Zjawisko neuroróżnorodności, obejmujące m.in. uczniów w spektrum autyzmu, z ADHD, dysleksją, dyskalkulią, zespołem Tourette’a czy innymi zaburzeniami neurorozwojowymi, wymaga od kadry pedagogicznej zupełnie nowego podejścia – zarówno w sferze edukacyjnej, jak i terapeutycznej.
Fragment artykułu z miesięcznika „Dyrektor Szkoły” 2025/9
„Deficyt” lub „patologia” to przykładowe określenia przypisywane uczniom, których zachowanie znacząco odbiega od ogólnie przyjętych norm. Współczesna szkoła staje przed realnym wyzwaniem: jak ich wspierać „w tych czasach”. Unikalność cech dzieci, których trudności wpływają na przetwarzanie informacji oraz interakcje z otoczeniem, wymaga wypracowania zintegrowanego modelu pracy:
- osoby z dysleksją mają kłopoty z rozpoznawaniem liter czy odczytywaniem tekstu, co może utrudniać naukę czytania i pisania,
- dyskalkulia sprawia, że rozumienie pojęć matematycznych staje się prawdziwym wyzwaniem,
- dzieci z ADHD często mają trudności z utrzymaniem uwagi i impulsywnością, co zaburza koncentrację na celach i zadaniach,
- uczniowie w spektrum autyzmu zmagają się z trudnościami w rozumieniu interakcji społecznych oraz przetwarzaniem bodźców sensorycznych,
- dzieci z zespołem Tourette’a mogą doświadczać mimowolnych tików, które negatywnie wpływają na ich zachowanie i funkcjonowanie w grupie.
Zamów prenumeratę: www.profinfo.pl/sklep/dyrektor-szkoly,7340.html