Przedmiotowa zmiana powództwa w ujęciu prawnoporównawczymPiotr Rylski
doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Prawa i Administracji, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-5399-1624
udział w autorstwie tekstu – 50%
Karol Weitz
profesor nauk prawnych, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Warszawski, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0408-5374
udział w autorstwie tekstu – 50%
Przedmiotowa zmiana powództwa w ujęciu prawnoporównawczym
Artykuł omawia instytucję zmiany powództwa w kilku europejskich systemach prawnych: francuskim, belgijskim, niemieckim, austriackim i szwajcarskim. Przedstawiono kolejno przesłanki dopuszczalności zmiany powództwa, rodzaje zmiany powództwa, formę tej zmiany oraz zmianę powództwa w postępowaniu drugoinstancyjnym. Autorzy dochodzą do wniosku, że wspólnym mianownikiem omawianych systemów jest dostrzeżenie potrzeby ochrony praw pozwanego w kontekście zmiany powództwa. Prowadzi to do ograniczenia dopuszczalności tej zmiany albo według kryterium czasowego albo uzależniania zmiany powództwa od zgody pozwanego. Uznają także, że zmiana powództwa w polskim procesie cywilnym jest zbyt szeroko dopuszczalna, co może naruszać prawo pozwanego do obrony i wymaga zmian ustawodawczych.
Słowa kluczowe: powództwo, zmiana powództwa, prawo porównawcze
dr hab. Piotr Rylski
Professor of the University of Warsaw, Faculty of Law and Administration, University of Warsaw, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-5399-1624
Contribution to the authorship of the text – 50%
prof. dr hab. Karol Weitz
Faculty of Law and Administration, University of Warsaw, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0408-5374
Contribution to the authorship of the text – 50%
The Change of Claim in the Comparative Approach
The article discusses the institution of a change of claim in several European legal systems: French, Belgian, German, Austrian and Swiss. It presents subsequently: prerequisites for the admissibility of change of claim, types of change of claim, the form of this change and change of claim in the second instance proceedings. The authors conclude that the common element of the above mentioned systems is the perception of the need to protect the defendant's rights in the context of changing the claim. Therefore in many foreign systems the admissibility of such change is limited either under the temporal criterion or is subject to the consent of the defendant. The authors also recognize that the change of claim in the Polish civil process is too broadly permissible, which may infringe the defendant’s right to defense and requires legislative amendments.
Keywords: claim, change of claim, comparative law
Bibliografia / References
Assmann D. [w:] Zivilprozessordnung und Nebengesetze. Großkommentar, t. 4, red. B. Wieczorek, R. Schütze, Berlin – Boston 2013.
Ballon O.J., Nunner-Krautgasser B., Schneider B., Einführung in das Zivilprozessrecht, Wien 2016.
Becker-Eberhard E. [w:] Münchener Kommentar zur Zivilprozessordnung mit Gerichtsverfassungsgesetz und Nebengesetzen, red. W. Krüger, Th. Rauscher, t. 1, München 2020.
Braun J., Lehrbuch des Zivilprozeßrechts, Tübingen 2014.
Broniewicz W., Marciniak A., Kunicki I., Postępowanie cywilne w zarysie, Warszawa 2020.
Miszewski W., Proces cywilny w zarysie. Część pierwsza, Warszawa – Łódź 1946.
Buchegger W., Markowetz K., Grundriss des Zivilprozessrechts, Wien 2016.
Cadiet L., Jeuland E., Droit judiciaire privé, Paris 2013.
Carré G.-L.-J., Lois de la procédure civile et administratives, Paris 1864.
Chainais C., Mayer L., Ferrand F., Guinchard S., Procédure civile. Droit interne et européenne du procès civil, Paris 2018.
Czarny G., Powództwo pierwotne a zmienione, „Wileński Przegląd Prawniczy” 1937/11.
Czarny G., Zmiana powództwa w świetle orzecznictwa oraz przepisów k.p.c., „Wileński Przegląd Prawniczy” 1936/8.
De Leval G., Biemar B. [w:] Droit judiciaire, t. 2, Manuel de procédure civile, Bruxelles 2015.
Fierich F.K., Postępowanie przed sądami okręgowemi [w:] Polska procedura cywilna. Projekty referentów z uzasadnieniem. Przedruk druków wyczerpanych z. r. 1921 i 1923, Warszawa 1928.
Flejszar R., Zasada dyspozycyjności w procesie cywilnym, Warszawa 2016.
Fricero N., Julien P., Procédure civile, Issy-les-Moulineaux 2014.
Gallet J.-L., La procédure civile devant la cour d’appel, Paris 2010.
Heron J., Le Bars T., Droit judiciaire privé, Paris 2010.
Jędrzejewska M., aktualizacja Weitz K. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t, 1, red. T. Ereciński Warszawa 2016.
Jodłowski J., Resich Z., Lapierre J., Misiuk-Jodłowska T., Weitz K., Postępowanie cywilne, Warszawa 2016.
Klicka Th. [w:] Kommentar zu den Zivilprozessgesetzen, red. H.W. Fasching, A. Konecny, t. 3, cz. 1, Wien 2017.
Mosselmans S., La modification de la demande dans le cadre de l’article 807 du Code judiciaire, „Rapports annuels de Cassation” 2002.
Pahud E. [w:] Schweizerische Zivilprozessordnung. Kommentar, red. A. Brunner, D. Gasser, I. Schwander, t. 2, Zürich – St. Gallen 2016.
Piasecki K., Przedmiotowe przekształcenia procesu cywilnego, „Nowe Prawo” 1973/11.
Pimmer H. [w:] Kommentar zu den Zivilprozessgesetzen, red. H.W. Fasching, A. Konecny, t. 4, cz. 1, Wien 2019.
Rechberger W.H. Simotta D.A., Grundriss des österreichischen Zivilprozessrechts, Wien 2017.
Resich Z., Zmiana powództwa, „Państwo i Prawo” 1955/9.
Rylski P., Weitz K., Powództwo wzajemne w ujściu prawnoporównawczym [w:] In varietate concordia. Księga jubileuszowa Profesora Ryszarda Skubisza, red. E. Całka, Warszawa 2022.
Strickler Y., Procédure civile, Bruxelles 2013.
Sutter-Somm Th., Schweizerisches Zivilprozessrecht, Basel – Genf 2012.
Von Arx G., Der Streitgegenstand im schweizerischen Zivilprozess, Basel 2007.
Von Wilmowski E., Levy E.M., Zivilprozeßordnung und Gerichtsverfassungsgesetz mit Kommentar in Anmerkungen, t. 1, Berlin 1886.
Waligórski M., Polskie prawo procesowe cywilne w świetle zasady dyspozycji, „Studia Cywilistyczne” 1963/2.
Waśkowski E., System procesu cywilnego, Wilno 1932.
Weitz K., Związanie sądu granicami żądania [w:] Aurea Praxis. Aurea Theoria. Ksiega pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego, red. J. Gudowski, K. Weitz, t. 1, Warszawa 2011.
Werhanowski W., Zmiana skargi w austriackim procesie cywilnym, Lwów 1911.
Wiśniewska A., Istota i formy ilościowych przekształceń przedmiotowych w polskim procesie cywilnym, „Studia Iuridica” 2018/25.
Wiśniewska A., Istota i formy jakościowych przekształceń przedmiotowych w procesie cywilnym [w:] Studia z prawa postępowania cywilnego. Księga pamiątkowa ku czci Zbigniewa Resicha, red. M. Jędrzejewska, T. Ereciński, Warszawa 1985.
Wiśniewska A., Przedmiotowa zmiana powództwa w procesie cywilnym, Warszawa 1985.
Artur Nowacki
doktor habilitowany nauk prawnych, adiunkt, Katedra Prawa Handlowego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Warszawski; radca prawny, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0513-115X
Brak pokrzywdzenia wierzycieli jako przesłanka otwarcia i dalszego prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego
Przedmiotem artykułu jest analiza przesłanki pokrzywdzenia wierzycieli na tle dwóch przepisów Prawa restrukturyzacyjnego: art. 8 ust. 1 i art. 325 ust. 1 pkt 1. Zgodnie z art. 8 ust. 1 Prawa Restrukturyzacyjnego sąd odmawia otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, jeżeli skutkiem tego postępowania byłoby pokrzywdzenie wierzycieli. Zgodnie z art. 325 ust. 1 pkt 1 Prawa Restrukturyzacyjnego sąd umarza postępowanie restrukturyzacyjne, jeżeli prowadzenie postępowania prowadziłoby do pokrzywdzenia wierzycieli.
Słowa kluczowe: postępowanie restrukturyzacyjne, umorzenie, pokrzywdzenie wierzycieli
dr hab. Artur Nowacki
Assistant Professor, Department of Commercial Law, Faculty of Law and Administration, University of Warsaw; attorney at law, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-0513-115X
The Lack of Creditors’ Detriment as a Prerequisite for Opening and Continuing Restructuring Proceedings
The subject of the article is the analysis of the premise of detriment to creditors in the light of two provisions of the Polish Restructuring Law: Art. 8.1 and art. 325.1.(1). Pursuant to Art. 8.1 of the Polish Restructuring Law, the court refuses to open restructuring proceedings if the result of such proceedings would be detrimental to the creditors. Pursuant to Art. 325.1.(1) of the Polish Restructuring Law, the court discontinues the restructuring proceedings if conducting the proceedings would be detrimental to the creditors.
Keywords: restructuring proceedings, discontinuation, creditor’s detriment
Bibliografia / References
Adamus R., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2019.
Filipiak P. [w:] Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. P. Filipiak, A. Hrycaj, Warszawa 2020.
Hrycaj A., Pokrzywdzenie wierzycieli jako przesłanka odmowy otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, „Doradca restrukturyzacyjny” 2016/1.
Merczyński B., Tkaczuk E., Brak intencji restrukturyzacyjnej wierzycieli jako przesłanka umorzenia postępowania restrukturyzacyjnego, „Monitor Prawa Bankowego” 2019/9.
Zedler F., Podstawy otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, „Polski Proces Cywilny” 2016/3.
Zimmerman P., Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, Warszawa 2022.
Jacek Gołaczyński
profesor nauk prawnych, Zakład Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii, Uniwersytet Wrocławski; sędzia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-3295-7099
Udział w autorstwie tekstu – 50%
Marek Zalisko
doktor nauk prawnych, adiunkt, Centrum Badań Problemów Prawnych i Ekonomicznych Komunikacji Elektronicznej, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii, Uniwersytet Wrocławski; radca prawny, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2352-0108
Udział w autorstwie tekstu – 50%
Przesłanki odmowy uznania orzeczenia w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej w rozporządzeniu nr 2019/1111
Celem rozporządzenia nr 2019/1111 obowiązującego od 1.08.2022 r. jest ułatwianie uznawania i wykonywania orzeczeń, dokumentów urzędowych i porozumień w systemie automatycznego uznawania i wykonywania w sporach transgranicznych w Unii Europejskiej. Obowiązywanie katalogu przesłanek negatywnych uznania orzeczenia w sprawach małżeńskich i w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej w rozporządzeniu nr 2019/1111 powoduje, iż sąd krajowy autonomicznie rozstrzyga w prowadzonym postępowaniu, czy w konkretnej sprawie zachodzi jedna z przesłanek wykluczających rozszerzenie skutków orzeczenia wydanego przez sąd w państwie członkowskim pochodzenia na obszar państwa członkowskiego, w którym wystąpiono o wykonanie orzeczenia. Na gruncie prawa unijnego należy, co do zasady, dążyć do zmniejszania ilości przesłanek negatywnych uznania orzeczenia, gdyż obowiązywanie zbyt obszernego katalogu przesłanek negatywnych uznania orzeczenia może powodować ograniczenie wzajemnego zaufania do automatycznego uznawania i wykonywania orzeczeń. Katalog przesłanek negatywnych uznania orzeczenia w sprawach małżeńskich i w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej został określony w przepisach art. 38 i 39 rozporządzenia nr 2019/1111 w sposób wyczerpujący, gdyż uznania orzeczenia należy odmówić tylko wówczas, gdy występują przesłanka lub przesłanki odmowy uznania wynikające wprost z tego rozporządzenia.
Słowa kluczowe: odmowa uznania orzeczenia w sprawach małżeńskich, odmowa uznania orzeczenia w sprawach odpowiedzialności rodzicielskiej, przesłanki negatywne uznania orzeczenia, system automatycznego uznawania i wykonywania orzeczeń, spory transgraniczne w Unii Europejskiej, rozporządzenie nr 2019/1111
prof. dr hab. Jacek Gołaczyński
Department of Civil Law and Private International Law, Faculty of Law, Administration and Economics, University of Wroclaw; judge of the Court of Appeals in Wroclaw, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-3295-7099
Contribution to the authorship of the text – 50%
dr Marek Zalisko
Assistant Professor, Centre for the Studies on Legal and Economic Problems of Electronic Communication, Faculty of Law, Administration and Economics, University of Wroclaw; attorney-at-law, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2352-0108
Contribution to the authorship of the text – 50%
Grounds for Refusal of Judgment Recognition in Matrimonial and Parental Responsibility Cases under Regulation No. 2019/1111
The purpose of Regulation No. 2019/1111, in force since August 1, 2022, is to facilitate the recognition and enforcement of judgments, authentic instruments and agreements in the system of automatic recognition and enforcement in cross-border disputes in the European Union. The catalogue of negative grounds for the recognition of a judgment in matrimonial and parental responsibility matters laid down in Regulation No. 2019/1111 means that the national court autonomously decides in the proceedings whether in a particular case there is one of the grounds precluding the extension of the effects of a judgment issued by a court in the Member State of origin to the territory of the Member State in which such enforcement is sought. Under EU law, as a rule, one should strive to reduce the number of negative prerequisites for the recognition of a judgment, since the existence of an overly extensive catalogue of negative prerequisites for the recognition of a judgment may cause a reduction in mutual trust in the automatic recognition and enforcement of judgments. The catalogue of negative prerequisites for the recognition of a judgment in matrimonial and parental responsibility matters is set out exhaustively in the provisions of Articles 38 and 39 of Regulation No. 2019/1111, since the recognition of a judgment should be refused only if one or more of the prerequisites for refusal of recognition arising directly from the Regulation are present.
Keywords: refusal to recognize a judgment in matrimonial matters, refusal to recognize a judgment in matters of parental responsibility, negative prerequisites for recognition of a judgment, system of automatic recognition and enforcement of judgments, cross-border disputes in the European Union, Regulation No. 2019/1111
Bibliografia / References
Bobrzyńska O., Brussels II ter Regulation and the 1996 Hague Convention on Child Protection – the interplay of the European and Hague regimes in the matters of parental responsibility, „Polski Proces Cywilny” 2021/4.
Bobrzyńska O., Nowa unijna regulacja spraw małżeńskich i rodzinnych – rozporządzenie Rady (UE) 2019/1111, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2020/3.
Geimer R., Schütze R.A., Europäisches Zivilverfahrensrecht. Kommentar, 3. Auflage, München 2010.
Gołaczyński J., Rozporządzenie nr 2201/2003 dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej. Rozdział XII [w:] Meritum. Postępowanie cywilne. Tom II. Postępowanie egzekucyjne, arbitrażowe i międzynarodowe, red. I. Gil, D. Kornobis-Romanowska, Warszawa 2021 .
Gołaczyński J., Uznawanie i wykonalność orzeczeń dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej według rozporządzenia Bruksela II bis [w:] Kolizyjne i procesowe aspekty prawa rodzinnego, red. J. Gołaczyński, W. Popiołek, Warszawa 2019.
Hess B., Pfeiffer Th., Interpretation of the Public Policy Exception as referred to in EU Instruments of Private International and Procedural Law, Brussels 2011, https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2011/453189/IPOL-JURI_ET(2011)453189_EN.pdf.
Hess B., Towards a Uniform Concept of Habitual Residence in European Procedural and Private International Law?, „Polski Proces Cywilny” 2021/4.
Inchaust F.G., Mariscal P.P., International child abduction in the case law of the Court of Justice of the European Union: learning from the past and looking to the future, „Polski Proces Cywilny” 2021/4.
Junker A., Internationales Zivilprozessrecht, München 2016
Lupoi M.A., Between parties’ consent and judicial discretion: joinder of claims and transfer of cases in regulation (EU) 2019/1111, „Polski Proces Cywilny” 2021/4.
Martiny D., New efforts in judicial cooperation in European child abduction cases, „Polski Proces Cywilny” 2021/4.
Pawliczak J., Zmiana unijnych przepisów o uprowadzeniu dziecka za granicę, „Europejski Przegląd Sądowy” 2021/2.
Pęcherzewski P., Zalisko M., Rozporządzenie nr 4/2009 w zakresie zobowiązań alimentacyjnych. Rozdział XI [w:] Meritum. Postępowanie cywilne. Tom II. Postępowanie egzekucyjne, arbitrażowe i międzynarodowe, red. I. Gil, D. Kornobis-Romanowska, Warszawa 2021.
Rodziewicz P. [w:] Rozporządzenie Rady UE w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę. Komentarz, red. J. Gołaczyński, Warszawa 2021.
Szpunar M., Pacuła K., Forum of necessity in family law matters within the framework of EU and international law, „Polski Proces Cywilny” 2021/4.
Trocha B., Problematyka zawisłości sprawy w rozporządzeniu 2019/1111 (Bruksela II ter), „Europejski Przegląd Sądowy” 2022/7.
Weitz K., Europejskie prawo procesowe cywilne [w:] Stosowanie prawa Unii Europejskiej przez sądy, red. A. Wróbel, Kraków 2005.
Zalisko M. [w:] Rozporządzenie Rady UE w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę. Komentarz, red. J. Gołaczyński, Warszawa 2021.
Berenika Kaczmarek-Templin
doktor nauk prawnych, adiunkt, Katedra Nauk Humanistycznych i Społecznych, Wydział Zarządzania, Politechnika Wrocławska; adwokat, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2731-7430
Doręczenia elektroniczne w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1784 dotyczącym doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych – czy czeka nas rewolucja w doręczeniach?
Mimo że doręczenia elektroniczne były przedmiotem wielu rozważań i dyskusji prawnych, to w istocie do dziś nie doszło do ich pełnej realizacji. Do nowych form doręczeń odnosi się rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1784 dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych, które stosuje się od 1.07.2022 r. Jednakże rozporządzenie nie wprowadza nowych sposobów doręczeń, a jedynie akceptuje w sprawach transgranicznych możliwość doręczenia dokumentów drogą elektroniczną, o ile taka procedura przewidziana jest przez przepisy krajowe. Po raz pierwszy jednak następuje powiązanie przepisów proceduralnych z przepisami rozporządzenia eIDAS, które reguluje kwestie związane z identyfikacją elektroniczną w transakcjach między obywatelami, przedsiębiorstwami i organami publicznymi. W artykule omówione zostały zagadnienia związane z prawidłowością doręczeń, sposobami ich dokonywania, ze szczególnym uwzględnieniem drogi elektronicznej oraz ich skutkami.
Słowa kluczowe: proces cywilny, doręczenia, doręczenia elektroniczne, dokument, podpis
dr Berenika Kaczmarek-Templin
Assistant Professor, Department of Humanities and Social Science, Faculty of Management, Wroclaw University of Technology; advocate, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0003-2731-7430
Electronic Service under Provisions of Regulation (EU) 2020/1784 of the European Parliament and of the Council on the Service in the Member States of Judicial and Extrajudicial Documents in Civil or Commercial Matters - Is There a Service Revolution for Us?
Although electronic service has been the subject of many legal considerations and discussions, in fact, its full implementation has not yet been completed. Regulation (EU) 2020/1784 of the European Parliament and of the Council on the service in the Member States of judicial and extrajudicial documents in civil or commercial matters, which in force since 1 July 2022, refers to the new forms of service. The Regulation does not introduce new methods of service, but only accepts the possibility of electronic service of documents in cross-border cases, as long as such a procedure is provided for by national law. For the first time, however, procedural rules are linked to the provisions of the eIDAS regulation, which specifies matters related to electronic identification in transactions between citizens, businesses and public authorities. The article discusses issues related to the effectiveness of service, the methods of service, with particular emphasis on electronic means and their legal consequences.
Keywords: civil procedure, service of documents, electronic service of documents, document, signature
Bibliografia / References
Cieślak S., Doręczenie odpisów pism procesowych drugiej stronie, „Monitor Prawniczy” 2007/22.
Ciszewski J., Doręczanie dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych w państwach UE. Komentarz, Warszawa 2005.
Demendecki T., Doręczenia w procesie cywilnym, 2015, https://www.academia.edu/42271056/Service_in_civil_proceedings.
Draniewicz B., Doręczenie odpisów pism procesowych drugiej stronie, „Monitor Prawniczy” 2006/19.
Gascón Inchausti M., Hess B., Cuniberti G. i in., An evaluation study of national procedural laws and practices in terms of their impact on the free circulation of judgments and on the equivalence and effectiveness of the procedural protection of consumers under EU consumer law: strand 1: mutual trust and free circulation of judgments, Publications Office 2017, https://data.europa.eu/doi/10.2838/38491.
Gascón Inchausti F., Service of proceedings on the defendant as a safeguard of fairness in civil proceedings: in search of minimum standards from EU legislation and European case-law, „Journal of Private International Law” 2017/3.
Gołaczyński J., e-Sąd przyszłości, „Monitor Prawniczy” 2019/2.
Gołaczyński J., Goździaszek Ł. [w:] Informatyzacja postępowania sądowego w prawie polskim i wybranych państw, red. J. Gołaczyński, Warszawa 2009.
Gottwald P., The European Law of Civil Procedure, „Ritsumei Law Review” 2005/22.
Grzegorczyk P., Doręczenie na podstawie art. 139 § 1 k.p.c. a pierwsze pismo w sprawie, „Monitor Prawniczy” 2011/23.
Grzegorczyk P., Doręczenie zastępcze w postępowaniu cywilnym [w:] Prawo wobec wyzwań współczesności. Materiały z sesji naukowej (Poznań 19–21.05.2003 r.), red. P. Wiliński, Poznań 2004.
Halfmeier A. [w:] ZPO. Kommentar, red. H. Prütting, M. Gehrlein, Köln 2010.
Harast A., Elektroniczne postępowanie upominawcze (sądowe) w wybranych państwach Unii Europejskiej, „Monitor Prawniczy” 2009/20.
Häublein M. [w:] Münchener Kommentar zur Zivilprozessordnung, red. Th. Rauscher, P. Wax, J. Wenzel, München 2008.
Heckel M., Die fictive Inlandzustellung auf dem Ruckzug – Ruckwirkungen des europaischen Zustellungsrechts auf das nationale Recht, „Praxis des Internationalen Privat- und Verfahrensrechts” 2008/3.
Heinze C., Fiktive Inlandzustellungen und der Vorrang des europaischen Zivilverfahrensrechts, „Praxis des Internationalen Privat- und Verfahrensrechts” 2010/2.
Hess B. (red.), Die Anerkennung im Internationalen Zivilprozessrecht – Europäisches Vollstreckungsrecht, Gieseking 2014.
Huber S., Entwicklung transnationaler Modellregeln für Zivilverfahren am Beispiel der Dokumentenvorlage, Mohr Siebeck 2008.
Jacoby F., Öffentliche Zustellung statt Auslandzustellung? Kritische Anmerkungen zum Entwurf des § 185 Nr. 2 ZPO durch das MoMiG [w:] Die richtige Ordnung. Festschrift für Jan Kropholler zum 70. Geburtstag, Tübingen 2008.
Jastrow S.-D. [w:] Zivilrecht unter europäischem Einfluss, red. M. Gebauer i T. Wiedmann, Stuttgart – München – Hannover – Berlin – Weimar – Dresden 2005.
Kaczmarek-Templin B., Dane elektroniczne a dowód z opinii biegłego w postępowaniu cywilnym – zarys problemu [w:] Rola biegłego w postępowaniach sądowych, red. Ł. Błaszczak, K. Markiewicz, Wrocław 2016.
Kaczmarek-Templin B., Dowód z dokumentu elektronicznego w procesie cywilnym, Warszawa 2012.
Kaczmarek-Templin B. [w:] System Postępowania Cywilnego, t. 2, Dowody w postępowaniu cywilnym, red. Ł. Błaszczak, Warszawa 2021.
Kapusta P. [w:] Aktualne wyzwania ochrony wolności i praw jednostki. Prace uczniów i współpracowników dedykowane prof. B. Banaszakowi, red. M. Jabłoński, S. Jarosz-Żukowska, „e-Monografie” 2014/50, https://www.bibliotekacyfrowa.pl/publication/64879.
Klimas K., Elektroniczna komunikacja pomiędzy stronami a sądem w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń – zagadnienia prawne i uwagi praktyczne, „Prawo Mediów Elektronicznych” 2018/1.
Kramer X.E., van Rhee C.H. (red.), Civil Litigation in a Globalising World, Hague 2012.
Lubecka J., E-doręczenia w sprawach transgranicznych w rozporządzeniu 1393/2007 oraz rozporządzeniu 2020/1784, „Prawo Mediów Elektronicznych” 2021/3.
Maliszewska-Nienartowicz J., Doręczenie dokumentów sądowych na terenie UE, „Monitor Prawniczy” 2006/9.
Maliszewska-Nienartowicz J. [w:] Stosowanie prawa Unii Europejskiej przez sądy. T. 1, red. A. Wróbel, Warszawa 2010
Mamiński M., Sposób dokonywania doręczeń pism procesowych po nowelizacji KPC, „Monitor Prawniczy” 2010/16.
Mańko R., Europeanisation of Civil Procedure. Towards Common Minimum Standards? In-Depth Analysis, European Parliamentary Research Service, PE 559.499, 2015.
Mańko R., Reform of the Service of Documents Regulation, European Parliamentary Research Service, czerwiec 2019.
Markiewicz K., Torbus A., Wolwiak I., Założenia doręczeń w postępowaniu cywilnym, „Polski Proces Cywilny” 2014/2.
Marzec J., Kilka uwag o doręczeniach w procesie cywilnym, „Nowe Prawo” 1954/5–6.
Rylski P. (red.), Reforma czy kolejna nowelizacja? Uwagi na tle ustawy z 4.7.2019 r. zmieniającej KPC, Warszawa 2020.
Sorysz M., Doręczenie i jego wpływ na bieg terminów w postępowaniu cywilnym, „Monitor Prawniczy” 2003/15.
Storskrubb E., Civil Procedure and EU Law. A Policy Area Uncovered, Oxford 2008.
Sujecki B., Das elektronische Mahnverfahren, Tübingen 2008.
Szanciłło T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II, Warszawa 2019.
Szostek D., Informatyzacja postępowania cywilnego. Elektroniczne biuro podawcze [w:] Współczesne problemy postępowania cywilnego, red. K. Flaga-Gieruszyńska, A. Klich, Toruń 2015.
Szumańska J., Krok w kierunku cyfryzacji postępowania cywilnego – reforma transgranicznego przeprowadzania dowodów i doręczenia dokumentów [w:] Dostęp do ochrony prawnej w postępowaniu cywilnym, red. K. Flaga-Gieruszyńska, R. Flejszar, E. Marszałkowska-Krześ, Warszawa 2021.
Tulibacka M., Europeanization of Civil Procedures: In Search of a Coherent Approach, „Common Market Law Review” 2009/46.
Waligórski M., Polskie prawo procesowe cywilne. Funkcja i struktura procesu, Warszawa 1947.
Weitz K., Europejski tytuł egzekucyjny dla roszczeń bezspornych, Warszawa 2009.
Weitz K., Wyłączenie fikcyjnych doręczeń krajowych w stosunkach między państwami członkowskimi? Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (ETS) z dnia 19 grudnia 2012 r., C-325/11 w sprawie Krystyna Alder i Ewald Alder przeciwko Sabina Orłowska i Czesław Orłowski, „Polski Proces Cywilny” 2013/3.
Weller M., Althammer C. (red.), Mindeststandards im europäischen Zivilprozessrecht, Mohr Siebeck 2015
Wolwiak I., Doręczenia w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2015.
Zamojski Ł., Doręczenie pozwanemu pierwszego pisma procesowego wywołującego potrzebę obrony na podstawie art. 1391 k.p.c., „Monitor Prawa Handlowego” 2019/3.
Zatorska J., Komentarz do rozporządzenia 1393/2007 dotyczącego doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych i handlowych, LEX 2012.
Zedler F., Z problematyki doręczeń w postępowaniu cywilnym, „Polski Proces Cywilny” 2014/1.
Żyznowski T. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. I, art. 1–366, red. H. Dolecki, T. Wiśniewski, Warszawa 2013.
Zuzanna Ochońska-Borowska
doktorantka w Katedrze Prawa Własności Intelektualnej, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie; radca prawny, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-9907-6149
Standard dowodzenia w postępowaniu wywołanym wnioskiem o udzielenie informacji w sprawach własności intelektualnej – nowe regulacje i nowe wątpliwości
Tematem artykułu jest standard dowodzenia w sprawie wywołanej wnioskiem o udzielenie informacji w sprawach z zakresu własności intelektualnej (art. 479113 § 1 k.p.c.). Zgodność polskich regulacji w tym zakresie z dyrektywą 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej od lat była przedmiotem wątpliwości i dyskusji w doktrynie. Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego nie rozwiała tych wątpliwości, a nadto przyniosła dodatkowe pytania, które zostały wyartykułowane w ramach pytań prejudycjalnych skierowanych do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Autorka omawia dotychczasowe wątpliwości powstałe na tym tle, a także pierwsze wypowiedzi doktryny zaprezentowane po nowelizacji procedury cywilnej, która miała miejsce w lipcu 2020 r. Jednocześnie zaprezentowana została argumentacja, zgodnie z którą standardem dowodzenia na gruncie wniosków o udzielnie informacji powinno być udowodnienie.
Słowa kluczowe: standard dowodzenia, roszczenie informacyjne, własność intelektualna, prawo autorskie, uprawdopodobnienie, udowodnienie, dyrektywa 2004/48/WE
Zuzanna Ochońska-Borowska
PhD student at the Department of Intellectual Law, Faculty of Law and Administration, Jagiellonian University in Cracow; attorney at law, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-9907-6149
The Standard of Proof in Intellectual Property Application Proceedings - New Regulations and New Doubts
The article concerns the standard of proof in an application for information in intellectual property cases (Article 479113 para. 1 of the Polish Code of Civil Procedure). The compliance of Polish provisions in this respect with Directive 2004/48/EC of the European Parliament and of the Council of 29 April 2004 on the enforcement of intellectual property rights has been the subject of doubts and discussions in the doctrine for years. The amendment to the Polish Code of Civil Procedure has not made it possible to dispel these doubts, and moreover, it has raised additional questions articulated in the framework of preliminary questions submitted to the Court of Justice of the European Union. The author presents the doubts that have arisen in this context so far, as well as the first statements of doctrine presented after the amendment of the civil procedure, which took place in July 2020. At the same time the argumentation is presented according to which the standard of proof on the grounds of requests for information should be based on evidence.
Keywords: standard of proof, information claim, intellectual property, copyright, plausibility, evidence, Directive 2004/48/EC
Bibliografia / References
Barta J., Markiewicz R. [w:] M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, K. Felchner, E. Traple, J. Barta, R. Markiewicz, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, LEX 2011.
Bolecki A., Wymiana informacji między konkurentami w ocenie organów ochrony konkurencji (między antykonkurencyjną koordynacją a prokonkurencyjną kooperacją), Centrum Studiów Antymonopolowych i Regulacyjnych, Warszawa 2013.
Drzewiecki A. [w:] Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, red. E. Ferenc-Szydełko, Legalis 2021.
Fik P., Laskowska E., Charakter prawny roszczenia informacyjnego, „Monitor Prawniczy” 2012/24.
Flaga-Gieruszyńska K. [w:] Postępowanie w sprawach gospodarczych. Komentarz do wybranych przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, red. Flaga-Gieruszyńska, Legalis 2021.
Jakubecki A. [w:] System Prawa Prywatnego, red. Z. Radwański, t. 14C, Prawo własności przemysłowej, red. R. Skubisz, Warszawa 2017.
Jakubecki A., Wezwanie do udzielenia informacji w postępowaniu odrębnym w sprawach własności intelektualnej, „Polski Proces Cywilny” 2020/3.
Manowska M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1–477(16), red. M. Manowska, Warszawa 2021
Niewęgłowski A., Prawo autorskie. Komentarz, LEX 2021.
Nowak-Gruca A., Procesowe środki ochrony autorskich praw majątkowych na tle implementacji Dyrektywy enforcement 2004/48/WE w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Prawa Własności Intelektualnej” 2008/1.
Ochońska Z., Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa w postępowaniu gospodarczym i postępowaniu w sprawach własności intelektualnej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Prawa Własności Intelektualnej” 2020/3.
Orecki M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom. II. Artykuły 367–505(39), red. T. Wiśniewski, LEX 2021.
Partyk A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie procesowe. Komentarz aktualizowany, red. O.M. Piaskowska, LEX 2022.
Podrecki P. [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. D. Flisak, LEX 2015.
Rejdak M., Wydobycie dowodów od pozwanego w postępowaniu cywilnym o naruszenie praw własności przemysłowej (w świetle art. 6 dyrektywy 2004/48/WE i prawa polskiego), „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Prawa Własności Intelektualnej” 2012/4.
Rząsa G. [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R.M. Sarbiński, LEX 2019.
Skubisz R., Roszczenie o udzielenie informacji na podstawie art. 80 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ocena w świetle art. 45 Konstytucji i art. 47 Karty Praw Podstawowych [w:] Opus auctorem laudat. Księga jubileuszowa dedykowana Profesor Monice Czajkowskiej-Dąbrowskiej, red. K. Szczepanowska-Kozłowska, I. Matusiak, Ł. Żelechowski, Warszawa 2019.
Skubisz R., Roszczenie o udzielenie informacji w prawie własności przemysłowej (w świetle dyrektywy nr 2004/48 i prawa polskiego) [w:] Aurea praxis. Aurea theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego. Tom II, red. J. Gudowski, K. Weitz, LEX 2011.
Stefańska E. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Art. 478–1217, red. M. Manowska, LEX 2021.
Stepaniuk S., Sznajder M. [w:] Postępowanie cywilne w sprawach własności intelektualnej. Komentarz dla pełnomocników procesowych i sędziów, red. B. Karolczyk, LEX 2021.
Targosz T., O zasadności dotychczasowej krytyki roszczenia informacyjnego w prawie własności przemysłowej i o propozycjach jego zmian [w:] 100 lat ochrony własności przemysłowej w Polsce. Księga jubileuszowa Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, red. A. Adamczak, Warszawa 2018.
Targosz T., Środki pomocnicze w prawie własności intelektualnej i ich sfery zastosowania, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace z Prawa Własności Intelektualnej” 2020/2.
Targosz T. [w:] Komentarz do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych [w:] Ustawy autorskie. Komentarze. Tom II, red. R. Markiewicz, LEX 2021.
Turczyn A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie procesowe. Komentarz aktualizowany, red. O.M. Piaskowska, LEX 2022
Żyznowski T. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Artykuły 1–366, red. T. Wiśniewski, LEX 2021.
Andrzej Olaś
doktor habilitowany nauk prawnych, adiunkt, Katedra Postępowania Cywilnego, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie; radca prawny, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-2295-8645
Nowy rozdział orzeczniczej sagi w sprawie wyłączenia arbitrażu w brukselskim systemie jurysdykcyjnym – uwagi do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20.06.2022 r., C-700/20, London Steam – Ship Owners
W artykule autor przedstawia i komentuje najnowsze orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości (wyrok z 20.06.2022 r., C-700/20, London Steam – Ship Owners) dotyczące dwóch wysoce kontrowersyjnych kwestii na styku europejskiego prawa procesowego cywilnego i międzynarodowego prawa arbitrażowego, które w istotny sposób wpływają na ramy prawne rozwiązywania sporów transgranicznych w państwach członkowskich Unii Europejskiej. W wyroku Trybunał orzekł, że art. 34 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 należy interpretować w ten sposób, iż wyrok wydany przez sąd państwa członkowskiego i powtarzający treść orzeczenia arbitrażowego nie stanowi orzeczenia w rozumieniu tego przepisu, jeżeli orzeczenie prowadzące do skutku równoważnego skutkowi tego orzeczenia arbitrażowego nie mogłoby zostać wydane przez sąd tego państwa członkowskiego bez naruszenia przepisów i podstawowych celów tego rozporządzenia, w szczególności względnej skuteczności klauzuli arbitrażowej umieszczonej w rozpatrywanej umowie ubezpieczenia i norm dotyczących zawisłości sporu ujętych w art. 27 tego rozporządzenia, przy czym wyrok ten nie może w tym przypadku stać na przeszkodzie we wspomnianym państwie członkowskim uznaniu orzeczenia wydanego przez sąd w innym państwie członkowskim. Ponadto Trybunał stwierdził, że art. 34 pkt 1 rozporządzenia nr 44/2001 należy interpretować w ten sposób, że przy założeniu, iż art. 34 pkt 3 tego rozporządzenia nie ma zastosowania do wyroku powtarzającego treść orzeczenia arbitrażowego, nie można odmówić uznania lub wykonania orzeczenia pochodzącego z innego państwa członkowskiego z powodu sprzeczności z porządkiem publicznym na tej podstawie, że orzeczenie to naruszałoby powagę rzeczy osądzonej przysługującą temu wyrokowi. O ile drugie z wymienionych rozstrzygnięć zasługuje na pełne poparcie jako zgodne zarówno z brzmieniem, jak i celem omawianych przepisów, o tyle zgodnie z poglądem autora przedstawionym w artykule pierwsze z nich wydaje się być błędne, gdyż opiera się na nieuzasadnionych analogiach pomiędzy postępowaniem arbitrażowym (umowami o arbitraż/orzeczeniami arbitrażowymi) a postępowaniem sądowym (umowami o wybór sądu/orzeczeniami sądowymi), co prowadzi do błędnego zastosowania przez Trybunał zasad i norm zawartych w rozporządzeniu nr 44/2001, z naruszeniem arbitrażowego wyłączenia przewidzianego w jego art. 1 ust. 2 lit. d. Opierając się na dogłębnej analizie uzasadnienia komentowanego wyroku oraz poprzedzającej go opinii Rzecznika Generalnego, autor wskazuje na potencjalne niezamierzone konsekwencje orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości w przypadku zastosowania sformułowanych w nim reguł na gruncie przepisów rozporządzenia nr 1215/2012, które zastąpiło rozporządzenie nr 44/2001. Ponadto autor przedstawił kilka wniosków co do właściwej interpretacji i stosowania odnośnych norm wskazanych rozporządzeń.
Słowa kluczowe: lis pendens, umowa o arbitraż, uznawanie i wykonywanie orzeczeń sądowych, uznawanie i wykonywanie orzeczeń arbitrażowych, arbitraż a prawo UE, arbitraż a postępowanie sądowe
dr hab. Andrzej Olaś
adjunct professor, Department of Civil Procedure, Faculty of Law and Administration, Jagiellonian University in Krakow; attorney at law, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-2295-8645
A New Chapter of the CJEU Case-Law Saga on the Arbitration Exclusion in the Brussel’s Jurisdictional Regime – comments on Judgement of Court of Justice of the European Union of 20 June 2022, C-700/20, London Steam – Ship Owners
In this paper the author reports and comments on the latest decision of the CJEU (Judgement of 20 June 2022, C‑700/20, London Steam-Ship Owners) dealing with two highly contentious issues at the borderline between European civil procedural law and international arbitration law significantly affecting the legal framework for transnational dispute resolutions in EU member states. In the judgment at hand, the Court held that Article 34(3) of Council Regulation No 44/2001 must be interpreted as meaning that a judgment entered by a court of a Member State repeating the arbitral award does not constitute a ‘judgment’ within the meaning of that provision where a judicial decision resulting in an outcome equivalent to the outcome of that award cannot be adopted by a court of that Member State without infringing the provisions and the fundamental objectives of that regulation. In particular it regards the relative effect of an arbitration clause included in the insurance contract in question and the rules on lis pendens contained in Article 27 of that regulation. Moreover, in that situation, the judgment in question cannot prevent, in that Member State, the recognition of a judgment given by a court in another Member State. Additionally, it has ruled that Article 34(1) of Regulation No 44/2001 must be interpreted as meaning that, in the event that Article 34(3) of that regulation does not apply to a judgment entered in the terms of an arbitral award, the recognition or enforcement of a judgment from another Member State cannot be refused as being contrary to public policy on the ground that it would disregard the force of res judicata acquired by the judgment entered in the terms of an arbitral award. While the latter resolution deserves full support as consistent with both the wording and the purpose of the provisions in question, according to the author’s view explained in this paper, the former seems to be erroneous as it is based on unjustified analogies between the arbitral proceedings (arbitration agreements/awards) and judicial proceedings (choice of court agreements/court judgments) which lead the Court to the misguided application of rules and standards contained in the Regulation No 44/2001 that contradicts arbitration exception as provided for in its Article 1(2)(d). Building on the in-depth analysis of the Court’s reasoning and the opinion of the Advocate General preceding the judgment, the paper shows some potential inadvertent consequences of the Court ruling when adapted to the provisions of Regulation No 1215/2012 which replaced Regulation No 44/2001 as well as offers some thoughts on the proper interpretation and application of rules discussed by the Court.
Keywords: lis pendens, arbitration agreements, recognition and enforcement of judgments, recognition and enforcement of arbitral awards, arbitration and the EU law, arbitration and court proceedings, arbitration and litigation
View article
Bibliografia / References
Asłanowicz M., Sąd polubowny (arbitrażowy). Komentarz do części piątej Kodeksu postępowania cywilnego, Warszawa 2017.
Born G., International Arbitration Law and Practice, Alphen aan den Rijn 2012.
Briggs A., Humpty-Dumpty, Arbitration, and the Brussels Regulation: A View from Oxford, The EAPIL Blog, https://eapil.org/2022/06/23/humpty-dumpty-arbitration-and-the-brussels-regulation-a-view-from-oxford/.
Ciaptacz J., Jurysdykcja krajowa w sprawach wynikających z recepti arbitrii na gruncie rozporządzenia Bruksela I bis, „Europejski Przegląd Sądowy” 2022/7.
Cuniberti G., London Steam-Ship Owners: Extending Lis Pendens to Arbitral Tribunals?, The EAPIL Blog, https://eapil.org/2022/06/23/london-steam-ship-owners-extending-lis-pendens-to-arbitral-tribunals/.
Ereciński T., Weitz K., Sąd arbitrażowy, Warszawa 2008.
Gutowska M., Prawo właściwe dla umowy o arbitraż – zarys problematyki kolizyjnoprawnej, „ADR – Arbitraż i Mediacja” 2022/1.
Hartley T., Arbitration and the Brussels I Regulation – Before and After Brexit, „Journal of Private International Law” 2021/1.
Hauberg Wilhelmsen L., International Commercial Arbitration and the Brussels I Regulation, Cheltenham 2018.
Kierska M., Anti-suit injunctions w świetle europeizacji prawa prywatnego międzynarodowego, „Przegląd Prawa Handlowego” 2017/6.
Koepp J., Turner D., A Massive Fire and a Mass of Confusion: Enka v. Chubb and the Need for a Fresh Approach to the Choice of Law Governing the Arbitration Agreement, “Journal of International Arbitration” 2021/3.
Kłos M. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Tom V. Komentarz. Art. 1096–1217, red. A. Marciniak, Warszawa 2020.
Leandro A., London Steam-Ship Owners: Looking Beyond the Case through the Lens of Res Judicata, The EAPIL Blog, https://eapil.org/2022/06/29/london-steam-ship-owners-looking-beyond-the-case-through-the-lens-of-res-judicata/.
Mailhé F., London Steam-Ship, in the Eye of the Beholder, The EAPIL Blog, https://eapil.org/2022/08/25/london-steam-ship-in-the-eye-of-the-beholder/.
Marcisz P., Orzeł A., Anti-suit injunctions wydawane przez sądy polubowne w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 13.05.2015 r., C-536/13, Gazprom, „Polski Proces Cywilny” 2017/3.
Marcisz P., Orzeł-Jakubowska A., The Right to Be Unheard: Recognition and Enforcement of Anti-Suit Injunctions Issued by Arbitrators in the EU, „Journal of International Dispute Settlement” 2018.
Orzeł-Jakubowska A. [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. P. Rylski, Legalis 2022.
Trocha B., Zawisłość sprawy przed sądem zagranicznym w postępowaniu cywilnym – ujęcie prawnoporównawcze, Poznań 2018.
Scherer M, Jensen O., Empirical Research on the Alleged Invalidity of Arbitration Agreements: Success Rates and Applicable Law in Setting Aside and Enforcement Proceedings, “Journal of International Arbitration” 2022/3.
Wach A., Stosowanie zasady Kompetenz – Kompetenz w postępowaniu arbitrażowym, „Radca Prawny” 2007/1.
Piotr Osowy
doktor habilitowany nauk prawnych, profesor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Nauk Prawnych, Wydział Prawa i Nauk Społecznych, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-4623-1862
Recenzja monografii prawniczej prof. dr hab. Łukasza Błaszczaka pt. „Zarzut potrącenia w procesie cywilnym (art. 2031 KPC)”, Warszawa 2019
dr hab. Piotr Osowy
Professor of the Jan Kochanowski University in Kielce, Legal Sciences Institute, Faculty of Law and Social Sciences, Jan Kochanowski University in Kielce, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-4623-1862
Review of the Monography by prof. dr hab. Łukasz Błaszczak Titled “Zarzut potrącenia w procesie cywilnym (art. 2031 KPC)” [Set-off Claim in Civil Proceedings (art. 2031 of the Polish Code of Civil Proceedings)], Warsaw 2019
Barbara Cis
Instytut Nauk Prawnych, Wydział Prawa i Administracji, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Interdyscyplinarne Centrum Badań nad Wymiarem Sprawiedliwości Uniwersytetu Śląskiego, Polska. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-6583-110X
Sprawozdanie z konferencji „Wpływ pandemii COVID-19 na wymiar sprawiedliwości. Studium przypadku i sugerowane rozwiązania. Postępowanie cywilne”, Katowice, 26.05.2022 r.
Barbara Cis
Legal Sciences Institute, Faculty of Law and Administration, University of Silesia in Katowice, Interdisciplinary Center for Judical Studies, Poland. ORCID: https://orcid.org/0000-0002-6583-110X
Report from the Conference “The Impact of the COVID-19 Pandemic on the Justice System. A Case Study and Suggested Solutions. Civil Proceedings”, Katowice, May 26, 2022