Prawo26 marca, 2018

Orzecznictwo Sądów Polskich 3/2018

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., VI ACa 875/12

Łukasz Drożdżowski

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r., VI ACa 875/12
Glosa

Glosa dyskutuje problem kontroli abstrakcyjnej wzorca umowy składającego się wyłącznie z jednej klauzul umownej. Jej przedmiotem jest również zagadnienie stosowania wzorca umowy jako warunku jego kontroli abstrakcyjnej. Ostatnią analizowaną kwestią prawną jest ustalenie abuzywnego charakteru prawnego obowiązku konsumenta w zakresie dochowania dodatkowych aktów staranności w zakresie sprawdzenia rzeczy w związku z jej nabyciem. Zdaniem autora glosowany wyrok zaprzecza celom dyrektywy 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich.

Słowa kluczowe:  cywilne prawo, zobowiązania, niedozwolone postanowienia umowne, wzorzec umowy, obowiązek sprawdzenia rzeczy, nieważność czynności prawnej, dyrektywa Rady 93/13/EWG w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

Łukasz Drożdżowski

Judgment of the Court of Appeal in Warsaw of 20 December 2012, VI ACa 875/12
Commentary

This commentary discusses the issue of abstract (non-case-specific) review of a standard contract consisting of only one clause. It also deals with the subject of application of the standard terms in consumer contracts as a condition for their abstract review. The last legal issue is an assessment of an unfair character of a consumer’s obligation to exercise diligence by examining the consumer goods to be bought. The author is of the opinion that the commented judgment contradicts the purposes of Directive 93/13/EEC on unfair terms in consumer contracts.

Keywords:  civil law, obligations, unfair terms in consumer contracts, standard contract, obligation to examine goods, invalidity of a legal transaction, Council Directive 93/13/EEC on unfair terms in consumer contracts


Aleksander Chłopecki

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 20 października 2016 r., II CSK 549/15
Glosa

Artykuł poświęcony jest kwestii istnienia (lub nie) zobowiązania inkorporowanego w papierze wartościowym po tzw. „utracie ważności „tego papieru wartościowego. Zdaniem glosatora uzgodnienie przez strony „utrata ważności” papieru wartościowego nie może prowadzić do wygaśnięcia zobowiązania ani do skracania biegu przedawnienia roszczeń inkorporowanych w papierze wartościowym.

Słowa kluczowe: papiery wartościowe, ważność papieru wartościowego, wygaśnięcie zobowiązania, przedawnienie

Aleksander Chłopecki

Judgment of the Supreme Court – Civil Chamber of 20 October 2016, II CSK 549/15
Commentary

The article discusses the question of the existence (or non-existence) of the obligations incorporated in the securities in case of the so called ‘expiration’ of securities. This commentator argues that even the securities’ ‘expiration date’ agreed between the parties cannot lead to the extinction of an obligation or to the shortening of the limitation period for claims incorporated in securities.

Keywords:  securities, validity of a security, extinction of an obligation, limitation


Mirosław Nesterowicz

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 29 września 2016 r., I ACa 455/16
Glosa

Powód doznał poważnej szkody podczas porodu. Sąd Apelacyjny w Szczecinie zasądził na jego rzecz rentę z tytułu zwiększonych potrzeb i zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę. Stwierdził, że fakt, iż poszkodowany jest od urodzenia w stanie głębokiego upośledzenia umysłowego i prawdopodobnie nie uświadamia sobie wyrządzonej mu krzywdy, nie oznacza, że krzywda ta jest mniejsza niż osoby, która wcześniej była zdrowa, i że nie odczuwa bólu i krzywdy. Na wysokość należnego zadośćuczynienia nie może też w jakimkolwiek stopniu rzutować zasądzenie renty na rzecz poszkodowanego.

Słowa kluczowe: cywilne prawo, odpowiedzialność deliktowa, szkoda wyrządzona przy porodzie, renta i zadośćuczynienie pieniężne na rzecz poszkodowanego

Mirosław Nesterowicz

Judgment of the Court of Appeal in Szczecin of 29 September 2016, I ACa 455/16
Commentary

The claimant suffered a serious injury during childbirth. The Court of Appeal in Szczecin awarded him a pension to cater for his increased needs and cash compensation for the damage suffered (compensation for non-pecuniary loss). The Court argues that the fact that the aggrieved party has been in a state of deep intellectual disability since his birth and probably does not realise the harm caused to him does not mean that the harm is less serious than in the case of a person who was previously healthy, nor that he does not feel pain or hurt. The amount of due compensation must not in any way be affected by the award of a pension to the victim.

Keywords:  civil law, tortious liability, injury inflicted during childbirth, pension and cash compensation for the aggrieved party (victim)


Mikołaj Małecki
Wojciech Płóciennik
Natalia Szabatowska

Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 11 stycznia 2017 r., III KK 196/16
Commentary

Autorzy aprobują twierdzenie Sądu Najwyższego, zdaniem którego określenie „wiele” – w odniesieniu do osób – nie musi oznaczać liczby co najmniej 10 osób. Znamię „wiele” jest pojęciem ocennym i w zależności od kontekstu przyjmuje różne znaczenia. Stanowisko Sądu Najwyższego oparte na językowych regułach wykładni tekstu prawnego prowadzi do konieczności odrzucenia powszechnie przyjmowanego w doktrynie i orzecznictwie poglądu, w myśl którego znamię „wiele” oznacza „więcej niż kilka” osób, a więc co najmniej 10.

Słowa kluczowe: prawo karne, pojęcie „wielu osób” jako znamię przestępstwa z art. 163 § 1 Kodeksu karnego, znamię ocenne, zasady wykładni prawa karnego

Mikołaj Małecki
Wojciech Płóciennik
Natalia Szabatowska

Decision of the Supreme Court – Criminal Chamber of 11 January 2017, III KK 196/16
Commentary

The authors of this article approve the Supreme Court’s statement that the word ‘many’ – with reference to persons – does not need to be understood as meaning at least ten people. The feature of ‘many’ is an evaluative term which, depending on the context, has different meanings. The opinion of the Supreme Court, based on the linguistic rules of statutory interpretation, compels one to reject the view, commonly accepted in legal literature and in case law, that the feature of ‘many’ persons means ‘more than several’ persons, therefore at least ten.

Keywords: criminal law, notion of ‘many persons’ as a feature of the offence defined in Art. 163(1) of the Criminal Code, evaluative feature, rules of interpretation of criminal law


Michał Derek

Postanowienie Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 2 lutego 2017 r., II KK 306/16
Glosa

W glosie autor aprobuje stanowisko Sądu Najwyższego, w myśl którego decyzja o wyborze placówki służby zdrowia nie jest autonomiczną decyzją pacjenta lub członków jego rodziny. W tym ujęciu zakłada się, że określenie granic wolności człowieka wyznaczających zakres obowiązków po stronie innych podmiotów wymaga namysłu nad treścią normatywną przepisów konstytucyjnych dotyczących ochrony praw i wolności człowieka. Brak autonomii w zakresie wyboru placówki powoduje możliwość przypisania odpowiedzialności karnej z art. 160 k.k. podmiotom udzielającym pomocy medycznej.

Słowa kluczowe: prawo karne, autonomia pacjenta a uprawnienie dyspozytora medycznego centrum powiadamiania ratownictwa do wyboru placówki medycznej jako „najbliższego szpitalnego oddziału ratunkowego” w rozumieniu art. 44 ust. 1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym

Michał Derek

Decision of the Supreme Court – Criminal Chamber of 2 February 2017, II KK 306/16
Commentary

The commentator agrees with the opinion expressed by the Supreme Court, namely that the decision about the place of medical treatment is not an autonomous decision of the patient or members of the family. It is possible to find the limits of freedom of an individual (which mark the scope of legal duties of other entities) after a reflection underpinned by a normative analysis of the constitutional provisions on the rights and freedoms of an individual. The lack of autonomy in choosing the place of medical treatment makes it possible to ascribe criminal liability under Art. 160 of the Polish Criminal Code to members of the Emergency Rescue Service.

Keywords:  criminal law, patient’s autonomy and the powers of an emergency medical dispatcher to choose the medical centre as the ‘closest emergency hospital ward’ within the meaning of Art. 44(1) of the Act on State Emergency Rescue Service


Beata Baran

Uchwała Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw publicznych z dnia 21 kwietnia 2016 r., III PZP 4/16
Glosa

Przedmiotem glosy jest uchwała Sądu Najwyższego dotycząca reżimu postępowania przed sądem pracy zainicjowanego w wyniku odwołania od orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie dyscyplinarnej funkcjonariusza Służy Więziennej. Autorka przychyla się do poglądu Sądu Najwyższego, że sądy pracy powinny procedować na podstawie norm Kodeksu postępowania cywilnego.

Słowa kluczowe:  prawo pracy, Służba Więzienna, odpowiedzialność dyscyplinarna, służby mundurowe, Kodeks postępowania cywilnego

Beata Baran

Resolution of the Supreme Court – Labour Law, Social Insurance and Public Affairs Chamber of 21 April 2016, III PZP 4/16
Commentary

This commentary concerns the Supreme Court’s resolution of 21 April 2016, III PZP 4/16, on the proceedings before a labour court initiated by an appeal against a judgment ending disciplinary proceedings of an officer of the Prison Service. The author agrees with the view of the Supreme Court that labour courts should proceed according to the Code of Civil Procedure.

Keywords:  labour law, Prison Service, disciplinary liability, uniformed services, Code of Civil Procedure


Michał Barański

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 11 stycznia 2017 r., I PK 25/16
Glosa

Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 11 stycznia 2017 r. poruszył między innymi zagadnienie zawartości katalogu danych osobowych, jakich pracodawca może domagać się od pracownika oraz osoby ubiegającej się o zatrudnienie (art. 221 kodeksu pracy). Niniejsza glosa ograniczona została wyłącznie do tezy dotyczącej zakresu pojęciowego danych osobowych o „przebiegu dotychczasowego zatrudnienia”. Poddano częściowej krytyce sposób uargumentowania postawionej przez Sąd Najwyższy prawidłowej tezy, że pojęcie zatrudnienia, zamieszczone w art. 221 § 1 pkt 6 kodeksu pracy należy rozumieć szeroko, nie jako jedynie zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, ale również jako zatrudnienie na podstawie umów cywilnoprawnych.

Słowa kluczowe:  prawo pracy, dane osobowe pracownika, pojęcie zatrudnienia

Michał Barański

Judgment of the Supreme Court - Labour Law, Social Security and Public Affairs Chamber of 11 January 2017, I PK 25/16
Commentary

In the statement of reasons for the judgment of 11 January 2017 the Supreme Court mentioned, among other things, the issue of the catalogue of personal data that an employer could demand from an employee or a job applicant (Art. 221 of the Labour Code). This commentary is limited only to the statement concerning the scope of the notion of personal data about the ‘employment history’. There is a partial criticism of the argumentation provided for the Supreme Court’s otherwise correct thesis that the notion of employment, used in Art. 221(1)(6) of the Labour Code should be understood broadly, not only as employment on the basis of an employment contract, but also on the basis of civil-law contracts.

Keywords:  labour law, employee’s personal data, notion of employment


Tadeusz Kuczyński

Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 14 marca 2017 r., II UK 36/16
Glosa

W glosie zasadniczo zaakceptowano stanowisko Sądu, że skazanie emerytowanego funkcjonariusza służb zmilitaryzowanych za przestępstwo udziału w zorganizowanej grupie przestępczej stanowi – zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z 18.02.1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy – samodzielną przesłankę utraty prawa do świadczenia emerytalnego, niezależnie czy przestępstwo zostało popełnione w toku służby, czy po jej zakończeniu. Emerytowany funkcjonariusz, mimo zwolnienia ze służby, nadal pozostaje w stosunku służbowym wyznaczającym wzajemne prawa i obowiązki stron. Pomiędzy zachowaniem się emeryta a prawem do zaopatrzenia emerytalnego istnieje związek przyczynowy oparty na ustawowo określonej zasadzie ekwiwalentności świadczeń stron. Prawomocne skazanie emeryta za popełnienie normatywnie określonego czynu prowadzi do przerwania tej zasady i utraty prawa do świadczenia.

Słowa kluczowe:  ubezpieczenie społeczne, funkcjonariusz państwa, zaopatrzenie emerytalne, przestępstwo udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, ekwiwalentność świadczeń, utrata prawa do emerytury, wykładnia spójników „albo” oraz „lub”

Tadeusz Kuczyński

Judgment of the Supreme Court – Labour Law, Social Insurance and Public Affairs Chamber of 14 March 2017, II UK 36/16
Commentary

The commentary generally accepts the Court’s view that the conviction of a retired officer of militarised services for the offence of participation in an organised criminal group constitutes, in accordance with Art. 10(2) of the Act of 18 February 1994 on Retirement Benefits of Officers, independent grounds for losing one’s retirement pension entitlement, regardless of whether the offence was committed in the course of service or afterwards. A retired officer, despite being released from service, remains in a service relationship that determines the parties’ mutual rights and obligations. There is a causal link between the conduct of a retirement pensioner and his or her retirement pension entitlement, which is based on the statutory principle of equivalence of parties’ performances. A valid conviction of a retirement pensioner for an offence results in this principle no longer being applicable, therefore the person loses his or her retirement pension entitlement.

Keywords:  social security, state official, retirement benefit, offence of participation in an organised criminal group, equivalence of performance, loss of retirement pension entitlement, interpretation of the conjunction ‘or’


Paweł Borszowski

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2017 r., II FSK 4025/14
Glosa

Glosa dotyczy jednego z istotnych problemów pojawiających się zarówno w konstrukcji normatywnej podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i w praktyce podatkowej. Chodzi o ustalenie zakresu zachowań podmiotów kwalifikowanych jako działalność gospodarcza. Mimo że wprowadzono definicję legalną tego pojęcia, nadal powstają wątpliwości w praktyce podatkowej, które w tym przypadku są także konsekwencją specyfiki definiowanego pojęcia. Ustawodawca nieprzypadkowo używa tu środków techniki prawodawczej zapewniających elastyczność tekstu aktu normatywnego, które umieszcza w definicji legalnej. W praktyce podatkowej przy „wypełnieniu” określenia nieostrego, umieszczonego w definicji legalnej należy unikać takich sformułowań, które zwiększyłyby stopień nieostrości.

Słowa kluczowe:  podatkowe prawo, podatek dochodowy od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza

Paweł Borszowski 

Judgment of the Supreme Administrative Court of 7 February 2017, II FSK 4025/14
Commentary

This commentary concerns one of major problems that appear both in the normative construction of personal income tax and in the tax practice. The problem concerns determining the scope of behaviours of entities classified as business activity. Although a legal definition of this notion has been introduced, there still arise doubts in the tax practice, which in this case are also a consequence of the particularity of the defined notion. It is not accidental that the legislature uses here certain means of legislative technique to ensure flexibility of the normative text, which means are included in this legal definition. In tax practice, when ‘filling in’ a vague term used in a legal definition, one should avoid any expressions that might increase the degree of vagueness.

Keywords:  tax law, personal income tax, non-farming business activity


Rafał Szczepaniak

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2017 r., I OSK 2937/16
Glosa

Glosowany wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy doniosłego teoretycznie i praktycznie zagadnienia granic swobody dysponowania mieniem komunalnym przez jednostki samorządu terytorialnego.
Glosator podziela twierdzenie wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny, że własność publiczna cechuje się daleko idącą specyfiką konstytucyjną. Autor glosy sprzeciwia się ścisłemu rozgraniczeniu władztwa właścicielskiego i administracyjnego. Jego zdaniem rozpatrywany przypadek dowodzi, iż kwestie te w wielu aspektach się przenikają.

Słowa kluczowe:  samorząd terytorialny, mienie publiczne, zarządzenie ograniczające korzystanie z mienia publicznego, sprawa z zakresu administracji publicznej, skarga do sądu administracyjnego

Rafał Szczepaniak

Judgment of the Supreme Administrative Court of 17 May 2017, I OSK 2937/16
Commentary

The commented judgment of the Supreme Administrative Court concerns an issue which is important from both the theoretical and practical points of view, namely the issue of limits of the local authorities’ freedom of administration of municipal assets.
The commentator shares the opinion expressed by the Supreme Administrative Court that public property has quite marked constitutional particularities. The author of this commentary opposes the strict separation of owner’s and administrator’s control over assets. He believes that the case in point proves that in many aspects these terms overlap.

Keywords:  local self-government, public assets, ordinance restricting the use of public assets, case from the field of public administration, complaint to an administrative court

 

Przeglądaj powiązane tematy
Back To Top