Szkoła to miejsce pomnażające kapitał społeczny, kształtujące postawę patriotyzmu i uczące zachowań prospołecznych, ale pod warunkiem, że jej nauczyciele są zaangażowani i mobilizują społeczność szkolną do współpracy, wzajemnej pomocy oraz aktywności na rzecz najbliższego środowiska i faktycznie wprowadzają w życie deklarowane wartości i zasady.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/11
Jedną z centralnych kategorii nauk społecznych i humanistycznych jest tożsamość – pojęcie różnie definiowane, złożone, wielowymiarowe. W wielu dyskursach naukowych podkreśla się, że jest niepowtarzalnym zbiorem identyfikacji i samookreśleń człowieka. U podstaw myślenia o tożsamości leży przekonanie, że jest ona czymś wyjątkowym, jej posiadanie daje poczucie stabilności, harmonii, stanowi źródło poczucia bezpieczeństwa i szczęśliwości czy sensu życia (Łukowski, 2010).
Każdy z nas funkcjonuje w określonym kontekście społecznym i kulturowym. Przynależność do konkretnej społeczności – rodziny, grupy, regionu, kraju, ale też szkoły – otwiera wiele płaszczyzn widzenia siebie. Zanim jednak w sposób świadomy postawimy sobie pytanie „kim jestem?”, dowiadujemy się od najbliższych, nie tylko kim jesteśmy, ale często też, jakimi oni chcą, byśmy byli.
Okres dorastania to czas dookreślania własnej tożsamości m.in. poprzez porównywanie się z osobami z otoczenia, z postaciami znanymi z literatury lub mediów, przez zestawianie z różnymi postawami i stylami życia. Gdy postrzegamy te osoby jako ważne, chcemy im dorównać, stają się dla nas autorytetami.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html