W dorosłym życiu nie doświadczamy rzeczywistości podzielonej na lekcje. Nie tak wygląda też praca, niezależnie od tego, czy wykonywana w instytucji publicznej, firmie, czy w formie własnej działalności. Projekt daje szansę na przełamanie ograniczeń systemu lekcyjnego, na zmierzenie się z danym problemem w sposób kompleksowy, we współpracy z innymi, podejmując samodzielne decyzje i ponosząc za nie odpowiedzialność. A tym samym przygotowuje do wyzwań, przed którymi staną nasi uczniowie w przyszłości.Fragment artykułu z miesięcznika "Dyrektor Szkoły" 2019/4
Pewne elementy projektu pozostają niezmienne, odkąd metoda ta została spopularyzowana w edukacji. Nadal istotą pozostaje realizowanie przez uczniów (najczęściej w grupach) złożonego zadania wymagającego kompetencji:
- badawczych – krytyczna analiza informacji pochodzących z różnych źródeł,
- społecznych – współpraca w zespole, komunikowanie się z ekspertami zewnętrznymi, a w przypadku działań w środowisku lokalnym – z różnymi grupami mieszkańców,
zakończonego refleksją nad przebiegiem pracy i wnioskami dla doskonalenia umiejętności uczenia się.
W ostatnich latach akcent w definiowaniu projektu kładzie się na jego „autentyczność”, przeciwstawiając ją projektom „szkolnym”. Autentyczność oznacza, że problem, jaki rozwiązują uczniowie, sposób, w jaki pracują, a także efekty ich pracy są rzeczywiste, takie jak w prawdziwym życiu, a nie w sztucznej rzeczywistości szkolnej. Niektórzy autorzy, opisując autentyczność w kontekście używanych metod, posługują się określeniami „tak jak w dorosłym życiu” lub „tak jak ludzie to robią, rozwiązując rzeczywiste problemy w pracy”.
