,
- daje możliwość autodiagnozy samego ucznia,
- uwzględnia zachowania wraz z ich przyczynami i skutkami,
- odpowiada, jakie możliwości aktywności i uczestnictwa w życiu klasy i szkoły ma dana osoba, co powinno się zmienić, by mogła być aktywna i uczestniczyć w większym stopniu,
- jest podstawą do budowania wsparcia dla dziecka oraz wprowadzania zmian w szkole jako środowisku uczenia się.
W oparciu o Międzynarodową Klasyfikację Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia (WHO, 2001) wyodrębniono dziewięć obszarów aktywności i uczestniczenia, które powinny stać się podstawą rozpoznania sytuacji uczniów. Przy czym aktywność jest tu rozumiana jako podejmowanie przez ucznia działań i wykonywanie zadań związanych ze szkołą (nie tylko nauką), a uczestniczenie jako jego angażowanie się w określone sytuacje życiowe (w tym szkolne).
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html